14 I stanie się, że jak spłoszona gazela i jak trzoda, której nikt nie zbiera,+ tak wrócą, każdy do swego ludu; i uciekną, każdy do swej krainy.+

16 Raz za razem wielu się potyka. I upadają. A mówią jeden do drugiego: „Wstań i wróćmy do naszego ludu i do ziemi naszych krewnych z powodu okrutnego miecza”’.

9 „Bylibyśmy uzdrowili Babilon, lecz nie został uzdrowiony. Zostawcie go+ i chodźmy każdy do swej ziemi.+ Bo jego sąd dosięgnął aż do niebios i został wyniesiony do chmurnego nieba.+