BIBLIOTEKA INTERNETOWA Strażnicy
BIBLIOTEKA INTERNETOWA
Strażnicy
polski
  • BIBLIA
  • PUBLIKACJE
  • ZEBRANIA
  • Psalm 22:nagłówek-31
    Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata
    • Dla kierownika; na „Łanię o świcie”. Utwór muzyczny Dawida.

      22 Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?+

      Czemu jesteś daleki od wybawienia mnie,+

      od słów mego ryku?+

       2 Boże mój, wołam za dnia, a ty nie odpowiadasz,+

      oraz w nocy — i nie milczę.+

       3 Lecz ty jesteś święty,+

      mieszkający w chwałach Izraela.+

       4 Tobie ufali nasi ojcowie;+

      ufali, a ty zapewniałeś im ocalenie.+

       5 Do ciebie zawołali+ i uszli cało;+

      tobie zaufali i nie doznali wstydu.+

       6 Ja zaś jestem robakiem,+ a nie człowiekiem,

      dla ludzi obelgą i godnym wzgardy dla ludu.+

       7 Wszyscy, którzy mnie widzą, naigrawają się ze mnie;+

      szeroko otwierają usta, kiwają głową:+

       8 „Poruczył siebie Jehowie.+ Niech On go ocali!+

      Niech go wyzwoli, skoro w nim znalazł upodobanie!”+

       9 Bo to ty wydobyłeś mnie z matczynego brzucha,+

      ty natchnąłeś mnie ufnością u piersi mej matki.+

      10 Na ciebie jestem zdany już od wyjścia z łona;+

      odkąd wyszedłem z brzucha matki, jesteś moim Bogiem.+

      11 Nie trzymaj się z dala ode mnie, gdyż blisko jest udręka,+

      gdyż nie ma innego wspomożyciela.+

      12 Otoczyło mnie mnóstwo cielców;+

      osaczyli mnie mocarze Baszanu.+

      13 Otworzyli na mnie swoje paszcze+

      niczym lew, który rozszarpuje i ryczy.+

      14 Wylany zostałem jak woda+

      i wszystkie moje kości oddzieliły się jedna od drugiej.+

      Serce moje stało się jak wosk;+

      stopniało głęboko w moim wnętrzu.+

      15 Moc moja wyschła niby skorupa gliniana,+

      a język przylgnął mi do dziąseł;+

      i kładziesz mnie w prochu śmierci.+

      16 Osaczyły mnie bowiem psy;+

      otoczyło mnie zgromadzenie złoczyńców.+

      Są jak lew u mych rąk i nóg.+

      17 Mogę zliczyć wszystkie swe kości.+

      Oni patrzą, wpatrują się we mnie.+

      18 Dzielą między siebie moje szaty,+

      a o moją odzież rzucają losy.+

      19 Ale ty, Jehowo, nie trzymaj się z dala.+

      Siło moja,+ racz pośpieszyć mi na pomoc.+

      20 Racz wyzwolić duszę moją od miecza,+

      jedyną moją — z łapy psa.+

      21 Wybaw mnie z paszczy lwa,+

      odpowiedz też i wybaw mnie od rogów dzikich byków.+

      22 Będę oznajmiał twe imię+ swoim braciom;+

      wpośród zboru będę cię wysławiał.+

      23 Bojący się Jehowy, wysławiajcie go!+

      Całe potomstwo Jakuba, wychwalajcie go!+

      I lękajcie się go, całe potomstwo Izraela.+

      24 Bo ani nie pogardził,+

      ani się nie brzydził uciśnieniem uciśnionego;+

      i nie zakrył przed nim swego oblicza,+

      a gdy ten wołał do niego o pomoc, on usłyszał.+

      25 Od ciebie będzie pochodzić moje wysławianie w wielkim zborze;+

      śluby swe spełnię w obecności tych, którzy się go boją.+

      26 Potulni będą jeść i się nasycą;+

      szukający go będą wysławiać Jehowę.+

      Niech serca wasze żyją na zawsze.+

      27 Wszystkie krańce ziemi wspomną i zawrócą do Jehowy.+

      I pokłon ci oddadzą wszystkie rodziny narodów.+

      28 Albowiem władza królewska należy do Jehowy+

      i on panuje nad narodami.+

      29 Wszyscy zamożni ziemi będą jeść i oddadzą pokłon;+

      zegną się+ przed nim wszyscy, którzy zstępują do prochu,

      i żaden swej duszy nie zachowa przy życiu.+

      30 Służyć mu będzie potomstwo;+

      o Jehowie głosić się będzie temu pokoleniu.+

      31 Przyjdą i opowiedzą o Jego prawości+

      ludowi, który ma się narodzić, że On tego dokonał.+

  • Izajasza 53:1-12
    Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata
    • 53 Kto uwierzył w to, cośmy usłyszeli?+ I komu zostało objawione+ ramię Jehowy?+ 2 I wyrośnie przed jego obliczem jak gałązka+ i jak korzeń z bezwodnej krainy. Nie odznacza się okazałą postacią ani wspaniałością;+ a gdy go zobaczymy, nie będzie miał takiego wyglądu, żebyśmy go pożądali.+

      3 Był wzgardzony i unikany przez ludzi,+ mąż mający zaznać boleści i poznać, co to choroba.+ I było tak, jak gdyby ktoś zakrywał przed nami twarz.+ Był wzgardzony i uważaliśmy go za nic.+ 4 Zaprawdę, on dźwigał nasze choroby+ i nosił nasze boleści.+ A myśmy go poczytywali za utrapionego,+ ugodzonego przez Boga+ i udręczonego.+ 5 Lecz jego przebijano+ za nasz występek,+ miażdżono za nasze przewinienia.+ Spadła na niego kara mająca przynieść nam pokój+ i dzięki jego ranom+ zgotowano nam uzdrowienie.+ 6 Wszyscy błąkaliśmy się jak owce;+ każdy z nas zszedł na własną drogę; a Jehowa sprawił, że jego dotknęło przewinienie nas wszystkich.+ 7 Był wielce uciśniony+ i pozwalał się dręczyć;+ lecz nie otwierał swych ust. Prowadzono go jak owcę na rzeź;+ i tak jak owca, która oniemiała przed swymi postrzygaczami, on też nie otwierał swych ust.+

      8 Zabrano go z powodu ograniczeń i sądu;+ a kto się będzie zajmował szczegółami jego pokolenia?+ Wyrwano+ go bowiem z krainy żyjących.+ Otrzymał cios+ za występek+ mego ludu. 9 A ten da mu grobowiec wśród niegodziwców+ i wśród bogaczy, gdy on poniesie śmierć,+ chociaż gwałtu się nie dopuścił,+ a w jego ustach nie było podstępu.+

      10 Lecz Jehowie spodobało się go zmiażdżyć;+ przyprawił go o chorobę.+ Jeżeli dasz jego duszę jako dar ofiarny za przewinienie,+ to ujrzy on swe potomstwo,+ przedłuży swe dni+ i w jego ręce powiedzie się to,+ w czym Jehowa ma upodobanie.+ 11 Za strapienie swej duszy zobaczy,+ nasyci się.+ Dzięki swej wiedzy ten prawy, sługa mój,+ udostępni wielu ludziom stan prawości;+ ich przewinienia sam poniesie.+ 12 Dlatego dam mu dział wśród wielu+ i z mocarzami będzie dzielił łup,+ ponieważ wylał na śmierć swą duszę+ i do występnych został zaliczony;+ i on poniósł grzech wielu ludzi,+ i zaczął się ujmować za występnymi.+

  • Lamentacje 4:20
    Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata
    • 20 Tchnienie naszych nozdrzy,+ pomazaniec Jehowy,+ pojmany w ich wielkim dole,+

      ten, o którym powiedzieliśmy: „W jego cieniu+ żyć będziemy wśród narodów”.+

  • Daniela 9:26
    Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata
    • 26 „A po sześćdziesięciu dwóch tygodniach Mesjasz zostanie zgładzony+ i nie będzie miał nic dla siebie.+

      „Miasto zaś i miejsce święte+ zostaną obrócone w ruinę przez lud wodza, który nadciąga.+ A kres położy mu powódź. I aż do końca będzie wojna; tym, co postanowiono, są spustoszenia.+

Publikacje w języku polskim (1960-2026)
Wyloguj
Zaloguj
  • polski
  • Udostępnij
  • Ustawienia
  • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
  • Warunki użytkowania
  • Polityka prywatności
  • Ustawienia prywatności
  • JW.ORG
  • Zaloguj
Udostępnij