34 Potem podszedł, położył się na dziecku+ i przytknął swoje usta do jego ust oraz swoje oczy do jego oczu, a swoje dłonie do jego dłoni, i był nad nim pochylony, aż ciało dziecka się rozgrzało.

21 I zdarzyło się, gdy grzebali pewnego człowieka, że oto ujrzeli oddział grabieżczy. Niezwłocznie wrzucili tego człowieka do grobowca Elizeusza i się oddalili. Kiedy ów człowiek dotknął kości Elizeusza, natychmiast ożył+ i stanął na swych nogach.+

15 I umarły usiadł, i począł mówić, on zaś oddał go jego matce.+

55 I duch+ jej wrócił, i natychmiast wstała,+ on zaś kazał dać jej coś do jedzenia.+

28 Nie dziwcie się temu, ponieważ nadchodzi godzina, w której wszyscy w grobowcach pamięci+ usłyszą jego głos

44 Zmarły wyszedł, mając nogi i ręce obwiązane opaskami,+ a twarz owiniętą chustą. Jezus powiedział do nich: „Rozwiążcie go i pozwólcie mu iść”.

41 On podał jej rękę, podniósł ją+ i zawołał świętych oraz wdowy, i przedstawił ją żywą.+

10 Lecz Paweł zszedł na dół, przypadł do niego+ i objąwszy go, rzekł: „Przestańcie podnosić wrzawę, bo jego dusza jest w nim”.+

9 Chrystus bowiem w tym celu umarł i ożył,+ żeby być Panem zarówno umarłych,+ jak i żywych.+