7 A Jehowa ukazał się Abramowi i rzekł: „Potomstwu+ twemu dam tę ziemię”.+ Potem zbudował on tam ołtarz dla Jehowy, który mu się ukazał.

6 I uwierzył Jehowie;+ a on zaczął poczytywać mu to za prawość.+

5 I nie będziesz już nazywany imieniem Abram, lecz mieć będziesz na imię Abraham, gdyż uczynię cię ojcem rzeszy narodów.

19 Ja bowiem zapoznałem się z nim, żeby nakazywał swym synom i swemu domowi po sobie, by stale strzegli drogi Jehowy celem wprowadzania w czyn prawości i sądu;+ żeby Jehowa istotnie spełnił wobec Abrahama to, co o nim powiedział”.+

39 Na to rzekli do niego: „Naszym ojcem jest Abraham”.+ Jezus powiedział im: „Jeżeli jesteście dziećmi Abrahama,+ to spełniajcie uczynki Abrahama.

11 I otrzymał znak,+ mianowicie obrzezanie, jako pieczęć prawości na podstawie wiary, którą miał w swym stanie nieobrzezania, żeby mógł być ojcem+ wszystkich, którzy wierzą,+ będąc w stanie nieobrzezania, aby im została przypisana prawość,

16 A obietnice oznajmiono Abrahamowi+ i jego potomkowi.+ Nie mówi: „I potomkom”, jak o wielu, lecz jak o jednym:+ „I twemu potomkowi”,+ którym jest Chrystus.+

17 Dzięki wierze Abraham, poddawany próbie,+ niemalże ofiarował Izaaka, i on, człowiek, który chętnie przyjął obietnice, chciał ofiarować swego jednorodzonego syna,+

23 i spełniły się słowa Pisma, które mówią: „Abraham uwierzył Jehowie i poczytano mu to za prawość”,+ i został nazwany „przyjacielem+ Jehowy”.