2 Po jakimś czasie Rut Moabitka rzekła do Noemi: „Pozwól mi, proszę, pójść na pole i zbierać pokłosie+ za tym, w którego oczach znajdę łaskę”. Ta jej odrzekła: „Idź, moja córko”.

23 I trzymała się blisko dziewcząt Boaza, by zbierać pokłosie, dopóki się nie skończyły żniwa jęczmienia+ i pszenicy. I dalej mieszkała ze swoją teściową.+