2 Królów

17 W dwunastym roku Achaza, króla Judy, na dziewięć lat królem izraelskim w Samarii+ został Hoszea,+ syn Eli. 2 I czynił to, co złe w oczach Jehowy, tylko nie tak, jak królowie Izraela, którzy byli przed nim.+ 3 Przeciwko niemu nadciągnął Salmanasar,+ król Asyrii,+ i Hoszea stał się jego sługą oraz zaczął mu płacić daninę.+ 4 Lecz król Asyrii wykrył spisek+ ze strony Hoszei, wyprawił on bowiem posłańców do So, króla Egiptu,+ i nie zapłacił daniny królowi Asyrii, jak to czynił w poprzednich latach. Dlatego król Asyrii zamknął go i trzymał związanego w areszcie.+

5 I król Asyrii wyruszył przeciwko całej tej ziemi, i ruszył na Samarię, i oblegał+ ją przez trzy lata. 6 W dziewiątym roku Hoszei król Asyrii zdobył Samarię,+ po czym powiódł Izraela na wygnanie+ do Asyrii i osiedlił ich w Chalach+ i w Chabor nad rzeką Gozan,+ i w miastach Medów.+

7 A stało się tak, ponieważ synowie Izraela zgrzeszyli+ przeciwko Jehowie, swemu Bogu, który ich wyprowadził z ziemi egipskiej spod ręki faraona, króla Egiptu,+ i zaczęli się bać innych bogów;+ 8 i chodzili według ustaw+ narodów, które Jehowa wypędził przed synami Izraela, i według ustaw nadanych przez królów Izraela; 9 i synowie Izraela zaczęli zgłębiać rzeczy, które nie były właściwe względem Jehowy, ich Boga,+ i budowali sobie wyżyny+ we wszystkich swych miastach, od wieży+ strażniczej aż po warowne miasto; 10 i stawiali sobie święte słupy+ i święte pale+ na każdym wysokim wzgórzu+ i pod każdym bujnym drzewem;+ 11 i tam, na wszystkich wyżynach, sprawiali, że się wznosił dym ofiarny, tak samo, jak to czyniły narody,+ które Jehowa powiódł z ich powodu na wygnanie, i popełniali złe rzeczy, obrażając+ Jehowę;

12 służyli też gnojowym bożkom,+ o czym Jehowa im rzekł: „Nie wolno wam tego czynić”;+ 13 a Jehowa ostrzegał+ Izraela+ i Judę+ za pośrednictwem wszystkich swoich proroków+ i każdego wizjonera,+ mówiąc: „Zawróćcie ze swoich złych dróg+ i przestrzegajcie moich przykazań,+ moich ustaw,+ zgodnie z całym tym prawem,+ które nakazałem waszym praojcom+ i które wam posłałem za pośrednictwem moich sług, proroków”;+ 14 i nie słuchali, lecz swoje karki czynili twardymi+ niczym karki ich praojców, którzy nie uwierzyli+ Jehowie, swemu Bogu; 15 i odrzucali jego przepisy oraz jego przymierze,+ które zawarł z ich praojcami, a także jego przypomnienia,+ którymi ich ostrzegał, i szli za marnymi bożkami,+ i sami stali się marnością+ — na wzór okolicznych narodów, co do których Jehowa im nakazał, żeby nie postępowali jak one;+

16 i odstępowali od wszystkich przykazań+ Jehowy, swego Boga, a uczynili sobie lane posągi,+ dwa cielce,+ i uczynili święty pal,+ i zaczęli się kłaniać całemu zastępowi niebios+ oraz służyć Baalowi;+ 17 i swoich synów oraz swe córki przeprowadzali przez ogień,+ i uprawiali wróżbiarstwo,+ i wypatrywali znaków wróżebnych,+ i zaprzedawali+ się, by czynić to, co złe w oczach Jehowy, obrażając+ go tym;

18 dlatego Jehowa bardzo się rozsierdził+ na Izraela, tak iż usunął ich sprzed swoich oczu.+ Nie pozostawił nikogo oprócz samego plemienia Judy.+

19 Również Juda nie przestrzegała przykazań Jehowy, swego Boga,+ lecz zaczęła chodzić według ustaw, które wprowadził Izrael.+ 20 Toteż Jehowa odtrącił całe potomstwo+ Izraela i je trapił, i wydawał je w rękę tych, którzy plądrują, aż ich odrzucił sprzed swego oblicza.+ 21 Oderwał bowiem Izraela od domu Dawida, oni zaś królem uczynili Jeroboama, syna Nebata; a Jeroboam+ począł odciągać Izraela od podążania za Jehową i przywiódł ich do grzechu wielkim grzechem.+ 22 A synowie Izraela chodzili we wszystkich grzechach, które popełnił Jeroboam.+ Nie odstąpili od nich, 23 aż Jehowa usunął Izraela sprzed swoich oczu,+ jak to zapowiedział przez wszystkich swych sług, proroków.+ Toteż Izrael poszedł ze swej ziemi na wygnanie do Asyrii — aż po dziś dzień.+

24 Następnie król Asyrii sprowadził ludzi z Babilonu+ i Kuty, i Awwy,+ i Chamatu,+ i Sefarwaimu+ i osiedlił ich w miastach Samarii+ zamiast synów Izraela; i wzięli oni w posiadanie Samarię, i zamieszkali w jej miastach. 25 A w początkowym okresie mieszkania tam ludzie ci nie żywili bojaźni+ przed Jehową. Jehowa posłał więc między nich lwy+ i te ich zabijały. 26 Wysłano więc do króla Asyrii następującą wiadomość: „Narody, które uprowadziłeś, a potem osiedliłeś w miastach Samarii, nie znają religii Boga tej ziemi, dlatego posyła on między nich lwy;+ i oto te zadają im śmierć, nikt bowiem nie zna religii Boga tej ziemi”.

27 Wówczas król Asyrii wydał nakaz, mówiąc: „Wyprawcie tam jednego z kapłanów,+ których uprowadziliście stamtąd na wygnanie, i niech pójdzie i tam zamieszka, i uczy ich religii Boga tej ziemi”. 28 Toteż jeden z kapłanów, których uprowadzili z Samarii na wygnanie, przybył i zamieszkał w Betel,+ i zaczął ich uczyć, jak mają się bać Jehowy.+

29 Jednakże każdy z narodów uczynił sobie własnego boga,+ którego potem umieścił w domu wyżyn wzniesionym przez Samarytan — każdy z narodów, w swych miastach, w których mieszkały. 30 I ludzie z Babilonu uczynili Sukkot-Benota, a ludzie z Kut+ uczynili Nergala, a ludzie z Chamatu uczynili Aszimę. 31 Awwici+ zaś uczynili Nibchaza i Tartaka; a Sefarwaici+ palili swoich synów w ogniu+ dla Adrammelecha i Anammelecha, bogów Sefarwaimu. 32 I zaczęli odczuwać bojaźń przed Jehową i spośród ogółu ludności ustanawiać sobie kapłanów+ wyżyn, a ci sprawowali dla nich urząd w domu wyżyn. 33 Zaczęli odczuwać bojaźń przed Jehową,+ ale oddawali cześć własnym bogom,+ według religii narodów, spośród których zostali uprowadzeni na wygnanie.+

34 Po dziś dzień postępują według swych dawniejszych religii.+ Nikt nie bał się Jehowy+ i nikt nie postępował według jego ustaw i jego sądowniczych rozstrzygnięć+ ani według prawa+ i przykazania,+ jakie Jehowa dał synom Jakuba+ — którego imię zmienił na Izrael+ — 35 gdy Jehowa zawarł z nimi przymierze+ i nakazał im, mówiąc: „Nie wolno wam bać się innych bogów+ i nie wolno wam się im kłaniać ani im służyć, ani składać im ofiar.+ 36 Lecz Jehowy, który was wyprowadził z ziemi egipskiej wielką mocą i wyciągniętym ramieniem+ — jego macie się bać+ i jemu macie się kłaniać,+ i jemu macie składać ofiary.+ 37 Macie też dbać o to, by zawsze wprowadzać w czyn przepisy+ i sądownicze rozstrzygnięcia+ oraz prawo i przykazanie, które wam napisał;+ a nie wolno wam bać się innych bogów. 38 Nie wolno wam też zapomnieć przymierza, które z wami zawarłem;+ i nie wolno wam się bać innych bogów.+ 39 Lecz Jehowy,+ waszego Boga, macie się bać, on bowiem wyzwoli was z ręki wszystkich waszych nieprzyjaciół”.+

40 A oni nie usłuchali, lecz postępowali według swej dawniejszej religii.+ 41 I narody te zaczęły odczuwać bojaźń przed Jehową,+ ale służyły swoim rytym wizerunkom. A ich synowie i wnuki po dziś dzień postępują tak, jak postępowali ich praojcowie.