9 aby mógł żyć dalej, na zawsze, i nie ujrzeć dołu.+

19 Jest bowiem coś, co się przytrafia synom ludzkim, i coś, co się przytrafia zwierzęciu, a przytrafia im się to samo.+ Jak umiera ono, tak i on umiera;+ i wszyscy mają jednego ducha,+ tak iż nie ma żadnej przewagi człowieka nad zwierzęciem, bo wszystko jest marnością.

5 Bo żyjący są świadomi tego, że umrą,+ lecz umarli nie są świadomi niczego+ ani już nie mają zapłaty, gdyż pamięć o nich poszła w zapomnienie.+

5 Dzięki wierze Henoch+ został przeniesiony, żeby nie ujrzał śmierci, i nigdzie go nie znaleziono, ponieważ Bóg go przeniósł;+ lecz przed przeniesieniem otrzymał świadectwo, że się bardzo spodobał Bogu.+