3 Powiedziałem więc królowi: „Niech król żyje po czas niezmierzony!+ Jakże miała nie sposępnieć moja twarz, skoro miasto+ — dom grobów moich praojców+ — jest spustoszone, a jego bramy strawił ogień?”+

6 Toteż dalej budowaliśmy mur i cały mur został powiązany aż do połowy jego wysokości, lud zaś w dalszym ciągu miał serce do pracy.+

16 Jehowo, stosownie do wszystkich twych prawych czynów+ niechże się odwróci twój gniew i twoja złość od twego miasta Jerozolimy, świętej twej góry;+ bo przez nasze grzechy oraz przewinienia naszych praojców+ Jerozolima i lud twój są dla wszystkich wokół nas przedmiotem zniewag.+