Ezechiela

34 I jeszcze doszło do mnie słowo Jehowy, mówiące: 2 „Synu człowieczy, prorokuj przeciwko pasterzom Izraela. Prorokuj i powiedz im, tym pasterzom: ‚Tak rzekł Wszechwładny Pan, Jehowa: „Biada pasterzom Izraela,+ którzy się stali pasterzami samych siebie!+ Czyż pasterze nie powinni paść trzody?+ 3 Jadacie tłuszcz+ i przyodziewacie się wełną. Zarzynacie tłuste+ zwierzę.+ Trzody nie pasiecie. 4 Chorych nie wzmocniliście,+ a niedomagającej nie uzdrowiliście i zranionej nie opatrzyliście, a tej, która się odłączyła, nie przyprowadziliście z powrotem i zagubionej nie postaraliście się odnaleźć,+ lecz srogo utrzymywaliście je w podporządkowaniu, i to po tyrańsku.+ 5 One zaś stopniowo się rozproszyły, ponieważ nie było pasterza,+ tak iż stały się żerem wszelkiego dzikiego zwierza polnego, i dalej się rozpraszały.+ 6 Moje owce błąkały się po wszystkich górach i na każdym wysokim wzgórzu;+ i moje owce+ rozproszyły się po całej powierzchni ziemi, a nikt nie szukał i nikt nie starał się odnaleźć.

7 „‚„Dlatego, pasterze, słuchajcie słowa Jehowy: 8 ‚„Jako żyję — brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy — zaiste, ponieważ moje owce stały się przedmiotem grabieży i moje owce były żerem dla każdego dzikiego zwierzęcia polnego, gdyż nie było pasterza, a moi pasterze nie szukali moich owiec, lecz pasterze paśli samych siebie,+ a nie paśli moich owiec”’, 9 toteż, pasterze, słuchajcie słowa Jehowy. 10 Tak rzekł Wszechwładny Pan, Jehowa: ‚Oto jestem przeciwko pasterzom+ i zażądam moich owiec z ich ręki, i sprawię, że przestaną paść moje owce,+ i pasterze już dłużej nie będą paść samych siebie;+ a ja wyratuję moje owce z ich ust i już nie będą ich pokarmem’”.+

11 „‚Bo tak rzekł Wszechwładny Pan, Jehowa: „Oto jestem, ja sam, i będę szukał moich owiec, i będę się o nie troszczył.+ 12 Jak się troszczy ktoś, kto pasie swe stado+ w dniu, w którym przychodzi, żeby być pośród swych rozproszonych owiec,+ tak też ja będę się troszczył o swoje owce; i wyzwolę je ze wszystkich miejsc, po których się rozproszyły w dzień obłoków oraz gęstego mroku.+ 13 I wyprowadzę+ je z ludów oraz pozbieram je z krajów, i sprowadzę je na ich ziemię,+ i będę je pasł na górach Izraela, przy łożyskach strumieni i koło wszystkich miejsc zamieszkania w kraju.+ 14 Na dobrym pastwisku będę je pasł i na wysokich górach Izraela będzie miejsce ich przebywania.+ Tam będą leżeć w dobrym miejscu pobytu+ i na tłustym pastwisku paść się będą na górach Izraela”.

15 „‚„Ja sam będę pasł moje owce+ i ja sam dam im się położyć”+ — brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy. 16 „Zagubionej będę szukał,+ tę zaś, która się odłączyła, sprowadzę z powrotem, i mającą złamanie opatrzę, a niedomagającą wzmocnię, lecz tłustą+ i silną unicestwię. Będę ją pasł sądem”.+

17 „‚A co do was, moje owce, tak rzekł Wszechwładny Pan, Jehowa: „Oto sprawuję sąd między owcą a owcą, między baranami a kozłami.+ 18 Czy to dla was taki drobiazg, że się pasiecie na najlepszym pastwisku,+ lecz resztę swoich pastwisk mielibyście stratować nogami, i że pijecie czyste wody, lecz pozostałe mielibyście mącić swymi nogami? 19 A moje owce miałyby się paść na pastwisku stratowanym waszymi nogami i miałyby pić wodę zmąconą waszymi nogami?”

20 „‚Dlatego tak do nich rzekł Wszechwładny Pan, Jehowa: „Oto jestem, ja sam, i rozsądzę między owcą tłustą a owcą chudą, 21 gdyż popychaliście bokiem i ramieniem, a swymi rogami odsuwaliście wszystkie chore, aż je rozproszyliście na zewnątrz.+ 22 Ja zaś wybawię swe owce i już nie będą przedmiotem grabieży;+ i będę sądził między owcą a owcą. 23 I wzbudzę nad nimi jednego pasterza,+ a on paść je będzie — mego sługę Dawida.+ On będzie je pasł i on zostanie ich pasterzem.+ 24 I ja, Jehowa, będę ich Bogiem,+ a mój sługa Dawid — naczelnikiem pośród nich.+ Ja, Jehowa, rzekłem.

25 „‚„I zawrę z nimi przymierze pokoju,+ sprawię też, że znikną z kraju bestie wyrządzające szkodę,+ i będą bezpiecznie mieszkać na pustkowiu i spać w lasach.+ 26 I uczynię ich oraz okolice mego wzgórza błogosławieństwem,+ i spowoduję, że ulewny deszcz będzie padać w swoim czasie. Będą padały ulewne deszcze błogosławieństwa.+ 27 I drzewo polne na pewno wyda swój owoc,+ a kraj wyda swój plon+ — i będą w swoim kraju bezpieczni.+ I będą musieli poznać, że ja jestem Jehowa, gdy połamię drążki ich jarzma+ i wyzwolę ich z ręki tych, którzy wykorzystywali ich jako niewolników.+ 28 I już nie będą dla narodów przedmiotem grabieży;+ i nie będzie ich już pożerać dziki zwierz ziemi, i będą mieszkać bezpiecznie, a nikt nie będzie ich przyprawiał o drżenie.+

29 „‚„I dla imienia+ wzbudzę im zasadzenie, i już nie będzie ich w tym kraju zabierać klęska głodu,+ i nie będą już znosić upokorzenia od narodów.+ 30 ‚I będą musieli poznać, że ja, Jehowa, ich Bóg, jestem z nimi+ i że oni są moim ludem, domem Izraela’ — brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy”’.+

31 „‚A wy, moje owce,+ owce mego pastwiska, jesteście ziemskimi ludźmi. Ja jestem waszym Bogiem’ — brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy”.