3 A Jonatan i Dawid zawarli przymierze+ — miłował go bowiem jak własną duszę.+

42 I Jonatan odezwał się do Dawida: „Idź w pokoju,+ ponieważ obaj przysięgliśmy+ w imię Jehowy, mówiąc: ‚Niech Jehowa będzie między mną a tobą i między moim potomstwem a twoim potomstwem po czas niezmierzony’”.+

Toteż Dawid wstał i ruszył w drogę, Jonatan zaś wszedł do miasta.

8 Przecież wy wszyscy uknuliście spisek przeciwko mnie; nikt nie wyjawia do mego ucha,+ gdy mój własny syn zawiera przymierze+ z synem Jessego, i nikt z was nie okazuje mi współczucia i nie wyjawia do mego ucha, że mój własny syn pobudził mego sługę przeciwko mnie, by czyhał w zasadzce, jak to jest dzisiaj”.

7 Lecz król oszczędził Mefiboszeta,+ syna Jonatana, syna Saula, z powodu przysięgi+ wobec Jehowy, która była między nimi, między Dawidem a Jonatanem, synem Saula.