2 Samuela

21 A za dni Dawida panował głód+ przez trzy lata, rok po roku; i Dawid radził się oblicza Jehowy. Wtedy Jehowa rzekł: „Na Saulu i na jego domu ciąży wina krwi, gdyż uśmiercił Gibeonitów”.+ 2 Król wezwał więc Gibeonitów+ i rozmawiał z nimi. (A Gibeonici nie byli spośród synów Izraela, lecz z reszty Amorytów;+ i synowie Izraela przysięgli im,+ lecz Saul usiłował ich wybić+ z zazdrości+ o synów Izraela i Judy). 3 I Dawid przemówił do Gibeonitów: „Co mam dla was uczynić i czym mam dokonać przebłagania,+ żebyście pobłogosławili dziedzictwo+ Jehowy?” 4 A Gibeonici powiedzieli do niego: „Nie chodzi nam o srebro ani złoto+ w związku z Saulem i jego domem, nie do nas też należy uśmiercenie jakiegoś męża w Izraelu”. Wówczas on rzekł: „Cokolwiek powiecie, uczynię dla was”. 5 Wtedy odrzekli królowi: „Co do męża, który nas wytracał+ i który zamyślał+ nas unicestwić, żebyśmy się nie ostali w żadnej części terytorium Izraela — 6 spośród jego synów niech nam zostanie wydanych siedmiu mężczyzn,+ a wystawimy+ ich Jehowie w Gibei+ Saula, wybrańca Jehowy”.+ Toteż król rzekł: „Wydam ich”.

7 Lecz król oszczędził Mefiboszeta,+ syna Jonatana, syna Saula, z powodu przysięgi+ wobec Jehowy, która była między nimi, między Dawidem a Jonatanem, synem Saula. 8 Król wziął więc obu synów Ricpy,+ córki Aji, których ona urodziła Saulowi: Armoniego i Mefiboszeta, jak również pięciu synów Michal,+ córki Saula, których ona urodziła Adrielowi,+ synowi Barzillaja Mecholatyty. 9 Potem wydał ich w rękę Gibeonitów i ci wystawili ich na górze przed obliczem Jehowy,+ tak iż tych siedmiu padło razem; a zostali uśmierceni w pierwszym dniu żniwa, na początku żniwa jęczmienia.+ 10 Jednakże Ricpa, córka Aji,+ wzięła wór+ i rozpostarła go sobie na skale od początku żniwa aż do czasu, gdy spadła na nich woda z niebios;+ i nie pozwoliła, by za dnia spoczęły na nich ptaki+ niebios, a w nocy dzikie zwierzęta+ polne.

11 W końcu doniesiono+ Dawidowi, co uczyniła Ricpa, córka Aji, nałożnica Saula. 12 Poszedł więc Dawid i zabrał kości Saula+ oraz kości Jonatana, jego syna, od właścicieli ziemskich Jabesz-Gilead,+ którzy wykradli je z placu w Bet-Szan,+ gdzie Filistyni ich powiesili+ w dniu, w którym Filistyni zabili Saula na Gilboa.+ 13 I sprowadził stamtąd kości Saula oraz kości Jonatana, jego syna; ponadto zebrali kości tych, których wystawiono.+ 14 Potem pogrzebali kości Saula i Jonatana, jego syna, w ziemi Beniamina w Celi,+ w grobowcu Kisza,+ jego ojca, żeby uczynić wszystko, co król nakazał. Po tym wszystkim Bóg dał się uprosić co do tej ziemi.+

15 A Filistyni+ znowu wszczęli wojnę z Izraelem. Toteż Dawid i z nim jego słudzy zeszli i walczyli z Filistynami; a Dawida ogarnęło zmęczenie. 16 I Jiszbi-Benob z rodu Refaitów,+ którego włócznia+ ważyła trzysta sykli miedzi i który miał przypasany nowy miecz, zamyślał zabić Dawida. 17 Abiszaj,+ syn Cerui, od razu przyszedł mu na pomoc+ i zadał cios Filistynowi, i go uśmiercił. Wówczas mężowie Dawida przysięgli mu, mówiąc: „Nie wolno ci już będzie wyruszać z nami do bitwy,+ żebyś nie zgasił+ lampy+ Izraela!”

18 A potem jeszcze raz doszło do wojny z Filistynami pod Gob. Wtedy to Sibbechaj+ Chuszatyta+ zabił Safa, który był z rodu Refaitów.+

19 I znowu doszło do wojny z Filistynami pod Gob; i Elchanan,+ syn Jaare-Oregima Betlejemczyka, zabił Goliata Gittytę, którego drzewce włóczni było niczym wał tkacki.+

20 I znowu doszło do wojny pod Gat,+ gdzie był mąż nadzwyczajnego wzrostu, mający po sześć palców u obu rąk i po sześć palców u obu stóp, razem dwadzieścia cztery; on także był z rodu Refaitów.+ 21 I urągał+ Izraelowi. W końcu zabił go Jonatan,+ syn Szimei,+ brata Dawida.

22 Tych czterech było z rodu Refaitów w Gat;+ i padli z ręki Dawida oraz z ręki jego sług.+