2 Królów

23 Wtedy król posłał i zebrali się u niego wszyscy starsi z Judy i Jerozolimy.+ 2 Potem król wstąpił do domu Jehowy, a z nim wszyscy mężowie judzcy oraz wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, jak również kapłani+ i prorocy, i cały lud, od małego do wielkiego;+ a on zaczął czytać+ do ich uszu wszystkie słowa księgi+ przymierza,+ którą znaleziono w domu Jehowy.+ 3 I król stał koło kolumny,+ i zawarł przymierze+ przed obliczem Jehowy, by podążać+ za Jehową i z całego serca+ oraz całej duszy+ przestrzegać jego przykazań+ i jego świadectw,+ i jego ustaw,+ wprowadzając w czyn słowa tego przymierza, zapisane w tej księdze.+ Toteż cały lud przystąpił do przymierza.+

4 A król polecił arcykapłanowi Chilkiaszowi+ i drugorzędnym kapłanom oraz odźwiernym+ wynieść ze świątyni Jehowy wszystkie przedmioty wykonane dla Baala+ i dla świętego pala,+ i dla całego zastępu niebios.+ Potem spalił je poza Jerozolimą na tarasach Kidronu,+ a proch z nich zaniósł do Betel.+ 5 I pozbawił urzędu kapłanów cudzoziemskich bogów, których ustanowili królowie Judy, by za ich sprawą wznosił się dym ofiarny na wyżynach w miastach Judy i w okolicach Jerozolimy, a także tych, za sprawą których wznosił się dym ofiarny dla Baala,+ dla słońca i dla księżyca, i dla gwiazdozbiorów zodiaku, i dla całego zastępu niebios.+ 6 Ponadto wyniósł święty pal+ z domu Jehowy na obrzeża Jerozolimy, do doliny potoku Kidron, i spalił go+ w dolinie potoku Kidron, i starłszy go na proch, rzucił jego proch na miejsce, gdzie się grzebie+ synów ludu. 7 I zburzył domy nierządników świątynnych+ w domu Jehowy, gdzie niewiasty tkały namiotowe świątyńki dla świętego pala.

8 Potem sprowadził wszystkich kapłanów z miast Judy, by wyżyny, na których za sprawą kapłanów wznosił się dym ofiarny, przestały się nadawać do oddawania czci, od Geby+ aż po Beer-Szebę;+ i zburzył wyżyny przy bramach u wejścia do bramy Jozuego, naczelnika miasta, po lewej stronie, gdy się wchodzi do bramy miejskiej. 9 Tyle tylko, że kapłani+ wyżyn nie przystępowali do ołtarza Jehowy w Jerozolimie, lecz spożywali przaśniki+ wśród swoich braci. 10 I sprawił, że Tofet+ w dolinie synów Hinnoma+ przestało się nadawać do oddawania czci, by nikt nie przeprowadzał swego syna ani swej córki przez ogień+ dla Molocha.+ 11 Sprawił też, że konie, które królowie Judy oddali słońcu, przestały wchodzić do domu Jehowy obok jadalni+ dworzanina Natan-Melecha, znajdującej się w portykach; a rydwany słońca+ spalił w ogniu. 12 Ołtarze zaś, które były na dachu górnej+ komnaty Achaza, wykonane przez królów Judy, oraz ołtarze+ wykonane przez Manassesa na dwóch dziedzińcach domu Jehowy król zburzył, po czym je tam zdruzgotał i proch ich wrzucił do doliny potoku Kidron. 13 A wyżyny znajdujące się naprzeciwko+ Jerozolimy, po prawej stronie Góry Zagłady, które Salomon,+ król Izraela, zbudował dla Asztarte,+ obrzydliwości Sydończyków, i dla Kemosza,+ obrzydliwości Moabu, i dla Milkoma,+ obrzydliwości synów Ammona, król uczynił nie nadającymi się do oddawania czci. 14 I potrzaskał+ święte słupy, i pościnał święte pale, a ich miejsce zapełnił kośćmi ludzkimi. 15 Również ołtarz znajdujący się w Betel,+ wyżynę uczynioną przez Jeroboama,+ syna Nebata, który przywiódł Izraela do grzechu,+ nawet ten ołtarz i wyżynę zburzył. Następnie spalił tę wyżynę; starł ją na proch i spalił święty pal.

16 Gdy Jozjasz się odwrócił, zobaczył grobowce znajdujące się tam na górze. Posławszy więc, wziął kości z tych grobowców i spalił+ je na ołtarzu, by go uczynić nie nadającym się do oddawania czci, zgodnie ze słowem Jehowy+ obwieszczonym przez męża prawdziwego Boga,+ który obwieścił te rzeczy. 17 Potem rzekł: „Co to za kamień nagrobny tam widzę?” Na to mieszkańcy miasta odrzekli mu: „To grobowiec+ męża prawdziwego Boga, który przyszedł z Judy+ i obwieścił te rzeczy, które uczyniłeś przeciwko ołtarzowi w Betel”.+ 18 On zatem powiedział: „Niech spoczywa w spokoju.+ Niech nikt nie rusza jego kości”. Zostawili więc jego kości wraz z kośćmi proroka,+ który przyszedł z Samarii.

19 Także wszystkie domy+ wyżyn w miastach+ Samarii, które zbudowali królowie+ Izraela, wywołując obrazę,+ pousuwał Jozjasz i uczynił z nimi stosownie do wszystkiego, co uczynił w Betel.+ 20 Toteż wszystkich kapłanów+ wyżyn, którzy tam byli, złożył w ofierze na ołtarzach i spalił na nich kości ludzkie.+ Potem wrócił do Jerozolimy.

21 Następnie król nakazał całemu ludowi, mówiąc: „Obchodźcie Paschę+ dla Jehowy, waszego Boga, według tego, co jest napisane w tej księdze przymierza”.+ 22 Bo Paschy takiej jak ta nie obchodzono od dni sędziów, którzy sądzili Izraela,+ ani też przez wszystkie dni królów Izraela i królów Judy.+ 23 Lecz w osiemnastym roku króla Jozjasza obchodzono w Jerozolimie tę Paschę dla Jehowy.+

24 Również media spirytystyczne+ oraz ludzi trudniących się przepowiadaniem+ wydarzeń, a także terafim+ i gnojowe bożki,+ i wszelkie obrzydliwości,+ które się pojawiły w ziemi judzkiej i w Jerozolimie, usunął Jozjasz, żeby wykonać słowa prawa+ zapisane w księdze,+ którą kapłan Chilkiasz znalazł w domu Jehowy.+ 25 A przed nim nie było króla takiego jak on, który by wrócił+ do Jehowy całym swym sercem i całą swą duszą,+ i całą swą siłą życiową, zgodnie z całym Prawem Mojżeszowym; ani po nim nie powstał taki jak on.

26 Niemniej Jehowa nie odstąpił od wielkiego żaru swego gniewu, którym jego gniew płonął przeciwko Judzie+ za wszystkie rzeczy obraźliwe, jakimi Manasses przywodził ich do obrażania.+ 27 Lecz Jehowa powiedział: „Judę+ też usunę sprzed swych oczu,+ tak jak usunąłem Izraela;+ i odrzucę to miasto, które wybrałem — Jerozolimę — oraz dom, o którym rzekłem: ‚Tam będzie pozostawać moje imię’”.+

28 Reszty zaś spraw Jozjasza, a także wszystkiego, co uczynił, czyż nie opisano w księdze+ dziejów królów Judy? 29 Za jego dni faraon Necho,+ król Egiptu, wyruszył do króla Asyrii nad rzekę Eufrat,+ a król Jozjasz wyszedł, by się z nim zmierzyć;+ lecz on uśmiercił+ go pod Megiddo,+ gdy tylko go zobaczył. 30 Toteż jego słudzy przewieźli go martwego na rydwanie z Megiddo i przywieźli do Jerozolimy,+ i pogrzebali go w jego grobie. Potem lud ziemi wziął Jehoachaza,+ syna Jozjasza, i namaściwszy go, uczynił go królem w miejsce jego ojca.

31 Jehoachaz+ miał dwadzieścia trzy lata, gdy zaczął panować, a panował w Jerozolimie trzy miesiące. Jego matka miała na imię Chamutal+ i była córką Jeremiasza z Libny. 32 I zaczął czynić to, co złe w oczach Jehowy — według wszystkiego, co uczynili jego praojcowie.+ 33 A faraon Necho+ uwięził+ go w Ribli,+ w ziemi Chamat, by uniemożliwić mu panowanie w Jerozolimie, po czym nałożył na kraj haracz+ w wysokości stu talentów srebra+ i talentu złota.+ 34 Ponadto faraon Necho uczynił królem Eliakima,+ syna Jozjasza, w miejsce Jozjasza, jego ojca, i zmienił jego imię na Jehojakim; a Jehoachaza zabrał i poprowadził do Egiptu, gdzie ten później umarł.+ 35 I Jehojakim dał faraonowi srebro+ i złoto. Tylko że opodatkował+ kraj, by dać srebro na rozkaz faraona. Według stawki podatku+ wyznaczonej każdemu ściągał od ludu ziemi srebro i złoto, by dać je faraonowi Necho.

36 Jehojakim+ miał dwadzieścia pięć lat, gdy zaczął panować, a panował w Jerozolimie jedenaście lat.+ Jego matka miała na imię Zebida i była córką Pedajasza z Rumy. 37 I czynił on to, co złe+ w oczach Jehowy — według wszystkiego, co uczynili jego praojcowie.+