28 „Dotąd koniec sprawy. A mnie, Daniela, wielce przerażały moje myśli, tak iż zmieniła się barwa mej twarzy; zachowałem jednak tę sprawę w swoim sercu”.+
27 Ja zaś, Daniel, poczułem się wyczerpany i rozchorowałem się na szereg dni.+ Potem wstałem i wykonywałem pracę u króla;+ lecz wyglądałem jak odrętwiały z powodu wszystkiego, co widziałem, a nikt tego nie rozumiał.+
16 Usłyszałem i zadrżał mój brzuch; na ten odgłos zatrzęsły się moje wargi; zgnilizna wstąpiła w moje kości;+ w mej sytuacji zostałem pobudzony do tego, żeby spokojnie czekać na dzień udręki,+ aż nadejdzie na ten lud,+ by dokonać na nich najazdu.