7 „Pamiętaj: nie zapominaj o tym, jak na pustkowiu pobudzałeś do gniewu Jehowę, swego Boga.+ Od dnia, gdy wyszedłeś z ziemi egipskiej, aż do waszego przyjścia na to miejsce zachowywaliście się buntowniczo wobec Jehowy.+

9 i synowie Izraela zaczęli zgłębiać rzeczy, które nie były właściwe względem Jehowy, ich Boga,+ i budowali sobie wyżyny+ we wszystkich swych miastach, od wieży+ strażniczej aż po warowne miasto;

16 „Oni zaś, nasi praojcowie, postępowali zuchwale+ i usztywniali swe karki,+ i nie słuchali twych przykazań.

7 „I w końcu przyprowadziłem was do ziemi sadu, byście spożywali jej owoc i jej dobre rzeczy.+ Lecz wyście weszli i skalali moją ziemię; a moje dziedzictwo uczyniliście czymś odrażającym.+

25 Leżymy w swojej hańbie+ i okrywa nas nasze upokorzenie;+ bo przeciw Jehowie, naszemu Bogu, grzeszyliśmy,+ my i nasi ojcowie, od naszej młodości aż po dziś dzień,+ i nie byliśmy posłuszni głosowi Jehowy, naszego Boga”.+

8 „‚I przechodziłem obok ciebie, i cię zobaczyłem, a oto twój czas był czasem na przejawy miłości.+ Rozpostarłem więc nad tobą połę mych szat+ i zakryłem twą nagość, i złożyłem ci przysięgę, i wszedłem z tobą w przymierze+ — brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy — i tak stałaś się moja.+

28 A potem wprowadziłem ich do ziemi,+ co do której podniosłem swą rękę w przysiędze, że im ją dam.+ Gdy ujrzeli każde wyniosłe wzgórze+ i każde gałęziste drzewo, zaczęli tam składać swe ofiary+ i dawać tam swój obraźliwy dar ofiarny oraz ofiarować tam kojące wonie+ i wylewać tam swe ofiary płynne.+

51 „Ludzie zawzięci, mający nieobrzezane serca+ i uszy, wy się zawsze sprzeciwiacie duchowi świętemu; jak czynili wasi praojcowie, tak i wy czynicie.+