6 Bo narodziło się nam dziecko,+ syn został nam dany;+ a na jego barkach spocznie władza książęca.+ I będą go zwać imieniem Cudowny Doradca,+ Potężny Bóg,+ Wiekuisty Ojciec,+ Książę Pokoju.+

27 Ruinę, ruinę, ruinę z tego uczynię.+ A co się jej tyczy, niechybnie stanie się niczyja, aż przyjdzie ten, do którego należy tytuł prawny,+ i jemu to dam’.+

17 Rzecz ta jest z postanowienia czuwających+ i z wypowiedzi świętych to życzenie — w tym celu, by żyjący poznali, że Najwyższy jest Władcą w królestwie ludzkim+ i że je daje, komu chce,+ a ustanawia nad nim choćby najuniżeńszego z ludzi”.+

11 „‚W owym dniu podniosę+ upadły szałas+ Dawidowy+ i z pewnością ponaprawiam ich wyłomy. I podniosę jego ruiny, i na pewno wybuduję go jak za dawnych dni,+