17 Ale co do drzewa poznania dobra i zła — z niego nie wolno ci jeść, bo w dniu, w którym z niego zjesz, z całą pewnością umrzesz”.+

19 W pocie swego oblicza będziesz jadł chleb, aż wrócisz do ziemi, gdyż z niej zostałeś wzięty.+ Bo prochem jesteś i do prochu wrócisz”.+

16 Człowiek zbaczający z drogi wnikliwości+ spocznie w zgromadzeniu tych, którzy są bezsilni w śmierci.+

6 Choćby nawet przeżył dwakroć po tysiąc lat, lecz nie widział tego, co dobre,+ to czyż wszyscy nie idą na jedno miejsce?+

5 Bo żyjący są świadomi tego, że umrą,+ lecz umarli nie są świadomi niczego+ ani już nie mają zapłaty, gdyż pamięć o nich poszła w zapomnienie.+

4 Oto wszystkie dusze należą do mnie.+ Jak dusza+ ojca, tak i dusza syna należy do mnie.+ Dusza, która grzeszy,+ ta umrze.+

23 Albowiem zapłatą, którą płaci grzech, jest śmierć,+ lecz darem,+ który daje Bóg, jest życie wieczne+ przez Chrystusa Jezusa, naszego Pana.+

22 Bo jak w Adamie wszyscy umierają,+ tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni.+