Jeremiasza
34 Słowo, które doszło od Jehowy do Jeremiasza — gdy Nebukadreccar, król Babilonu,+ i całe jego wojsko+ oraz wszystkie królestwa ziemi, obszar panowania podległy jego ręce,+ i wszystkie ludy walczyły przeciw Jerozolimie i przeciw wszystkim jej miastom+ — mówiące:
2 „Oto, co rzekł Jehowa, Bóg Izraela: ‚Idź i powiedz Sedekiaszowi, królowi Judy,+ istotnie, powiedz mu: „Tak rzekł Jehowa: ‚Oto wydaję to miasto w rękę króla Babilonu+ i on spali je ogniem.+ 3 A ty nie ujdziesz z jego ręki, gdyż z całą pewnością zostaniesz schwytany i wydany w jego rękę.+ I twoje oczy będą widzieć oczy króla Babilonu,+ a jego usta będą rozmawiać z twoimi ustami, i pójdziesz do Babilonu’. 4 Jednakże słuchaj słowa Jehowy, Sedekiaszu, królu Judy:+ ‚Oto, co Jehowa powiedział o tobie: „Nie poniesiesz śmierci od miecza. 5 Umrzesz w pokoju;+ i jak zapalano ognie dla twoich ojców, poprzednich królów, którzy byli przed tobą,+ tak zapalą ogień+ dla ciebie i będą mówić: ‚Ach, panie!’,+ lamentując+ nad tobą, bo ‚ja powiedziałem to słowo’ — brzmi wypowiedź Jehowy”’”’”.
6 I prorok Jeremiasz zaczął mówić do Sedekiasza, króla Judy, wszystkie te słowa+ w Jerozolimie, 7 gdy wojska króla Babilonu walczyły przeciw Jerozolimie i przeciw wszystkim miastom Judy, które pozostawiono,+ przeciw Lachisz+ i przeciw Azece;+ one bowiem, miasta warowne,+ były tymi z miast Judy, które pozostały.+
8 Słowo, które doszło od Jehowy do Jeremiasza, gdy król Sedekiasz zawarł przymierze z całym ludem, będącym w Jerozolimie, by im obwieścić oswobodzenie,+ 9 aby każdy zwolnił swego służącego i każdy swą służącą, Hebrajczyka+ i Hebrajkę — to znaczy Żyda, który jest jego bratem — żeby ich nie wykorzystywać jako sług.+ 10 Toteż wszyscy książęta+ usłuchali, także cały lud, który wszedł w przymierze, by każdy zwolnił swego służącego i każdy swą służącą, żeby już nie traktować ich jako sług; i usłuchali, i pozwolili im odejść.+ 11 Lecz potem odwrócili się+ i zaczęli z powrotem brać służących i służące, których zwolnili, i podporządkowywali ich sobie jako służących i jako służące.+ 12 Doszło więc od Jehowy do Jeremiasza słowo Jehowy, mówiące:
13 „Oto, co rzekł Jehowa, Bóg Izraela: ‚Ja zawarłem przymierze z waszymi praojcami+ w dniu, gdy wyprowadziłem ich z ziemi egipskiej,+ z domu sług,+ mówiąc: 14 „Po upływie siedmiu lat pozwolicie odejść, każdy swemu bratu,+ Hebrajczykowi,+ który został ci sprzedany+ i który ci służył sześć lat; i zwolnisz go od pozostawania u ciebie”. Lecz wasi praojcowie mnie nie słuchali ani nie nakłonili swego ucha.+ 15 A wy zawróćcie dzisiaj i czyńcie to, co jest prostolinijne w moich oczach, obwieszczając oswobodzenie każdy swemu towarzyszowi, i zawrzyjcie przymierze przed moim obliczem+ w domu, nad którym jest wzywane moje imię.+ 16 Tymczasem wy zawracacie+ oraz bezcześcicie moje imię+ i bierzecie z powrotem każdy swego służącego i każdy swoją służącą, których zwolniliście zgodnie z upodobaniem ich duszy, i podporządkowujecie ich sobie, aby mieć ich za służących i służące’.+
17 „Dlatego tak rzekł Jehowa: ‚Wyście mnie nie usłuchali, by obwieszczać oswobodzenie+ każdy swemu bratu i każdy swemu towarzyszowi. Oto ja wam obwieszczam oswobodzenie+ — brzmi wypowiedź Jehowy — na miecz,+ na zarazę+ i na klęskę głodu+ i wydam was na drżenie wszystkim królestwom ziemi.+ 18 I wydam ludzi, którzy omijali moje przymierze+ przez to, że nie wprowadzali w czyn słów przymierza, jakie zawarli przed moim obliczem, posłużywszy się cielcem, którego rozcięli na dwoje,+ żeby przejść między jego częściami+ — 19 mianowicie książąt Judy i książąt Jerozolimy,+ dworzan i kapłanów oraz cały lud ziemi, który przechodził między tymi częściami cielca — 20 wydam ich w rękę ich nieprzyjaciół i w rękę nastających na ich duszę;+ a ich trupy staną się żerem dla latających stworzeń niebios i dla zwierząt ziemi.+ 21 A Sedekiasza, króla Judy,+ oraz jego książąt wydam w rękę ich nieprzyjaciół i w rękę nastających na ich duszę, i w rękę wojsk króla Babilonu,+ które się od was wycofują’.+
22 „‚Oto ja nakazuję — brzmi wypowiedź Jehowy — i przyprowadzę ich z powrotem do tego miasta,+ i będą przeciw niemu walczyć, i je zdobędą oraz spalą ogniem;+ a z miast Judy uczynię bezludne pustkowie, bez żadnego mieszkańca’”.+