Ezechiela
48 „A oto imiona plemion. Od krańca północnego, po stronie biegnącej wzdłuż drogi do Chetlonu,+ aż po wejście do Chamatu,+ Chacar-Enan,+ granica Damaszku ku północy, po stronie Chamatu; i będzie to miało kraniec wschodni oraz zachodni: jeden dział Dana.+ 2 A na granicy Dana, od krańca wschodniego do krańca zachodniego: jeden Aszera.+ 3 A na granicy Aszera, od krańca wschodniego aż po kraniec zachodni: jeden Naftalego.+ 4 A na granicy Naftalego, od krańca wschodniego do krańca zachodniego: jeden Manassesa.+ 5 A na granicy Manassesa, od krańca wschodniego do krańca zachodniego: jeden Efraima.+ 6 A na granicy Efraima, od krańca wschodniego aż po kraniec zachodni: jeden Rubena.+ 7 A na granicy Rubena, od krańca wschodniego do krańca zachodniego: jeden Judy.+ 8 A na granicy Judy, od krańca wschodniego do krańca zachodniego, danina, którą macie złożyć — ma być szeroka na dwadzieścia pięć tysięcy łokci,+ długa zaś zgodnie z jednym z działów od krańca wschodniego do krańca zachodniego. A pośrodku niej ma się znajdować sanktuarium.+
9 „Jeśli chodzi o daninę, którą macie dać Jehowie, jej długość będzie wynosić dwadzieścia pięć tysięcy łokci, a szerokość — dziesięć tysięcy. 10 A jeśli o nie chodzi, ma to być święta danina dla kapłanów:+ na północy dwadzieścia pięć tysięcy łokci, a na zachodzie szerokość dziesięciu tysięcy i na wschodzie szerokość dziesięciu tysięcy, a na południu długość dwudziestu pięciu tysięcy. A sanktuarium Jehowy winno być pośrodku niej.+ 11 Będzie to dla kapłanów, uświęconych spośród synów Cadoka,+ którzy dbali o obowiązek wobec mnie i którzy nie odeszli, gdy odeszli synowie Izraela, tak jak odeszli Lewici.+ 12 I będą mieć daninę z daniny kraju jako coś szczególnie świętego, na granicy Lewitów.+
13 „A Lewici winni mieć+ — tuż obok terenu kapłanów — obszar długości dwudziestu pięciu tysięcy łokci i szerokości dziesięciu tysięcy; cała długość będzie wynosiła dwadzieścia pięć tysięcy, a szerokość — dziesięć tysięcy.+ 14 I nie mają z niej nic sprzedać ani nie należy jej zamienić, nie należy też ich pozbawić tej najwyborniejszej ziemi; jest to bowiem czymś świętym dla Jehowy.+
15 „Jeśli chodzi o pięć tysięcy łokci szerokości, pozostałych wzdłuż owych dwudziestu pięciu tysięcy, jest to coś nieświętego, przeznaczonego dla miasta,+ na miejsce zamieszkania oraz na pastwisko. Miasto zaś będzie pośrodku.+ 16 A oto wymiary miasta: kraniec północny — cztery tysiące pięćset łokci, i kraniec południowy — cztery tysiące pięćset, i kraniec wschodni — cztery tysiące pięćset, i kraniec zachodni — cztery tysiące pięćset. 17 Miasto będzie też miało pastwisko:+ na północy dwieście pięćdziesiąt łokci i na południu dwieście pięćdziesiąt, i na wschodzie dwieście pięćdziesiąt, i na zachodzie dwieście pięćdziesiąt.
18 „A co pozostanie z długości, będzie dokładnie takie, jak święta danina:+ dziesięć tysięcy łokci na wschód i dziesięć tysięcy na zachód; i ma to być dokładnie takie, jak święta danina, a jego plon będzie na chleb dla tych, którzy obsługują miasto.+ 19 A będą to uprawiać ci spośród wszystkich plemion Izraela, którzy obsługują miasto.+
20 „Cała danina ma dwadzieścia pięć tysięcy łokci na dwadzieścia pięć tysięcy. Winniście dać czworokątną część jako świętą daninę wraz z tym, co należy do miasta.
21 „A co pozostanie, będzie należało do naczelnika+ po jednej stronie i po drugiej stronie świętej daniny oraz tego, co należy do miasta,+ wzdłuż dwudziestu pięciu tysięcy łokci daniny do granicy wschodniej; a na zachodzie wzdłuż tych dwudziestu pięciu tysięcy łokci do granicy zachodniej.+ Dokładnie tak jak działy, będzie to dla naczelnika. A pośrodku będzie święta danina oraz sanktuarium Domu.
22 „A jeśli chodzi o własność Lewitów oraz własność miasta, ma być pośrodku tego, co należy do naczelnika. Pomiędzy granicą Judy+ a granicą Beniamina ma to należeć do naczelnika.
23 „Jeśli zaś chodzi o resztę plemion, od krańca wschodniego do krańca zachodniego: jeden dział Beniamina.+ 24 A przy granicy Beniamina, od krańca wschodniego do krańca zachodniego: jeden Symeona.+ 25 A przy granicy Symeona, od krańca wschodniego do krańca zachodniego: jeden Issachara.+ 26 A przy granicy Issachara, od krańca wschodniego do krańca zachodniego: jeden Zebulona.+ 27 A przy granicy Zebulona, od krańca wschodniego do krańca zachodniego: jeden Gada.+ 28 A przy granicy Gada, do krańca południowego, będzie biec na południe; a granica będzie od Tamar+ do wód Meribat-Kadesz,+ do doliny potoku,+ aż po Morze Wielkie.+
29 „To będzie kraj, który macie przydzielić przez losowanie w dziedzictwo plemionom Izraela,+ i to będą ich działy”+ — brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy.
30 „To zaś będą wyjścia z miasta: Na krańcu północnym — miara czterech tysięcy pięciuset łokci.+
31 „A bramy miasta będą według imion plemion Izraela, przy czym trzy bramy będą od strony północnej: brama Rubena jedna, brama Judy jedna, brama Lewiego jedna.
32 „A na krańcu wschodnim będzie cztery tysiące pięćset łokci oraz trzy bramy: brama Józefa jedna, brama Beniamina jedna, brama Dana jedna.
33 „A kraniec południowy, jeśli chodzi o wymiar — cztery tysiące pięćset łokci, a przy tym trzy bramy: brama Symeona jedna, brama Issachara jedna, brama Zebulona jedna.
34 „Kraniec zachodni — cztery tysiące pięćset łokci, a będą tam trzy bramy: brama Gada jedna, brama Aszera jedna, brama Naftalego jedna.
35 „Wokoło będzie osiemnaście tysięcy łokci; i od owego dnia nazwa tego miasta będzie brzmieć: ‚Jest tam Jehowa’”.+