4 Słuchaj,+ Boże nasz, bo staliśmy się przedmiotem pogardy;+ i spraw, by ich zniewaga+ wróciła na ich własną głowę, i wydaj ich na grabież w krainie niewoli.

16 A gdy tylko o tym usłyszeli wszyscy nasi nieprzyjaciele+ i zobaczyły to wszystkie narody, które były wokół nas, od razu bardzo upadli we własnych oczach i poznali, że to za sprawą naszego Boga+ została wykonana ta praca.

11 „Oto wszyscy, którzy pałają gniewem na ciebie, będą zawstydzeni i upokorzeni.+ Ludzie wiodący z tobą spór staną się jakby niczym i poginą.+

11 Lecz Jehowa był ze mną+ jak straszliwy mocarz.+ Dlatego moi prześladowcy się potkną i nie przemogą.+ Zostaną okryci wielkim wstydem, gdyż się im nie powiedzie. Ich upokorzenie, trwające po czas niezmierzony, nigdy nie pójdzie w niepamięć.+