39 „Czy poznałeś wyznaczony czas, gdy rodzą koziorożce żyjące na skale?+
Czy obserwujesz, kiedy łanie rodzą+ w bólach?
2 Czy liczysz dopełniające się im miesiące księżycowe
albo czy poznałeś wyznaczony czas, gdy rodzą?
3 Pochylają się, gdy wydają na świat swoje młode,
gdy się pozbywają swych boleści.
4 Ich synowie nabierają tężyzny, wzrastają na otwartym polu;
wyruszają i nie wracają do nich.
5 Kto puścił wolno zebrę+
i kto rozwiązał więzy dzikiego osła,
6 którego domem uczyniłem pustynną równinę,
a mieszkaniami — słoną krainę?+
7 Śmieje się ze zgiełku miasta;
nie słyszy odgłosów skradającego się łowcy.+
8 Wypatruje w górach miejsca na swe pastwisko+
i szuka wszelkiej rośliny zielonej.+
9 Czy chce tobie służyć dziki byk+
albo czy przenocuje u twego żłobu?
10 Czy dzikiego byka przywiążesz powrozami na zagonie
albo czy będzie za tobą bronować+ niziny?
11 Czy mu zaufasz ze względu na obfitość jego mocy
i czy mu zostawisz swój mozół?
12 Czy mu zawierzysz, że zwiezie twoje ziarno
i zbierze na twoje klepisko?
13 Czy zatrzepotało radośnie skrzydło strusicy
albo czy ma ona bocianie+ lotki i upierzenie?
14 Bo jaja swe pozostawia ziemi
i w prochu je wygrzewa,
15 i zapomina, że może je zmiażdżyć jakaś stopa
albo że może je podeptać dziki zwierz polny.
16 Synów swoich traktuje surowo, jak nie swoich+ —
daremny jej trud, gdyż nie odczuwa ona strachu.
17 Bo Bóg sprawił, że zapomniała mądrości,
i nie dał jej udziału w zrozumieniu.+
18 Kiedy wysoko trzepocze skrzydłami,
śmieje się z konia i jego jeźdźca.
19 Czy potrafisz dać koniowi potęgę?+
Czy możesz przyodziać jego kark szumiącą grzywą?
20 Czy zdołasz sprawić, by skakał jak szarańcza?
Dostojeństwo jego parskania przeraża.+
21 Kopytami+ bije na nizinie i wielce się raduje mocą;
wyrusza naprzeciw zbroi.+
22 Wyśmiewa strach i nie jest przerażony+
ani się nie cofa przed mieczem.
23 Przeciwko niemu chrzęści kołczan,
ostrze włóczni i oszczep.
24 Z dudnieniem i podnieceniem pochłania ziemię
i nie wierzy, że to dźwięk rogu.
25 Gdy tylko zabrzmi róg, rży: Ihaa!
i z daleka wyczuwa bitwę,
wrzawę dowódców i okrzyk wojenny.+
26 Czyż to dzięki twemu zrozumieniu wzbija się sokół,
rozpościera swe skrzydła ku wiatrowi południowemu?
27 Albo czy to na twój rozkaz orzeł+ leci w górę
i zakłada wysoko swe gniazdo,+
28 na skale przebywa i spędza noc
na zębiastej skale oraz w niedostępnym miejscu?
29 Stamtąd musi poszukiwać pokarmu;+
oczy jego patrzą daleko.
30 A jego młode chłepczą krew,
on zaś jest tam, gdzie są zabici”.+