Liczb
32 A synowie Rubena+ i synowie Gada+ mieli liczny żywy inwentarz, naprawdę bardzo duży. I ujrzeli ziemię Jazer+ oraz ziemię Gilead, a oto miejsce to było miejscem dla stad. 2 Przyszli zatem synowie Gada i synowie Rubena i tak rzekli do Mojżesza i do kapłana Eleazara oraz do naczelników zgromadzenia: 3 „Atarot+ i Dibon,+ i Jazer, i Nimra,+ i Cheszbon,+ i Eleale,+ i Sebam, i Nebo,+ i Beon+ — 4 ziemia, której Jehowa zadał klęskę+ na oczach zgromadzenia Izraela, jest ziemią dla stad, a twoi słudzy mają stada”.+ 5 I powiedzieli jeszcze: „Jeśli znaleźliśmy łaskę w twoich oczach, niech ta ziemia zostanie dana twoim sługom w posiadanie. Nie każ nam przeprawiać się przez Jordan”.+
6 Wtedy Mojżesz powiedział synom Gada i synom Rubena: „Czy wasi bracia mają iść na wojnę, podczas gdy wy będziecie tutaj mieszkać?+ 7 I czemuż mielibyście zniechęcać synów Izraela do przeprawienia się do ziemi, którą Jehowa im da? 8 Tak właśnie uczynili wasi ojcowie,+ gdy ich wysłałem z Kadesz-Barnea,+ by zobaczyli tę ziemię. 9 Kiedy udali się do doliny Eszkol+ i zobaczyli tę ziemię, zniechęcili synów Izraela, żeby nie udali się do ziemi, którą Jehowa z całą pewnością by im dał.+ 10 Toteż w owym dniu Jehowa zapłonął gniewem i przysiągł,+ mówiąc: 11 ‚Mężczyźni, którzy wyszli z Egiptu w wieku od dwudziestu lat wzwyż,+ nie ujrzą ziemi, którą przysiągłem Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi,+ gdyż nie podążali za mną całkowicie, 12 z wyjątkiem Kaleba,+ syna Jefunnego Kenizzyty, i Jozuego,+ syna Nuna, gdyż oni podążali całkowicie za Jehową’. 13 I Jehowa zapłonął gniewem na Izraela, i sprawił, że się błąkali po pustkowiu przez czterdzieści lat,+ aż wyginęło całe pokolenie, które postępowało niegodziwie w oczach Jehowy.+ 14 A oto powstaliście w miejsce swoich ojców jako plemię ludzi grzesznych, by dołożyć do płonącego gniewu Jehowy+ na Izraela. 15 Gdybyście się odwrócili od podążania za nim,+ to on znowu pozostawiłby ich dłużej na pustkowiu,+ a wy postąpilibyście zgubnie wobec całego tego ludu”.+
16 Później podeszli do niego i rzekli: „Pozwól nam tu zbudować kamienne zagrody dla trzód, dla naszego żywego inwentarza, oraz miasta dla naszych maleństw. 17 Lecz my uzbrojeni pójdziemy w szyku bojowym+ przed synami Izraela, dopóki nie zaprowadzimy ich na ich miejsce, podczas gdy nasze maleństwa będą mieszkać w warownych miastach z dala od oblicza mieszkańców tej ziemi. 18 Nie wrócimy do swych domów, dopóki synowie Izraela nie zapewnią sobie własności ziemskiej, każdy swego dziedzictwa.+ 19 My bowiem nie otrzymamy dziedzictwa razem z nimi po tamtej stronie Jordanu i dalej, gdyż nasze dziedzictwo przypadło nam z tej strony Jordanu ku wschodowi”.+
20 Na to Mojżesz rzekł do nich: „Jeśli tak uczynicie, jeśli przed obliczem Jehowy uzbroicie się na wojnę+ 21 i każdy uzbrojony spośród was przeprawi się przez Jordan przed obliczem Jehowy, dopóki on nie wypędzi swych nieprzyjaciół sprzed swego oblicza,+ 22 tak iż ziemia zostanie podbita przed obliczem Jehowy,+ a potem wrócicie,+ to będziecie wolni od winy przeciw Jehowie i przeciw Izraelowi; i ziemia ta będzie wasza jako posiadłość przed obliczem Jehowy.+ 23 Lecz jeśli tak nie postąpicie, to zgrzeszycie przeciw Jehowie.+ Wiedzcie zatem, że wasz grzech was dosięgnie.+ 24 Zbudujcie sobie miasta dla swoich maleństw i kamienne zagrody dla swych trzód, a co wyszło z waszych ust, to macie uczynić”.+
25 Wtedy synowie Gada i synowie Rubena rzekli do Mojżesza: „Twoi słudzy uczynią tak, jak mój pan nakazuje.+ 26 Nasze maleństwa, nasze żony, nasze stada oraz wszystkie nasze zwierzęta domowe pozostaną tam w miastach Gileadu,+ 27 lecz twoi słudzy przeprawią się — każdy wyposażony do wojska+ — przed obliczem Jehowy na wojnę, jak to mój pan mówi”.
28 Toteż Mojżesz wydał co do nich nakaz kapłanowi Eleazarowi i Jozuemu, synowi Nuna, oraz głowom domów patriarchalnych z plemion synów Izraela. 29 Mojżesz rzekł więc do nich: „Jeśli synowie Gada i synowie Rubena przeprawią się z wami przez Jordan — każdy wyposażony na wojnę+ — przed obliczem Jehowy, i ziemia zostanie podbita przed wami, to dacie im ziemię Gilead jako posiadłość.+ 30 Lecz jeśli się z wami nie przeprawią uzbrojeni, to mają się osiedlić pośród was w ziemi Kanaan”.+
31 Na to synowie Gada i synowie Rubena odrzekli, mówiąc: „Jak Jehowa powiedział do twoich sług, tak uczynimy.+ 32 Uzbrojeni przeprawimy się przed obliczem Jehowy do ziemi Kanaan,+ a posiadłość naszego dziedzictwa będziemy mieli po tej stronie Jordanu”.+ 33 Wówczas Mojżesz dał im, to jest synom Gada+ i synom Rubena+ oraz połowie plemienia Manassesa,+ syna Józefa, królestwo Sychona,+ króla Amorytów, i królestwo Oga,+ króla Baszanu, ziemię należącą do jej miast na tych terenach oraz miasta w ziemi leżącej wokoło.
34 A synowie Gada zaczęli odbudowywać Dibon+ i Atarot,+ i Aroer,+ 35 i Atrot-Szofan, i Jazer,+ i Jogbohę,+ 36 i Bet-Nimrę,+ i Bet-Haran,+ miasta warowne,+ jak również kamienne zagrody dla trzód.+ 37 Synowie Rubena zaś odbudowali Cheszbon+ i Eleale,+ i Kiriataim,+ 38 i Nebo,+ i Baal-Meon+ — ich nazwy zmieniono — oraz Sibmę; a miastom, które odbudowali, zaczęli nadawać nazwy od swoich imion.
39 A synowie Machira,+ syna Manassesa, wyruszyli do Gileadu i zdobyli go, i wypędzili Amorytów, którzy w nim byli. 40 Toteż Mojżesz dał Gilead Machirowi, synowi Manassesa, i on w nim zamieszkał.+ 41 A Jair, syn Manassesa, wyruszył i zdobył ich wioski namiotowe, i zaczął je nazywać Chawwot-Jair.+ 42 Nobach zaś wyruszył i zdobył Kenat+ oraz jego zależne miejscowości; i od swojego imienia nadał mu nazwę Nobach.