Hioba

42 A Hiob odezwał się do Jehowy i rzekł:

7 A gdy już Jehowa powiedział te słowa do Hioba, odezwał się Jehowa do Elifaza Temanity:

„Gniew mój rozpalił się przeciwko tobie i twoim dwom towarzyszom,+ bo nie mówiliście o mnie zgodnie z prawdą,+ jak mój sługa Hiob. 8 Weźcie więc sobie siedem byków oraz siedem baranów+ i idźcie do mojego sługi Hioba,+ i złóżcie za siebie ofiarę całopalną; a Hiob, mój sługa, będzie się za was modlił.+ Tylko jego oblicze przyjmę, by nie postąpić z wami okropnie, bo nie mówiliście o mnie zgodnie z prawdą, jak mój sługa Hiob”.+

9 Toteż Elifaz Temanita i Bildad Szuchita oraz Cofar Naamita poszli i zrobili tak, jak im Jehowa powiedział; a Jehowa przyjął oblicze Hioba.

10 I Jehowa odwrócił niewolniczy stan Hioba,+ gdy ten modlił się za swych towarzyszy,+ i Jehowa zaczął w dwójnasób dodawać wszystko, co niegdyś posiadał Hiob.+ 11 I przychodzili do niego wszyscy jego bracia i wszystkie jego siostry, i wszyscy, którzy go wcześniej znali,+ i zaczęli z nim jeść chleb+ w jego domu i współczuć mu, i pocieszać go z powodu całego nieszczęścia, które spadło na niego z dopuszczenia Jehowy; a każdy dał mu po jednym pieniądzu i każdy po złotym pierścieniu.

12 Jehowa zaś błogosławił+ potem Hiobowi koniec bardziej niż jego początek,+ tak iż miał on czternaście tysięcy owiec i sześć tysięcy wielbłądów oraz tysiąc zaprzęgów bydła i tysiąc oślic. 13 Miał też siedmiu synów i trzy córki.+ 14 I pierwszej dał na imię Jemima, a imię drugiej Kecja, imię zaś trzeciej Keren-Happuch. 15 I w całej owej krainie nie można było znaleźć niewiast tak pięknych, jak córki Hioba, a ich ojciec dał im dziedzictwo pośród ich braci.+

16 A potem Hiob żył jeszcze sto czterdzieści lat+ i ujrzał swych synów oraz swych wnuków+ — cztery pokolenia. 17 I w końcu umarł Hiob, stary i syty dni.+