1 Samuela

18 A gdy tylko skończył rozmowę z Saulem, dusza Jonatana+ związała się+ z duszą Dawida i Jonatan umiłował go jak własną duszę.+ 2 I w owym dniu Saul zabrał go, i nie pozwolił mu wrócić do domu jego ojca.+ 3 A Jonatan i Dawid zawarli przymierze+ — miłował go bowiem jak własną duszę.+ 4 Ponadto Jonatan zdjął płaszcz bez rękawów, który miał na sobie, i dał go Dawidowi, jak też swoje szaty, a nawet swój miecz i łuk oraz pas. 5 I Dawid odtąd wyruszał. Dokądkolwiek Saul go wysyłał, postępował rozważnie,+ tak iż Saul ustanowił go nad wojownikami;+ i wydawało się to dobre w oczach całego ludu, jak również w oczach sług Saula.

6 I zdarzyło się, gdy wracali — gdy Dawid wracał po zadaniu ciosu Filistynom — że naprzeciw króla Saula wychodziły ze wszystkich miast izraelskich kobiety ze śpiewem+ i tańcami, z tamburynami,+ z radością+ i lutniami. 7 I te świętujące kobiety śpiewały na przemian, i mówiły:

8 I Saul bardzo się rozgniewał,+ i w jego oczach ta wypowiedź była zła, rzekł więc: „Dawidowi dały dziesiątki tysięcy, a mnie dały tysiące; teraz jeszcze tylko dać mu władzę królewską!”+ 9 I począwszy od tego dnia Saul wciąż patrzył na Dawida podejrzliwie.+

10 A nazajutrz+ stało się, że duch Boży zły zaczął oddziaływać na Saula,+ tak iż zachowywał się on w domu jak prorok,+ podczas gdy Dawid grał swą ręką melodie,+ jak to bywało w poprzednich dniach; a w ręce Saula była włócznia.+ 11 I Saul rzucił włócznią,+ mówiąc: „Przygwożdżę Dawida do ściany!”,+ lecz Dawid dwukrotnie się przed nim uchylił.+ 12 I Saul zaczął się obawiać+ Dawida, gdyż Jehowa był z nim,+ a od Saula odstąpił.+ 13 Saul usunął go zatem ze swego otoczenia+ i ustanowił go dla siebie dowódcą tysiąca; wychodził więc i wchodził przed ludem.+ 14 I Dawid stale postępował rozważnie+ na wszystkich swoich drogach, a Jehowa był z nim.+ 15 Saul zaś widział, że on postępuje bardzo rozważnie,+ toteż się go bał. 16 I cały Izrael oraz Juda miłowały Dawida, gdyż on wychodził i wchodził przed nimi.

17 W końcu Saul rzekł do Dawida: „Oto moja najstarsza córka Merab.+ Właśnie ją dam ci za żonę.+ Tylko okaż mi się dzielny i prowadź wojny Jehowy”.+ Lecz Saul powiedział sobie: „Niech nie dosięgnie go moja ręka, ale niech go dosięgnie ręka Filistynów”.+ 18 Na to Dawid rzekł do Saula: „Kimże ja jestem i kim są moi krewni, rodzina mego ojca, w Izraelu, żebym miał zostać zięciem króla?”+ 19 Kiedy jednak miano Dawidowi dać Merab, córkę Saula, okazało się, że już dano ją za żonę Adrielowi+ Mecholatycie.+

20 A Michal,+ córka Saula, pokochała Dawida i doniesiono o tym Saulowi, i spodobało mu się to. 21 Rzekł więc Saul: „Dam mu ją, aby dla niego była sidłem+ i aby go dosięgła ręka Filistynów”. I Saul powiedział do Dawida: „Dzisiaj przez jedną z tych dwóch niewiast spowinowacisz się ze mną”. 22 Ponadto Saul nakazał swym sługom: „Powiedzcie Dawidowi w tajemnicy, mówiąc: ‚Oto król ma w tobie upodobanie, a wszyscy jego słudzy umiłowali cię. Teraz więc spowinować się z królem’”. 23 I słudzy Saula zaczęli mówić te słowa do uszu Dawida, lecz Dawid rzekł: „Czy w waszych oczach jest rzeczą łatwą spowinowacić się z królem, skoro jestem mężem ubogim+ i lekceważonym?”+ 24 Wtedy słudzy Saula powiadomili go, mówiąc: „Takie oto słowa powiedział Dawid”.

25 Na to Saul rzekł: „Tak powiecie Dawidowi: ‚Król nie chce opłaty za ożenek,+ lecz sto napletków+ filistyńskich, by się pomścić+ na nieprzyjaciołach króla’”. A Saul uknuł plan, żeby Dawid poległ z ręki Filistynów. 26 Toteż jego słudzy donieśli Dawidowi te słowa i Dawidowi spodobała się ta rzecz, żeby się spowinowacić+ z królem, a dni jeszcze nie upłynęły. 27 Dawid więc wstał i wyruszywszy ze swymi ludźmi, zabił+ wśród Filistynów dwustu mężów, i przyniósł Dawid ich napletki,+ i w pełnej liczbie dał je królowi, by się spowinowacić z królem. Wtedy Saul dał mu za żonę swą córkę+ Michal. 28 I zobaczył Saul, i poznał, że Jehowa jest z Dawidem.+ Michal zaś, córka Saula, kochała go.+ 29 I Saul jeszcze bardziej się bał Dawida, i Saul na zawsze stał się dla Dawida nieprzyjacielem.+

30 I wyruszali książęta+ Filistynów, a ilekroć wyruszali, Dawid postępował najrozważniej+ ze wszystkich sług Saula; i jego imię stało się bardzo cenne.+