4 Niechby nabrano trochę wody i pozwólcie, by wam umyto nogi.+ Potem spocznijcie pod drzewem.+

41 Natychmiast wstała i pokłoniwszy się twarzą ku ziemi,+ rzekła: „Oto twoja niewolnica jest służebnicą do obmywania stóp+ sługom mego pana”.+

8 W końcu Dawid rzekł do Uriasza: „Zejdź do swego domu i obmyj swe stopy”.+ I Uriasz wyszedł z domu królewskiego, a za nim — honorowy dar króla.

44 Po czym odwrócił się do niewiasty, a do Szymona rzekł: „Czy widzisz tę niewiastę? Wszedłem do twego domu; ty nie dałeś mi wody+ do obmycia stóp. Ale ta niewiasta zrosiła łzami moje stopy i wytarła je swymi włosami.

5 Następnie nalał wody do miednicy i zaczął myć uczniom nogi+ oraz osuszać je ręcznikiem, którym był przepasany.

10 o której złożono świadectwo co do jej szlachetnych uczynków,+ jeśli wychowała dzieci,+ jeśli gościła obcych,+ jeśli myła stopy świętym,+ jeśli wspomagała będących w ucisku,+ jeśli pilnie naśladowała każdy dobry uczynek.+