Ezechiela
16 I jeszcze doszło do mnie słowo Jehowy, mówiące: 2 „Synu człowieczy, oznajmij+ Jerozolimie jej obrzydliwości.+ 3 I powiedz: ‚Oto, co Wszechwładny Pan, Jehowa, rzekł do Jerozolimy: „Twoje pochodzenie i twe narodziny były z kraju Kananejczyków.+ Ojcem twoim był Amoryta,+ a twą matką — Hetytka.+ 4 Co się zaś tyczy twoich narodzin — w dniu twych narodzin+ nie przecięto twej pępowiny i nie obmyto cię wodą, aby cię oczyścić, i w ogóle nie natarto cię solą ani wcale nie zawinięto cię w pieluszki. 5 Żadne oko nie użaliło się nad tobą, żeby współczując ci, uczynić dla ciebie jedną z tych rzeczy,+ lecz rzucono cię na powierzchnię pola, gdyż brzydzono się twą duszą w dniu twoich narodzin.
6 „‚„A ja przechodziłem obok i zobaczyłem, jak się tarzałaś w swojej krwi, i rzekłem do ciebie, gdy byłaś w swej krwi: ‚Żyj!’;+ tak, rzekłem do ciebie, gdy byłaś w swej krwi: ‚Żyj!’ 7 Uczyniłem z ciebie ogromną rzeszę niczym roślinność pola, tak iż wyrosłaś+ i stałaś się wielka, i weszłaś z najwspanialszą ozdobą.+ Obie piersi w pełni się rozwinęły, a twoje włosy bujnie urosły, gdy jeszcze byłaś naga i goła”’.
8 „‚I przechodziłem obok ciebie, i cię zobaczyłem, a oto twój czas był czasem na przejawy miłości.+ Rozpostarłem więc nad tobą połę mych szat+ i zakryłem twą nagość, i złożyłem ci przysięgę, i wszedłem z tobą w przymierze+ — brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy — i tak stałaś się moja.+ 9 Ponadto obmyłem cię wodą+ i spłukałem z ciebie twą krew, i natłuściłem cię oliwą.+ 10 I przyodziałem cię haftowaną szatą,+ i obułem cię w foczą skórę,+ i owinąłem cię delikatnym lnem,+ i okryłem cię kosztownym materiałem. 11 I przystroiłem cię ozdobami, i włożyłem ci na ręce bransoletki,+ a na szyję — naszyjnik.+ 12 Ponadto założyłem kolczyk+ do twego nosa i kolczyki na twoje uszy+ oraz piękną koronę na twą głowę.+ 13 I zdobiłaś się złotem i srebrem, a twoim strojem był delikatny len i kosztowny materiał oraz haftowana szata.+ Jadałaś wyborną mąkę i miód oraz oliwę+ i bardzo, bardzo wypiękniałaś, i w końcu stałaś się godna pozycji królewskiej’”.+
14 „‚I rozeszła się wśród narodów wieść o tobie ze względu na twą piękność, bo była ona doskonała z uwagi na moją wspaniałość, którą włożyłem na ciebie’+ — brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy”.
15 „‚Lecz ty zaczęłaś ufać swej piękności+ i ze względu na swe imię uprawiać nierząd,+ i wylewać swoje nierządy na każdego przechodnia;+ jemu to przypadło. 16 I nabrałaś swoich szat, i narobiłaś sobie różnobarwnych wyżyn,+ i uprawiałaś na nich nierząd+ — coś takiego nie przyjdzie i nie powinno się zdarzać. 17 I brałaś sobie swoje piękne przedmioty z mojego złota i z mojego srebra, które ci dałem,+ i czyniłaś sobie wizerunki mężczyzny,+ i dopuszczałaś się z nimi nierządu.+ 18 Brałaś też swe haftowane szaty i nakrywałaś je, i kładłaś przed nimi moją oliwę oraz moje kadzidło.+ 19 I mój chleb, który ci dałem — wyborną mąkę i oliwę, i miód, które dałem ci do jedzenia+ — również stawiałaś przed nimi jako kojącą woń,+ i tak się ciągle działo’, brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy”.
20 „‚I brałaś swoich synów oraz swe córki, których mi urodziłaś,+ i składałaś im w ofierze na pożarcie+ — czy to nie dosyć twoich nierządów? 21 I zarzynałaś moich synów,+ i dawałaś im, przeprowadzając ich przez ogień.+ 22 I we wszystkich swych obrzydliwościach oraz swoich nierządach nie pamiętałaś o dniach swej młodości, kiedy byłaś naga i goła; tarzałaś się w swej krwi.+ 23 I stało się po wszelkiej twej niegodziwości („biada ci, biada”+ — brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy), 24 że zaczęłaś sobie budować podwyższenie i czynić sobie wzniesienie na każdym placu.+ 25 U wlotu każdej drogi zbudowałaś sobie wzniesienie+ i zaczęłaś robić ze swej piękności coś obrzydliwego,+ i rozkładać nogi przed każdym przechodniem+ oraz mnożyć swe nierządy.+ 26 I wdałaś się w nierząd z synami Egiptu,+ twymi sąsiadami mającymi wielkie ciało,+ i mnożyłaś swój nierząd, by mnie obrażać. 27 I oto ja wyciągnę rękę przeciwko tobie,+ i zmniejszę twój przydział,+ i zdam cię na to, czego pragnie dusza+ niewiast, które cię nienawidzą,+ córek Filistynów,+ niewiast upokorzonych przez drogę twego rozpasania.+
28 „‚I dopuszczałaś się nierządu z synami Asyrii, bo nie mogłaś się nasycić,+ i uprawiałaś z nimi nierząd, a i tak się nie nasyciłaś. 29 Mnożyłaś więc swój nierząd z ziemią Kanaan,+ z Chaldejczykami;+ i nawet tym się nie nasyciłaś. 30 O, jakże jestem pełen złości+ na ciebie — brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy — że czynisz to wszystko, dzieło niewiasty,+ władczej nierządnicy!+ 31 Gdy zbudowałaś sobie podwyższenie u wlotu każdej drogi i uczyniłaś sobie wzniesienie na każdym placu, byłaś jednak niepodobna do nierządnicy, gdyż gardziłaś zapłatą. 32 Żona, która cudzołoży, bierze obcych zamiast własnego męża.+ 33 Wszystkim nierządnicom daje się podarunek,+ lecz ty — ty dawałaś podarunki wszystkim, którzy cię namiętnie kochali,+ i proponujesz im łapówkę, by przychodzili do ciebie ze wszystkich stron na twe nierządy.+ 34 I w twoim wypadku, przy twoich nierządach, dzieje się coś odwrotnego niż u innych niewiast, i jeszcze nie dopuszczano się nierządu w twoim stylu, ty bowiem dajesz zapłatę, podczas gdy tobie nie dawano zapłaty, a zatem dzieje się to odwrotnie’.
35 „Dlatego, nierządnico,+ słuchaj słowa Jehowy.+ 36 Oto, co rzekł Wszechwładny Pan, Jehowa: ‚Ponieważ wylała się twa żądza zmysłowa,+ a twe wstydliwe części ciała+ są odsłonięte w twoich nierządach z tymi, którzy cię namiętnie kochają,+ i ze wszystkimi twymi obrzydliwymi gnojowymi bożkami,+ razem z krwią twoich synów, których im dałaś,+ 37 więc oto ja zbieram wszystkich, którzy cię namiętnie kochają i którym byłaś miła, oraz wszystkich, których miłowałaś, jak również wszystkich, których nienawidziłaś, i zbiorę ich przeciwko tobie ze wszystkich stron, i odsłonię przed nimi twoje wstydliwe części ciała, i zobaczą wszystkie twe wstydliwe części ciała.+
38 „‚I osądzę cię sądami cudzołożnic+ oraz kobiet przelewających krew,+ i dam ci krew złości oraz zazdrości.+ 39 I wydam cię w ich rękę, oni zaś zburzą twe podwyższenia,+ a twe wzniesienia zostaną zburzone;+ i zdejmą z ciebie twoje szaty,+ i zabiorą twoje piękne przedmioty,+ a ciebie zostawią nagą i gołą. 40 I przyprowadzą przeciw tobie zbór,+ i ukamienują cię kamieniami,+ i rozsiekają cię swymi mieczami.+ 41 I spalą twe domy ogniem,+ a na oczach wielu niewiast dokonają na tobie sądów;+ i sprawię, że przestaniesz być nierządnicą,+ nie będziesz już także dawać zapłaty. 42 I uśmierzę swą złość na tobie,+ i odwróci się od ciebie moja zazdrość;+ i powstrzymam się od działania, i już nie będę obrażony’.
43 „‚Ponieważ nie pamiętałaś o dniach swej młodości+ i mnie tym wszystkim rozdrażniałaś,+ więc oto ja sprowadzę twoją drogę na twą głowę+ — brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy — i już nie będziesz się dopuszczać rozpasania wraz ze wszystkimi swymi obrzydliwościami.
44 „‚Oto każdy używający przysłowia+ przeciw tobie posłuży się tym przysłowiem, mówiąc: „Jaka matka, taka córka!”+ 45 Jesteś córką swej matki,+ która brzydzi się swym mężem+ i swymi synami. I jesteś siostrą swoich sióstr, które się brzydziły swymi mężami i swymi synami. Wasza matka była Hetytką,+ ojciec zaś — Amorytą’”.+
46 „‚I twoją starszą siostrą, która mieszka na lewo od ciebie, jest Samaria+ z jej zależnymi miejscowościami,+ a twoją młodszą siostrą, która mieszka na prawo od ciebie, jest Sodoma+ z jej zależnymi miejscowościami.+ 47 I nie chodziłaś ich drogami ani nie postępowałaś według ich obrzydliwości.+ Po bardzo krótkiej chwili zaczęłaś postępować na wszystkich swych drogach bardziej zgubnie niż one.+ 48 Jako żyję — brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy — twoja siostra Sodoma, ona wraz ze swymi zależnymi miejscowościami, nie czyniła tego, co ty czyniłaś, ty oraz twoje zależne miejscowości.+ 49 Oto, co było przewinieniem twej siostry Sodomy: Jej oraz jej zależnym miejscowościom+ przypadły pycha,+ dostatek chleba+ i beztroski+ spokój, a ręki uciśnionego+ i ubogiego nie umacniała.+ 50 I stale były wyniosłe+ oraz dopuszczały się obrzydliwości przede mną,+ a ja w końcu je usunąłem, tak jak to uznałem za stosowne.+
51 „‚A Samaria+ nie popełniła ani połowy twych grzechów, lecz ty mnożyłaś swe obrzydliwości bardziej niż one, tak iż wszystkimi swymi obrzydliwościami, których się dopuszczałaś, sprawiłaś, że twoje siostry wydają się prawe.+ 52 Ty także znoś swe upokorzenie, gdy będziesz się ujmować za swymi siostrami. Z powodu twoich grzechów, w których postępowałaś obrzydliwiej niż one, są one bardziej prawe niż ty.+ I ty też bądź zawstydzona oraz znoś upokorzenie przez to, że sprawiasz, iż twoje siostry wydają się prawe’.
53 „‚I zbiorę ich jeńców,+ jeńców Sodomy oraz jej zależnych miejscowości, jak również jeńców Samarii oraz jej zależnych miejscowości; zbiorę też twoich jeńców pośród nich,+ 54 żebyś znosiła swe upokorzenie;+ i poczujesz się upokorzona za wszystko, co uczyniłaś, jako że je pocieszałaś.+ 55 I twoja siostra Sodoma oraz jej zależne miejscowości powrócą do swego poprzedniego stanu, również Samaria oraz jej zależne miejscowości powrócą do swego poprzedniego stanu, a także ty oraz twoje zależne miejscowości powrócicie do swego poprzedniego stanu.+ 56 I twoja siostra Sodoma nie była niczym, o czym warto byłoby słuchać z twoich ust w dniu twej pychy,+ 57 zanim została odsłonięta twoja niegodziwość,+ tak jak w czasie zniewagi ze strony córek Syrii+ oraz wszystkich dookoła niej, córek Filistynów,+ które zewsząd traktowały cię z pogardą.+ 58 Twoje rozpasanie+ oraz twe obrzydliwości poniesiesz ty sama’+ — brzmi wypowiedź Jehowy”.
59 „Oto bowiem, co rzekł Wszechwładny Pan, Jehowa: ‚Ja także uczynię z tobą tak, jak ty uczyniłaś,+ bo wzgardziłaś przysięgą, łamiąc moje przymierze.+ 60 A ja wspomnę na moje przymierze z tobą w dniach twej młodości+ i ustanowię dla ciebie przymierze trwające po czas niezmierzony.+ 61 I wspomnisz na swoje drogi,+ i poczujesz się upokorzona, przyjmując swe siostry, zarówno starsze od ciebie, jak i młodsze od ciebie, i dam ci je jako córki,+ lecz nie ze względu na twoje przymierze’.+
62 „‚I ja ustanowię przymierze z tobą;+ i będziesz musiała poznać, że ja jestem Jehowa, 63 żebyś pamiętała oraz się zawstydziła+ i żebyś już nie miała powodu do otwarcia ust+ z powodu swego upokorzenia, gdy dokonam za ciebie przebłagania+ za wszystko, coś uczyniła’ — brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy”.