Rzymian

2 Nie masz więc wymówki, o człowiecze,+ kimkolwiek jesteś, jeśli osądzasz;+ bo w tym, w czym osądzasz drugiego, potępiasz samego siebie, ty bowiem, który osądzasz,+ trwasz w tym samym.+ 2 A wiemy, że zgodnie z prawdą sąd Boży+ jest przeciwko tym, którzy w czymś takim trwają.

3 Ale czy mniemasz, o człowiecze,+ gdy osądzasz trwających w czymś takim, a jednak sam to czynisz, że ujdziesz sądu Bożego?+ 4 Albo czy gardzisz bogactwem jego życzliwości+ i wyrozumiałości,+ i wielkodusznej cierpliwości,+ nie wiedząc, że dobrotliwość Boża próbuje cię przywieść do skruchy?+ 5 Lecz ty według swej zatwardziałości+ oraz nieskruszonego serca+ gromadzisz samemu sobie srogi gniew+ na dzień srogiego gniewu+ oraz objawienia+ prawego sądu Bożego.+ 6 A On odda każdemu stosownie do jego uczynków:+ 7 życie wieczne tym, którzy przez wytrwałość w dobrym dziele szukają chwały i szacunku, i nieskażoności;+ 8 natomiast dla tych, którzy są swarliwi+ i nieposłuszni prawdzie,+ a posłuszni nieprawości, będzie srogie zagniewanie i gniew,+ 9 ucisk i udręka — na duszę każdego człowieka, który czyni to, co szkodliwe, Żyda+ najpierw, a także Greka;+ 10 ale chwała i szacunek, i pokój dla każdego, który czyni to, co dobre,+ dla Żyda najpierw,+ a także dla Greka.+ 11 Bo u Boga nie ma stronniczości.+

12 Na przykład wszyscy, którzy bez prawa zgrzeszyli, bez prawa też zginą;+ ale wszyscy, którzy pod prawem zgrzeszyli,+ przez prawo zostaną osądzeni.+ 13 Bo nie ci, którzy prawa słuchają, są prawi wobec Boga, lecz ci, którzy prawo wypełniają,+ zostaną uznani za prawych.+ 14 Kiedy bowiem ludzie z narodów,+ nie mający prawa,+ z natury czynią to, co jest w prawie,+ ludzie ci, chociaż nie mają prawa, sami dla siebie są prawem. 15 Właśnie oni pokazują, że treść prawa jest zapisana w ich sercach,+ gdy ich sumienie+ świadczy wraz z nimi i we własnych myślach są oskarżani+ lub też uniewinniani. 16 Okaże się to w dniu, gdy Bóg przez Chrystusa Jezusa będzie sądził+ skryte+ sprawy ludzi+ — zgodnie z oznajmianą przeze mnie dobrą nowiną.+

17 Jeżeli więc z nazwy jesteś Żydem+ i polegasz na prawie,+ i szczycisz się Bogiem,+ 18 i znasz jego wolę,+ i uznajesz rzeczy wspaniałe, ponieważ zostałeś ustnie pouczony z Prawa,+ 19 i jesteś przekonany, żeś przewodnikiem ślepych+ oraz światłem dla będących w ciemności,+ 20 człowiekiem korygującym nierozsądnych,+ nauczycielem niemowląt+ oraz mającym w Prawie zręby+ poznania i prawdy+ — 21 ty zatem, który uczysz drugiego, nie uczysz samego siebie?+ Ty, który głosisz: „Nie kradnij”,+ kradniesz?+ 22 Ty, który mówisz: „Nie cudzołóż”,+ cudzołożysz? Ty, który przejawiasz wstręt do bożków, obrabowujesz+ świątynie? 23 Ty, który szczycisz się prawem, swoim przestępowaniem Prawa+ znieważasz Boga? 24 Gdyż „imieniu Bożemu bluźnią z waszego powodu między narodami”,+ tak jak jest napisane.

25 Obrzezanie+ w gruncie rzeczy przynosi pożytek tylko wtedy, gdy przestrzegasz prawa;+ ale jeśli przestępujesz prawo, twoje obrzezanie+ staje się nieobrzezaniem.+ 26 Jeśli więc nieobrzezany+ przestrzega nacechowanych prawością wymagań+ Prawa, czyż jego nieobrzezanie nie będzie poczytane za obrzezanie?+ 27 A nieobrzezany, będący takim z natury, przez to, że spełnia Prawo, osądzi ciebie,+ który mając jego spisany kodeks i obrzezanie, przestępujesz prawo. 28 Albowiem nie ten jest Żydem, kto jest nim na zewnątrz,+ ani obrzezaniem nie jest to, które jest na zewnątrz, na ciele.+ 29 Ale ten jest Żydem, kto jest nim wewnątrz,+ a jego obrzezaniem jest obrzezanie serca+ przez ducha, nie zaś przez spisany kodeks.+ Taki ma pochwałę+ nie od ludzi, lecz od Boga.+