53 Kto uwierzył w to, cośmy usłyszeli?+ I komu zostało objawione+ ramię Jehowy?+ 2 I wyrośnie przed jego obliczem jak gałązka+ i jak korzeń z bezwodnej krainy. Nie odznacza się okazałą postacią ani wspaniałością;+ a gdy go zobaczymy, nie będzie miał takiego wyglądu, żebyśmy go pożądali.+

3 Był wzgardzony i unikany przez ludzi,+ mąż mający zaznać boleści i poznać, co to choroba.+ I było tak, jak gdyby ktoś zakrywał przed nami twarz.+ Był wzgardzony i uważaliśmy go za nic.+ 4 Zaprawdę, on dźwigał nasze choroby+ i nosił nasze boleści.+ A myśmy go poczytywali za utrapionego,+ ugodzonego przez Boga+ i udręczonego.+ 5 Lecz jego przebijano+ za nasz występek,+ miażdżono za nasze przewinienia.+ Spadła na niego kara mająca przynieść nam pokój+ i dzięki jego ranom+ zgotowano nam uzdrowienie.+ 6 Wszyscy błąkaliśmy się jak owce;+ każdy z nas zszedł na własną drogę; a Jehowa sprawił, że jego dotknęło przewinienie nas wszystkich.+ 7 Był wielce uciśniony+ i pozwalał się dręczyć;+ lecz nie otwierał swych ust. Prowadzono go jak owcę na rzeź;+ i tak jak owca, która oniemiała przed swymi postrzygaczami, on też nie otwierał swych ust.+

8 Zabrano go z powodu ograniczeń i sądu;+ a kto się będzie zajmował szczegółami jego pokolenia?+ Wyrwano+ go bowiem z krainy żyjących.+ Otrzymał cios+ za występek+ mego ludu. 9 A ten da mu grobowiec wśród niegodziwców+ i wśród bogaczy, gdy on poniesie śmierć,+ chociaż gwałtu się nie dopuścił,+ a w jego ustach nie było podstępu.+

10 Lecz Jehowie spodobało się go zmiażdżyć;+ przyprawił go o chorobę.+ Jeżeli dasz jego duszę jako dar ofiarny za przewinienie,+ to ujrzy on swe potomstwo,+ przedłuży swe dni+ i w jego ręce powiedzie się to,+ w czym Jehowa ma upodobanie.+ 11 Za strapienie swej duszy zobaczy,+ nasyci się.+ Dzięki swej wiedzy ten prawy, sługa mój,+ udostępni wielu ludziom stan prawości;+ ich przewinienia sam poniesie.+ 12 Dlatego dam mu dział wśród wielu+ i z mocarzami będzie dzielił łup,+ ponieważ wylał na śmierć swą duszę+ i do występnych został zaliczony;+ i on poniósł grzech wielu ludzi,+ i zaczął się ujmować za występnymi.+

26 „A po sześćdziesięciu dwóch tygodniach Mesjasz zostanie zgładzony+ i nie będzie miał nic dla siebie.+

„Miasto zaś i miejsce święte+ zostaną obrócone w ruinę przez lud wodza, który nadciąga.+ A kres położy mu powódź. I aż do końca będzie wojna; tym, co postanowiono, są spustoszenia.+

28 żeby uczynić to, co twoja ręka i twe postanowienie wyznaczyły z góry, by nastąpiło.+

11 Ciągle dociekali, na którą albo na jaką porę+ duch+ w nich wskazywał w związku z Chrystusem,+ gdy zawczasu świadczył o cierpieniach czekających Chrystusa+ oraz o późniejszych rzeczach chwalebnych.+