13 I Jehowa mówi: „Ponieważ ten lud przybliża się swymi ustami i wychwalają mnie tylko swymi wargami,+ lecz swe serce bardzo ode mnie oddalili,+ a ich bojaźń przede mną staje się przykazaniem ludzkim, którego się naucza,+

16 Oto, co rzekł Jehowa: „Stańcie na drogach i zobaczcie, i pytajcie o dawne szlaki, gdzie teraz jest dobra droga;+ i chodźcie nią,+ a znajdźcie wytchnienie dla swych dusz”.+ Lecz oni mówili: „Nie będziemy chodzić”.+

17 lecz z całą pewnością spełnimy każde słowo, które wyszło z naszych ust,+ i będziemy sprawiać, by dla ‚królowej niebios’+ wznosił się dym ofiarny, i wylewać dla niej ofiary płynne,+ tak jak my sami+ i nasi praojcowie,+ nasi królowie+ i nasi książęta czynili w miastach Judy i na ulicach Jerozolimy, gdy byliśmy syci chleba i dobrze się nam wiodło, i nie oglądaliśmy żadnego nieszczęścia.+

21 „Nie każdy, kto do mnie mówi: ‚Panie, Panie’, wejdzie do królestwa niebios, lecz tylko ten, kto wykonuje+ wolę mego Ojca, który jest w niebiosach.+

49 Kto zaś słyszy, a nie wprowadza w czyn,+ jest podobny do człowieka, który zbudował dom na ziemi bez fundamentu. Uderzyła weń rzeka i natychmiast runął, a upadek+ owego domu był wielki”.+