Izajasza
24 Oto Jehowa opróżnia ziemię i ją pustoszy,+ i zniekształcił jej powierzchnię,+ i rozproszył jej mieszkańców.+ 2 I stanie się z ludem to samo, co z kapłanem; ze sługą to samo, co z jego panem; ze służącą to samo, co z jej panią; z kupującym to samo, co ze sprzedającym; z pożyczającym to samo, co z biorącym pożyczkę; z pobierającym odsetki to samo, co z płacącym odsetki.+ 3 Ziemia niechybnie będzie opróżniona i z całą pewnością zostanie splądrowana,+ bo sam Jehowa wyrzekł to słowo.+ 4 Ziemia pogrążyła się w żałobie,+ zwiędła. Żyzna kraina wyschła, zwiędła. Wysoko postawieni spośród ludu ziemi uschli.+ 5 I ziemia została splugawiona przez swoich mieszkańców,+ bo obeszli prawa,+ zmienili przepis,+ złamali przymierze trwające po czas niezmierzony.+ 6 Dlatego przekleństwo pożarło ziemię,+ a zamieszkujący ją są uważani za winnych. Dlatego ubyło mieszkańców ziemi i pozostało bardzo mało śmiertelników.+
7 Młode wino pogrążyło się w żałobie, winorośl uschła,+ wzdychać zaczęli wszyscy weselący się w sercu.+ 8 Ustała radość tamburynów, ucichła wrzawa weselących się, ustała radość harfy.+ 9 Nie przy pieśni piją wino; odurzający napój gorzknieje tym, którzy go piją. 10 Zburzono opustoszałe miasto;+ zamknięto każdy dom, żeby nie można było wejść. 11 Na ulicach rozlega się krzyk z powodu braku wina. Ustała wszelka radość; zniknęło z ziemi radosne uniesienie.+ 12 Pozostawiono miasto w stanie wywołującym zdumienie; bramę rozbito w gruzy.+
13 Tak bowiem będzie pośrodku ziemi, między ludami, jak przy otrząsaniu drzewa oliwnego,+ jak przy zbieraniu tego, co pozostało, gdy się skończyło winobranie.+ 14 Podniosą głos, wydawać będą radosne okrzyki. Wobec dostojeństwa Jehowy będą przenikliwie wykrzykiwać od strony morza.+ 15 Dlatego w krainie światła+ będą wychwalać Jehowę,+ na wyspach morskich imię Jehowy,+ Boga Izraela. 16 Z krańca ziemi usłyszeliśmy melodie:+ „Ozdoba Prawemu!”+
Ale ja mówię: „Czeka mnie chudość,+ czeka mnie chudość! Biada mi! Zdrajcy postąpili zdradziecko.+ Tak, zdradzając, ci zdrajcy postąpili zdradziecko”.+
17 Groza i jama, i pułapka na ciebie, mieszkańcu ziemi.+ 18 I stanie się, że ten, kto ucieka na dźwięk tego, co budzi grozę, wpadnie do jamy, a kto wychodzi z wnętrza jamy, zostanie złapany w pułapkę.+ Albowiem otworzą się upusty na wysokości+ i zakołyszą się fundamenty ziemi.+ 19 Rozpadając się, rozpadła się ziemia, trzęsąc się, zatrzęsła się ziemia, chwiejąc się, zachwiała się ziemia.+ 20 Zataczając się, ziemia porusza się niepewnie jak pijany i kołysze się jak budka strażnicza.+ A jej występek zaciążył na niej+ i ona upadnie, by już więcej nie powstać.+
21 I w owym dniu Jehowa zwróci uwagę na wojsko górne na wysokości oraz na ziemskich królów na ziemi.+ 22 I zostaną zebrani, jak się zbiera więźniów do dołu,+ i będą zamknięci w lochu;+ a po mnóstwie dni zostanie na nich zwrócona uwaga.+ 23 I speszył się księżyc w pełni, a jaskrawe słońce się zawstydziło,+ bo Jehowa Zastępów został królem+ na górze Syjon+ oraz w Jerozolimie i przed swymi starszymi — w chwale.+