8 Abram rzekł więc do Lota:+ „Proszę cię, niechaj nie trwa kłótnia między mną a tobą i między moimi pasterzami a twoimi pasterzami, bo my, mężczyźni, jesteśmy braćmi.+

24 Potem przypadła mu do stóp+ i powiedziała: „Niech mnie samą, panie mój, obciąży to przewinienie;+ i proszę, pozwól swej niewolnicy przemówić do twych uszu,+ i posłuchaj słów swej niewolnicy.

15 Cierpliwością zostaje przekonany dowódca, a język łagodny potrafi złamać kość.+

8 Ale teraz naprawdę odrzućcie od siebie to wszystko:+ srogie zagniewanie, gniew, zło, obelżywe słowa+ i sprośną+ mowę z waszych ust.

19 Wiedzcie to, bracia moi umiłowani. Każdy człowiek ma być prędki do słuchania, nieskory do mówienia,+ nieskory do srogiego gniewu;+