Jeremiasza

11 Słowo, które doszło do Jeremiasza od Jehowy, mówiąc: 2 „Słuchajcie słów tego przymierza!

„I oznajmij+ je mężom Judy oraz mieszkańcom Jerozolimy, 3 i powiedz im: ‚Oto, co rzekł Jehowa, Bóg Izraela: „Przeklęty jest człowiek nie słuchający słów tego przymierza,+ 4 które nakazałem waszym praojcom w dniu, gdy wyprowadziłem ich z ziemi egipskiej,+ z pieca do wytopu żelaza,+ mówiąc: ‚Bądźcie posłuszni memu głosowi i postępujcie zgodnie ze wszystkim, co wam nakazuję;+ i będziecie moim ludem, a ja będę waszym Bogiem,+ 5 by spełnić przysięgę, którą przysiągłem waszym praojcom,+ że im dam ziemię mlekiem i miodem płynącą,+ jak to jest dzisiaj’”’”.

I odpowiedziałem, mówiąc: „Amen, Jehowo”.

6 A Jehowa jeszcze rzekł do mnie: „Obwieszczaj wszystkie te słowa w miastach Judy i na ulicach Jerozolimy,+ mówiąc: ‚Słuchajcie słów tego przymierza i wykonujcie je.+ 7 Bo uroczyście napominałem waszych praojców w dniu, w którym wyprowadziłem ich z ziemi egipskiej,+ i aż po dziś dzień, wstając wcześnie i napominając, gdy mówiłem: „Bądźcie posłuszni memu głosowi”.+ 8 Ale oni nie słuchali ani nie nakłonili swego ucha,+ lecz każdy chodził w uporze swego złego serca;+ sprowadziłem więc na nich wszystkie słowa tego przymierza, które nakazałem im spełniać, oni jednak nie spełniali’”.

9 Ponadto Jehowa rzekł do mnie: „Wśród mężów judzkich i wśród mieszkańców Jerozolimy odkryto spisek.+ 10 Wrócili do przewinień swych praojców,+ pierwszych, którzy nie chcieli być posłuszni moim słowom, lecz chodzili za innymi bogami, by im służyć.+ Dom Izraela i dom Judy złamały moje przymierze, które zawarłem z ich praojcami.+ 11 Dlatego tak rzekł Jehowa: ‚Oto sprowadzam na nich nieszczęście,+ z którego nie zdołają wyjść;+ i będą do mnie wołać o pomoc, lecz ich nie wysłucham.+ 12 I miasta Judy oraz mieszkańcy Jerozolimy pójdą i będą wołać o pomoc do bogów, ze względu na których sprawiają, że wznosi się dym ofiarny,+ lecz którzy z całą pewnością nie przyniosą im wybawienia w czasie nieszczęścia.+ 13 Bo twych bogów jest tyle, ile twoich miast, Judo;+ a ile ulic Jerozolimy, tyle postawiliście ołtarzy dla rzeczy haniebnej,+ ołtarzy, z których wznosi się dym ofiarny dla Baala’.+

14 „Ty zaś nie módl się za ten lud i nie wznoś za nich błagalnego wołania ani modlitwy,+ bo nie będę słuchał, gdy będą do mnie wołać z powodu swego nieszczęścia.+

15 „Co moja umiłowana robi w moim domu,+ żeby wielu z nich miało czynić tę rzecz,+ nikczemny zamysł?+ I czy świętym mięsem sprawią, że to ciebie ominie,+ gdy nadejdzie twoje nieszczęście? Czy w owym czasie będziesz się wielce radować?+ 16 ‚Bujne drzewo oliwne, o pięknym owocu i wyglądzie’ — takie imię nadał ci Jehowa.+ Z odgłosem wielkiego ryku rozpalił ogień przeciwko niej; połamano też jego gałęzie.+

17 „I Jehowa Zastępów, Ten, który cię zasadził,+ zapowiedział ci nieszczęście z powodu niegodziwości, której się dopuścił dom Izraela+ i dom Judy, by mnie obrażać, sprawiając, iż wznosi się dym ofiarny dla Baala”.+

18 I Jehowa mnie powiadomił, żebym wiedział. W owym czasie sprawiłeś, iż zobaczyłem ich postępki.+ 19 A ja byłem jak baranek, najbliższy, którego prowadzą na rzeź,+ i nie wiedziałem, że przeciwko mnie obmyślają knowania:+ „Zniszczmy to drzewo wraz z pokarmem, jaki wydaje, i zgładźmy go z ziemi żyjących,+ aby nie wspominano więcej jego imienia”. 20 Lecz Jehowa Zastępów sądzi z prawością;+ bada nerki i serce.+ Obym zobaczył twoją pomstę na nich, tobie bowiem wyjawiłem swoją sprawę sądową.+

21 Oto więc, co powiedział Jehowa przeciwko mieszkańcom Anatot,+ którzy nastają na twą duszę, mówiąc: „Nie wolno ci prorokować w imieniu Jehowy,+ żebyś nie zginął z naszej ręki”; 22 dlatego tak rzekł Jehowa Zastępów: „Oto zwracam na nich uwagę. Młodzieńcy poniosą śmierć od miecza.+ Ich synowie i córki pomrą od klęski głodu.+ 23 I nie pozostanie im nawet ostatek, gdyż na mieszkańców Anatot sprowadzę nieszczęście+ — w roku, w którym zostanie na nich zwrócona uwaga”.+