4 „‚Albo jeśli ktoś, jakaś dusza, przysięga, mówiąc nierozważnie+ swymi wargami, że wyrządzi zło+ lub wyświadczy dobro w czymkolwiek, co człowiek mógłby nierozważnie powiedzieć w przysiędze,+ chociaż jest to przed nim ukryte, a potem się o tym dowiedział, to zawinił w jednej z tych rzeczy.

2 Jeżeli jakiś mężczyzna składa Jehowie ślub+ lub składa przysięgę,+ by swą duszę związać ślubem wstrzemięźliwości,+ nie wolno mu złamać swego słowa.+ Ma postępować zgodnie ze wszystkim, co wyszło z jego ust.+

21 A mężowie izraelscy przysięgli w Micpie,+ mówiąc: „Żaden mężczyzna spośród nas nie da swej córki Beniaminowi za żonę”.+

25 Jest to sidłem, gdy ziemski człowiek pochopnie zawoła: „Święte!”,+ a po złożeniu ślubów+ jest skłonny dociekać.+

6 Nie pozwól swoim ustom przywieść twego ciała do grzechu+ ani nie mów przed aniołem,+ że to była pomyłka.+ Czemuż prawdziwy Bóg miałby się oburzyć na twój głos i zniszczyć dzieło twoich rąk?+