Powtórzonego Prawa

9 „Słuchaj, Izraelu, dzisiaj przeprawiasz się przez Jordan,+ by wejść i wywłaszczyć narody większe i potężniejsze od ciebie,+ miasta wielkie i obwarowane pod niebiosa,+ 2 lud wielki i rosły, synów Anakitów,+ o których się dowiedziałeś i słyszałeś, iż powiedziano: ‚Któż może się ostać wobec synów Anaka?’ 3 I dzisiaj dobrze wiesz, że Jehowa, twój Bóg, przeprawia się przed tobą.+ Jest on ogniem trawiącym.+ Unicestwi+ ich i pokona ich przed twoim obliczem; a ty ich wywłaszczysz i prędko zniszczysz, tak jak ci powiedział Jehowa.+

4 „Gdy Jehowa, twój Bóg, usunie ich sprzed twego oblicza, nie mów w swym sercu: ‚Ze względu na moją prawość Jehowa mnie wprowadził, bym wziął w posiadanie tę ziemię’,+ bo to z powodu niegodziwości tych narodów Jehowa wypędza je przed tobą.+ 5 Nie ze względu na swą prawość+ ani na prostolinijność swego serca+ wchodzisz, by wziąć w posiadanie ich ziemię; lecz z powodu niegodziwości tych narodów Jehowa, twój Bóg, wypędza je sprzed twego oblicza,+ a także po to, by spełnić słowo, które Jehowa przysiągł twoim praojcom, Abrahamowi,+ Izaakowi+ i Jakubowi.+ 6 I wiedz, że nie ze względu na twoją prawość Jehowa, twój Bóg, daje ci tę dobrą ziemię, byś wziął ją w posiadanie; jesteś bowiem ludem o sztywnym karku.+

7 „Pamiętaj: nie zapominaj o tym, jak na pustkowiu pobudzałeś do gniewu Jehowę, swego Boga.+ Od dnia, gdy wyszedłeś z ziemi egipskiej, aż do waszego przyjścia na to miejsce zachowywaliście się buntowniczo wobec Jehowy.+ 8 Nawet na Horebie pobudziliście Jehowę do gniewu, tak iż Jehowa rozsierdził się na was do tego stopnia, że omal was nie unicestwił.+ 9 Kiedy wstąpiłem na górę, by otrzymać tablice kamienne,+ tablice przymierza, które Jehowa z wami zawarł,+ i przebywałem na górze czterdzieści dni i czterdzieści nocy+ (ani nie jadłem chleba, ani nie piłem wody), 10 dał mi Jehowa dwie tablice kamienne zapisane palcem Bożym;+ a były na nich wszystkie słowa, które Jehowa wam powiedział na górze spośród ognia w dniu zboru.+ 11 A po czterdziestu dniach i czterdziestu nocach Jehowa dał mi te dwie tablice kamienne, tablice przymierza;+ 12 i Jehowa przemówił do mnie: ‚Wstań, zejdź stąd szybko, gdyż twój lud, który wyprowadziłeś z Egiptu, postąpił zgubnie.+ Szybko się odwrócili od drogi, którą im nakazałem. Sporządzili sobie lany posąg’.+ 13 I Jehowa tak się do mnie odezwał: ‚Ujrzałem ten lud, a oto jest on ludem o sztywnym karku.+ 14 Zostaw mnie, bym mógł ich unicestwić+ i wymazać ich imię spod niebios,+ ciebie zaś uczynię narodem potężniejszym i liczniejszym od nich’.+

15 „Potem zawróciłem i zszedłem z góry, a góra płonęła ogniem;+ i w obu rękach miałem dwie tablice przymierza.+ 16 Następnie spojrzałem, a oto wy zgrzeszyliście przeciw Jehowie, swemu Bogu! Wykonaliście sobie lanego cielca.+ Szybko odwróciliście się od drogi, którą Jehowa wam nakazał.+ 17 Wtedy chwyciłem te dwie tablice i cisnąłem je z obu swych rąk, i roztrzaskałem je na waszych oczach.+ 18 A padłszy na twarz, leżałem przed Jehową, jak poprzednio, czterdzieści dni i czterdzieści nocy. Ani nie jadłem chleba, ani nie piłem wody+ z powodu całego waszego grzechu, który popełniliście, dopuszczając się niegodziwości w oczach Jehowy, by go obrażać.+ 19 Ja bowiem lękałem się z powodu płonącego gniewu, którym Jehowa oburzył się na was do tego stopnia, że omal was nie unicestwił.+ Lecz Jehowa wysłuchał mnie jeszcze i tym razem.+

20 „Również na Aarona Jehowa bardzo się rozsierdził do tego stopnia, że omal go nie unicestwił;+ ale w tymże czasie błagałem+ także za Aaronem. 21 I wasz grzech, który uczyniliście — tego cielca+ — wziąłem i spaliłem w ogniu, i skruszyłem, dokładnie go rozcierając, aż stał się miałki jak proch; potem wyrzuciłem ten jego proch do potoku, który spływał z góry.+

22 „Ponadto w Tabera+ i w Massa,+ i w Kibrot-Hattaawa+ pobudzaliście Jehowę do gniewu.+ 23 A gdy Jehowa wysłał was z Kadesz-Barnea,+ mówiąc: ‚Wyruszcie i weźcie w posiadanie ziemię, którą wam dam!’, wyście postąpili buntowniczo wobec rozkazu Jehowy, swego Boga,+ i mu nie uwierzyliście,+ i nie usłuchaliście jego głosu.+ 24 Zachowywaliście się buntowniczo wobec Jehowy+ od dnia, gdy was poznałem.

25 „Leżałem więc przed Jehową czterdzieści dni i czterdzieści nocy,+ a leżałem tak, gdyż Jehowa zapowiedział, że was unicestwi.+ 26 I zacząłem błagać+ Jehowę, mówiąc: ‚Wszechwładny Panie, Jehowo, nie doprowadzaj do zguby swego ludu — swej osobistej własności+ — który wykupiłeś swoją wielkością i który silną ręką+ wyprowadziłeś z Egiptu.+ 27 Wspomnij na swoich sług, Abrahama, Izaaka i Jakuba.+ Nie zwracaj swego oblicza na zatwardziałość tego ludu oraz na ich niegodziwość i ich grzech,+ 28 żeby czasem ziemia,+ z której nas wyprowadziłeś, nie mówiła: „Ponieważ Jehowa nie był w stanie wprowadzić ich do ziemi, którą im obiecał, i ponieważ ich znienawidził, więc ich wyprowadził, by ich uśmiercić na tym pustkowiu”.+ 29 Przecież oni są twoim ludem i twoją osobistą własnością,+ którą wyprowadziłeś swą potężną mocą i swym wyciągniętym ramieniem’.+