22 według dni, w których Żydzi odpoczęli od swych nieprzyjaciół,+ i miesiąca, który się dla nich przemienił ze smutku w radość i z żałoby+ w dzień pomyślności, aby je obchodzono jako dni ucztowania i weselenia się, i posyłania sobie nawzajem porcji żywności+ i darów ubogim.+

9 I w owym dniu powiedzą: „Oto nasz Bóg.+ W nim pokładamy nadzieję+ i on nas wybawi.+ To Jehowa.+ W nim pokładamy nadzieję. Radujmy się i weselmy z jego wybawienia”.+