2 Królów

14 W drugim roku Jehoasza,+ syna Jehoachaza, króla Izraela, królem Judy został Amacjasz,+ syn Jehoasza. 2 Zaczął panować, gdy miał dwadzieścia pięć lat, a panował w Jerozolimie dwadzieścia dziewięć lat. Jego matka miała na imię Jehoaddin+ i była z Jerozolimy. 3 I czynił to, co prostolinijne w oczach Jehowy,+ tyle że nie tak, jak Dawid, jego praojciec.+ Postępował zgodnie ze wszystkim, co czynił Jehoasz, jego ojciec.+ 4 Tylko wyżyny nie znikły.+ Lud dalej składał ofiary i sprawiał, że wznosił się dym ofiarny na wyżynach.+ 5 A gdy już królestwo umocniło się w jego ręku, zaczął zabijać+ swych sług, którzy zabili króla, jego ojca.+ 6 A synów owych zabójców nie uśmiercił, zgodnie z tym, co jest napisane w księdze Prawa Mojżeszowego, które Jehowa dał jako nakaz, mówiąc:+ „Ojcowie nie mają ponosić śmierci za synów, a synowie nie mają ponosić śmierci za ojców; każdy bowiem ma ponieść śmierć za swój własny grzech”.+ 7 Pobił on Edomitów+ w Dolinie Soli,+ dziesięć tysięcy ludzi, i zajął na wojnie Selę; i nazwano ją Jokteel, aż po dziś dzień.

8 Potem Amacjasz wyprawił posłańców do Jehoasza, syna Jehoachaza, syna Jehu, króla izraelskiego, mówiąc: „Chodź. Spójrzmy sobie w twarz”.+ 9 Wówczas Jehoasz, król Izraela, posłał do Amacjasza, króla Judy, mówiąc: „Ciernisty chwast rosnący na Libanie posłał do cedru,+ który rósł na Libanie, mówiąc: ‚Dajże swą córkę mojemu synowi za żonę’. Lecz dzikie zwierzę polne żyjące na Libanie przeszło i zdeptało ów ciernisty chwast.+ 10 Zaiste, pobiłeś+ Edom i serce cię podniosło.+ Zażywaj szacunku+ i mieszkaj w swoim domu. Po cóż więc miałbyś wdawać się w walkę+ w niekorzystnych warunkach+ i upaść, ty, a wraz z tobą Juda?” 11 Lecz Amacjasz nie posłuchał.+

Wyruszył zatem Jehoasz, król Izraela, i spojrzeli sobie w twarz+ — on i Amacjasz, król Judy — koło Bet-Szemesz,+ które należy do Judy. 12 I Juda została pokonana przez Izraela,+ tak iż rzucili się do ucieczki, każdy do swego namiotu. 13 Amacjasza zaś — króla Judy, syna Jehoasza, syna Achazjasza — Jehoasz, król Izraela, pojmał pod Bet-Szemesz, po czym przybyli do Jerozolimy i zrobił wyłom w murze Jerozolimy koło Bramy Efraima+ — aż do Bramy Narożnej,+ na czterysta łokci. 14 I zabrał całe złoto i srebro oraz wszystkie przedmioty, które się znajdowały w domu Jehowy+ i wśród skarbów domu królewskiego, jak również zakładników, a potem wrócił do Samarii.

15 Pozostałych zaś spraw Jehoasza, tego, co on uczynił, oraz jego potęgi i tego, jak walczył z Amacjaszem, królem Judy, czyż nie opisano w księdze+ dziejów królów Izraela? 16 W końcu Jehoasz spoczął ze swymi praojcami+ i został w Samarii+ pogrzebany z królami Izraela, a w jego miejsce zaczął panować Jeroboam,+ jego syn.

17 Amacjasz,+ syn Jehoasza, król Judy, żył jeszcze piętnaście lat po śmierci Jehoasza,+ syna Jehoachaza, króla Izraela.+ 18 Pozostałych zaś spraw Amacjasza czyż nie opisano w księdze+ dziejów królów Judy?+ 19 W końcu uknuto przeciwko niemu spisek+ w Jerozolimie, uciekł więc do Lachisz;+ lecz wysłano za nim do Lachisz pościg i tam go uśmiercono.+ 20 I przywieziono go na koniach, po czym został pogrzebany+ w Jerozolimie ze swymi praojcami w Mieście Dawidowym.+ 21 Potem cały lud judzki wziął Azariasza,+ który miał wtedy szesnaście lat,+ i uczynili go królem w miejsce jego ojca, Amacjasza.+ 22 On to odbudował Elat+ i przywrócił je Judzie, gdy już król spoczął ze swymi praojcami.

23 W piętnastym roku Amacjasza, syna Jehoasza, króla Judy, na czterdzieści jeden lat królem w Samarii został Jeroboam,+ syn Jehoasza, króla Izraela. 24 I czynił to, co złe w oczach Jehowy. Nie odstąpił od żadnego ze wszystkich grzechów Jeroboama, syna Nebata, którymi przywiódł on Izraela do grzechu.+ 25 On to przywrócił granicę Izraela od wejścia do Chamatu+ aż po morze Araby,+ zgodnie ze słowem Jehowy, Boga Izraela, który mówił za pośrednictwem swego sługi Jonasza,+ syna Amittaja, proroka z Gat-Chefer.+ 26 Jehowa bowiem widział nader srogie uciśnienie Izraela.+ Nie było nawet bezradnego ani nic niewartego, nie było też wspomożyciela dla Izraela.+ 27 I Jehowa obiecał, że nie wymaże spod niebios imienia Izraela.+ Wybawił+ ich więc ręką Jeroboama, syna Jehoasza.

28 Pozostałych zaś spraw Jeroboama oraz wszystkiego, co uczynił, a także jego potęgi, tego, jak walczył i jak w Izraelu przywrócił Judzie Damaszek+ i Chamat,+ czyż nie opisano w księdze dziejów królów Izraela? 29 W końcu Jeroboam spoczął ze swymi praojcami, z królami Izraela, a w jego miejsce zaczął panować Zachariasz,+ jego syn.