2 Kronik
29 Ezechiasz+ został królem, gdy miał dwadzieścia pięć lat, a panował w Jerozolimie dwadzieścia dziewięć lat. Jego matka miała na imię Abija i była córką Zachariasza.+ 2 I czynił on to, co słuszne w oczach Jehowy,+ zgodnie ze wszystkim, co uczynił Dawid, jego praojciec.+ 3 W pierwszym roku swego panowania, w miesiącu pierwszym, otworzył drzwi domu Jehowy i przystąpił do ich naprawy.+ 4 Potem sprowadził kapłanów i Lewitów i zebrał ich na otwartym miejscu+ po stronie wschodniej. 5 I przemówił do nich: „Posłuchajcie mnie, Lewici. Uświęćcie+ teraz siebie i uświęćcie dom Jehowy, Boga waszych praojców, i wynieście ze świętego miejsca to, co nieczyste.+ 6 Bo nasi ojcowie postąpili wiarołomnie+ i uczynili to, co złe w oczach Jehowy, naszego Boga,+ tak iż go opuścili+ i odwrócili swe oblicze od przybytku Jehowy,+ a pokazali plecy. 7 Zamknęli też drzwi+ portyku i pozostawili lampy zgaszone,+ i nie palili kadzidła,+ a w świętym miejscu nie składali Bogu Izraela ofiary całopalnej.+ 8 I Jehowa oburzył się+ na Judę i Jerozolimę, tak iż uczynił z nich przyczynę drżenia,+ dziwowisko+ i powód do zagwizdania,+ jak to widzicie na własne oczy. 9 I oto nasi praojcowie polegli od miecza,+ a nasi synowie wraz z naszymi córkami i naszymi żonami dostali się za to do niewoli.+ 10 A teraz bliskie jest memu sercu zawarcie przymierza+ z Jehową, Bogiem Izraela, żeby odwrócił się od nas jego płonący gniew. 11 Teraz, moi synowie, nie oddawajcie się odpoczywaniu,+ bo to was Jehowa wybrał, abyście stali przed jego obliczem, by pełnić dla niego służbę+ i dalej być jego sługami+ oraz tymi, którzy sprawiają, że się wznosi dym ofiarny”.+
12 Wtedy powstali Lewici:+ Machat, syn Amasaja, i Joel, syn Azariasza, z synów Kehatytów;+ a z synów Merariego:+ Kisz, syn Abdiego, i Azariasz, syn Jehallelela; a z Gerszonitów:+ Joach, syn Zimmy, i Eden, syn Joacha; 13 a z synów Elicafana:+ Szimri i Jeuel; a z synów Asafa:+ Zachariasz i Mattaniasz; 14 a z synów Hemana:+ Jechiel i Szimej; a z synów Jedutuna:+ Szemajasz i Uzziel. 15 Potem zebrali swoich braci i się uświęcili,+ i przyszli zgodnie z nakazem króla według słów+ Jehowy, by oczyścić+ dom Jehowy. 16 Kapłani weszli do wnętrza domu Jehowy, by dokonać oczyszczenia, i wszelką nieczystość, jaką znaleźli w świątyni Jehowy, wynieśli na dziedziniec+ domu Jehowy. Lewici zaś wzięli to i wynieśli na zewnątrz do doliny potoku Kidron.+ 17 Zaczęli więc uświęcać pierwszego dnia pierwszego miesiąca, a ósmego dnia tego miesiąca doszli do portyku+ Jehowy; i w osiem dni uświęcili dom Jehowy, a szesnastego dnia pierwszego+ miesiąca skończyli.
18 Następnie weszli do króla Ezechiasza i rzekli: „Oczyściliśmy cały dom Jehowy, ołtarz+ całopalny i wszystkie jego przybory,+ jak również stół+ na chleby pokładne oraz wszystkie jego przybory.+ 19 A wszystkie sprzęty,+ które król Achaz+ podczas swego panowania wiarołomnie+ wycofał z użytku, przygotowaliśmy i uświęciliśmy;+ i oto są przed ołtarzem Jehowy”.
20 A król Ezechiasz+ wstał wczesnym rankiem+ i zebrawszy książąt+ miasta, udał się do domu Jehowy. 21 I przyprowadzili siedem byków+ i siedem baranów, i siedem baranków, i siedem kozłów jako dar ofiarny za grzechy,+ składany za królestwo i za sanktuarium oraz za Judę. Wówczas powiedział synom Aarona, kapłanom,+ by złożyli je na ołtarzu Jehowy. 22 Zarżnęli+ więc bydło, a kapłani wzięli krew+ i pokropili+ nią ołtarz; potem zarżnęli barany+ i krwią+ pokropili ołtarz, zarżnęli też baranki i krwią pokropili ołtarz. 23 Następnie przed króla oraz zbór przyprowadzili kozły+ stanowiące dar ofiarny za grzech i położyli na nich ręce.+ 24 Potem kapłani zabili je, a z ich krwi złożyli na ołtarzu dar ofiarny za grzech, by dokonać przebłagania za całego Izraela;+ król bowiem powiedział, że to całopalenie i dar ofiarny za grzech należy złożyć+ za całego Izraela.+
25 W tym czasie kazał Lewitom+ ustawić się w domu Jehowy z czynelami,+ z instrumentami strunowymi+ i z harfami+ — zgodnie z nakazem Dawida+ oraz Gada,+ wizjonera królewskiego, i proroka Natana,+ gdyż to za sprawą Jehowy wyszedł ów nakaz za pośrednictwem jego proroków.+ 26 Toteż Lewici stali z instrumentami+ Dawida, a kapłani — z trąbami.+
27 Wówczas Ezechiasz polecił złożyć na ołtarzu ofiarę całopalną; a gdy zaczęto całopalenie, zabrzmiała pieśń+ dla Jehowy, jak również trąby, pod przewodnictwem instrumentów Dawida, króla izraelskiego. 28 I cały zbór kłaniał się,+ podczas gdy rozbrzmiewała pieśń+ i grzmiały trąby — wszystko to trwało aż do zakończenia ofiary całopalnej. 29 Kiedy już zakończono składanie jej, król oraz wszyscy znajdujący się przy nim pokłonili się nisko i padli na twarze.+ 30 Wtedy król Ezechiasz i książęta+ powiedzieli Lewitom, by wysławiali Jehowę słowami Dawida+ oraz wizjonera Asafa.+ Zaczęli więc wysławiać, i to z radością,+ a oni kłaniali się i padali na twarze.+
31 W końcu Ezechiasz odezwał się i rzekł: „Teraz napełniliście+ swą rękę mocą dla Jehowy. Przychodźcie i przyprowadzajcie ofiary+ oraz ofiary dziękczynne+ do domu Jehowy”. I zbór zaczął przyprowadzać ofiary oraz ofiary dziękczynne, każdy zaś, kto miał ochocze serce — całopalenia.+ 32 A liczba ofiar całopalnych przyprowadzonych przez zbór wynosiła siedemdziesiąt sztuk bydła, sto baranów, dwieście baranków — wszystkie one stanowiły całopalenie dla Jehowy;+ 33 ponadto świętych darów ofiarnych: sześćset sztuk bydła i trzy tysiące sztuk z trzody. 34 Tylko że kapłanów+ było za mało i nie byli w stanie obedrzeć ze skóry wszystkich tych zwierząt na całopalenie.+ Dlatego ich bracia,+ Lewici, pomagali im, aż cała ta praca została zakończona,+ a kapłani mogli się uświęcić,+ Lewici bowiem byli bardziej prostolinijni+ w sercu, jeśli chodzi o uświęcanie się, niż kapłani. 35 Ponadto wiele było ofiar całopalnych+ z tłustymi+ porcjami ofiar współuczestnictwa+ i z ofiarami płynnymi+ do całopaleń. Tak została przygotowana służba związana z domem Jehowy.+ 36 Toteż Ezechiasz i cały lud radowali się, że prawdziwy Bóg zgotował coś takiego ludowi,+ gdyż wydarzyło się to nagle.+