Ezechiela

20 A w siódmym roku, w miesiącu piątym, dziesiątego dnia tego miesiąca, mężowie spośród starszych Izraela przyszli wypytywać Jehowę+ i usiedli przede mną.+ 2 Wtedy doszło do mnie słowo Jehowy, mówiące: 3 „Synu człowieczy, przemów do starszych Izraela i powiedz im: ‚Oto, co rzekł Wszechwładny Pan, Jehowa: „Czy przychodzicie po to, by mnie wypytywać?+ ‚Jako żyję, nie będę przez was wypytywany’+ — brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy”’.

4 „Czy będziesz ich sądzić? Czy będziesz ich sądzić, synu człowieczy?+ Daj im poznać obrzydliwości ich praojców.+ 5 I powiedz im: ‚Oto, co rzekł Wszechwładny Pan, Jehowa: „W dniu, w którym wybrałem Izraela,+ podniosłem też swą rękę+ w przysiędze wobec potomstwa domu Jakuba+ i dałem im się poznać w ziemi egipskiej.+ Tak, podniosłem swą rękę w przysiędze wobec nich, mówiąc: ‚Jam jest Jehowa, wasz Bóg’.+ 6 W owym dniu podniosłem rękę+ w przysiędze wobec nich, że ich wyprowadzę z ziemi egipskiej do ziemi, którą dla nich upatrzyłem, ziemi mlekiem i miodem płynącej.+ Była ona ozdobą wszystkich krain.+ 7 I jeszcze rzekłem do nich: ‚Niech każdy z was odrzuci obrzydliwości swoich oczu+ i nie kalajcie się gnojowymi bożkami Egiptu.+ Jam jest Jehowa, wasz Bóg’.+

8 „‚„A oni zbuntowali się przeciwko mnie+ i nie chcieli mnie słuchać. Żaden z nich nie wyrzucił obrzydliwości swych oczu i nie porzucili gnojowych bożków Egiptu,+ toteż zapowiedziałem, że wyleję na nich swą złość, aby dopełnić na nich mego gniewu pośrodku ziemi egipskiej.+ 9 I zacząłem działać ze względu na swe imię, żeby nie było bezczeszczone na oczach narodów, wśród których się znajdowali,+ gdyż na ich oczach dałem im się poznać, wyprowadzając ich z ziemi egipskiej.+ 10 Wyprowadziłem ich więc z ziemi egipskiej i zaprowadziłem na pustkowie.+

11 „‚„I dałem im swe ustawy+ i oznajmiałem im swoje sądownicze rozstrzygnięcia,+ żeby człowiek, który ich przestrzega, mógł też dzięki nim żyć.+ 12 Dałem im także moje sabaty,+ aby stały się znakiem między mną a nimi,+ by poznali, że ja jestem Jehowa, który ich uświęca.

13 „‚„Lecz oni, dom Izraela, zbuntowali się przeciwko mnie na pustkowiu.+ Nie chodzili według moich ustaw+ i odrzucili me sądownicze rozstrzygnięcia,+ dzięki którym człowiek, jeśli ich stale przestrzega, będzie też żył.+ I bardzo bezcześcili moje sabaty,+ tak iż zapowiedziałem, że wyleję na nich swój straszny gniew na pustkowiu, by ich wytracić.+ 14 Lecz działałem ze względu na swe imię, aby nie było bezczeszczone na oczach narodów, na oczach których ich wyprowadziłem.+ 15 I podniosłem też rękę w przysiędze wobec nich na pustkowiu,+ że nie wprowadzę ich do ziemi, którą dałem, mlekiem i miodem płynącej+ (jest ona ozdobą wszystkich krain),+ 16 ponieważ odrzucili me sądownicze rozstrzygnięcia i nie chodzili według moich ustaw, a moje sabaty zbezcześcili, gdyż ich serce szło za ich gnojowymi bożkami.+

17 „‚„I moje oko użaliło się nad nimi, żeby mnie powstrzymać od doprowadzenia ich do zguby,+ i nie wytraciłem ich na pustkowiu. 18 I rzekłem do ich synów na pustkowiu:+ ‚Nie chodźcie według przepisów waszych praojców+ i nie przestrzegajcie ich sądów,+ nie kalajcie się też ich gnojowymi bożkami.+ 19 Jam jest Jehowa, wasz Bóg.+ Chodźcie według moich ustaw+ i przestrzegajcie moich sądowniczych rozstrzygnięć,+ i wprowadzajcie je w czyn.+ 20 I uświęcajcie moje sabaty,+ a one mają służyć za znak między mną a wami, abyście poznali, że ja jestem Jehowa, wasz Bóg’.+

21 „‚„A synowie ci zbuntowali się przeciwko mnie.+ Nie chodzili według moich ustaw i nie przestrzegali ani nie wprowadzali w czyn moich sądowniczych rozstrzygnięć, dzięki którym człowiek, jeśli ich stale przestrzega, będzie też żył.+ Bezcześcili moje sabaty.+ Zapowiedziałem więc, że wyleję na nich mą złość, aby na pustkowiu dopełnić na nich mego gniewu.+ 22 I cofnąłem rękę,+ i zacząłem działać ze względu na moje imię, żeby nie było bezczeszczone na oczach narodów, na oczach których ich wyprowadziłem.+ 23 Ponadto podniosłem swą rękę w przysiędze wobec nich na pustkowiu,+ że ich rozproszę wśród narodów i rozrzucę ich po krajach,+ 24 ponieważ nie wprowadzali w czyn moich sądowniczych rozstrzygnięć+ i odrzucali moje ustawy+ oraz bezcześcili moje sabaty,+ a ich oczy były zwrócone ku gnojowym bożkom ich praojców.+ 25 Ja też dopuściłem, by mieli przepisy, które nie były dobre, i sądownicze rozstrzygnięcia, za sprawą których nie mogli żyć.+ 26 I dopuszczałem, by się kalali swymi darami, gdy przeprowadzali przez ogień każde dziecko otwierające łono,+ żebym ich spustoszył, aby poznali, że ja jestem Jehowa”’.+

27 „Dlatego przemów do domu izraelskiego, synu człowieczy, i powiedz im:+ ‚Oto, co rzekł Wszechwładny Pan, Jehowa: „Jeszcze pod tym względem wasi praojcowie wyrażali się o mnie obelżywie, że wobec mnie postępowali niewiernie.+ 28 A potem wprowadziłem ich do ziemi,+ co do której podniosłem swą rękę w przysiędze, że im ją dam.+ Gdy ujrzeli każde wyniosłe wzgórze+ i każde gałęziste drzewo, zaczęli tam składać swe ofiary+ i dawać tam swój obraźliwy dar ofiarny oraz ofiarować tam kojące wonie+ i wylewać tam swe ofiary płynne.+ 29 Rzekłem więc do nich: ‚Co znaczy wyżyna, do której przychodzicie, że po dziś dzień ma być nazywana Wyżyną?’”’.+

30 „Dlatego powiedz domowi Izraela: ‚Oto, co rzekł Wszechwładny Pan, Jehowa: „Czyż nie kalacie się na sposób waszych praojców+ i w nierządzie nie podążacie za ich obrzydliwościami?+ 31 A gdy podnosicie swoje dary, przeprowadzając swych synów przez ogień,+ czyż nie kalacie się aż po dziś dzień ze względu na wszystkie wasze gnojowe bożki?+ I czy jeszcze mam pozwolić, byście mnie wypytywali, domu Izraela?”’+

„‚Jako żyję — brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy — nie będę przez was wypytywany.+ 32 A to, co wstępuje do waszego ducha,+ na pewno się nie zdarzy,+ mówicie bowiem: „Stańmy się podobni do narodów, podobni do rodzin krajów,+ w usługiwaniu drewnu i kamieniowi”’”.+

33 „‚Jako żyję — brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy — będę nad wami królował silną ręką i wyciągniętym ramieniem,+ i wylaną złością.+ 34 I wyprowadzę was spośród ludów, i zbiorę was z krajów, do których zostaliście rozproszeni silną ręką oraz wyciągniętym ramieniem i wylaną złością.+ 35 I zaprowadzę was na pustkowie ludów,+ i tam będę się z wami sądził twarzą w twarz.+

36 „‚Jak się sądziłem z waszymi praojcami na pustkowiu ziemi egipskiej,+ tak będę się sądził z wami’ — brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy. 37 ‚I każę wam przejść pod rózgą,+ i wprowadzę was w więzy przymierza.+ 38 I uprzątnę spośród was buntowników oraz ludzi występujących przeciwko mnie,+ bo wyprowadzę ich z kraju, w którym byli osiadłymi przybyszami, lecz na ziemię izraelską nie przyjdą;+ i będziecie musieli poznać, że ja jestem Jehowa’.+

39 „A co do was, domu Izraela, tak rzekł Wszechwładny Pan, Jehowa: ‚Idźcie, niech każdy z was służy swoim gnojowym bożkom.+ A jeśli potem nie będziecie mnie słuchać, to już więcej nie zbezcześcicie mego świętego imienia waszymi darami i waszymi gnojowymi bożkami’.+

40 „‚Bo na mej świętej górze, na górze wzniesienia izraelskiego+ — brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy — tam właśnie, w tym kraju, służyć mi będą, cały dom Izraela, cały.+ Tam znajdę w nich upodobanie i tam będę żądał waszych danin oraz pierwocin waszych podarunków ze wszystkich waszych świętych rzeczy.+ 41 Ze względu na tę kojącą woń znajdę w was upodobanie,+ gdy wyprowadzę was spośród ludów i zbiorę was z krajów, do których zostaliście rozproszeni,+ i w związku z wami będę uświęcony na oczach narodów’.+

42 „‚I będziecie musieli poznać, że ja jestem Jehowa,+ gdy was przyprowadzę na ziemię izraelską,+ do krainy, co do której podniosłem rękę w przysiędze, że ją dam waszym praojcom. 43 I tam sobie przypomnicie swoje drogi+ oraz wszystkie swoje postępki, którymi się skalaliście,+ i poczujecie wstręt do swych twarzy z powodu wszystkich waszych niegodziwości, których się dopuszczaliście.+ 44 I będziecie musieli poznać, że ja jestem Jehowa,+ gdy przystąpię do działania wobec was ze względu na moje imię,+ a nie według waszych złych dróg ani według waszych podłych postępków,+ domu Izraela’ — brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy”.

45 I jeszcze doszło do mnie słowo Jehowy, mówiące: 46 „Synu człowieczy, zwróć swą twarz+ w stronę południową i niech twoje słowa kapią+ na południe, prorokuj też lasowi w polu na południu. 47 I powiedz do lasu na południu: ‚Słuchaj słowa Jehowy. Tak rzekł Wszechwładny Pan, Jehowa: „Oto wzniecam przeciw tobie ogień,+ który strawi w tobie wszelkie drzewo jeszcze wilgotne oraz wszelkie drzewo suche.+ Gorejący płomień nie zostanie zgaszony+ i przypieką się od niego wszystkie twarze od południa po północ.+ 48 I wszelkie ciało zobaczy, że ja, Jehowa, go zapaliłem, tak iż nie zostanie ugaszony”’”.+

49 A ja rzekłem: „Ach, Wszechwładny Panie, Jehowo! Oni mówią o mnie: ‚Czyż ten nie układa przypowieści?’”+