Ozeasza
10 „Izrael to zwyrodniała winorośl.+ Wydaje owoc dla siebie.+ Stosownie do obfitości swego owocu namnożył swoich ołtarzy.+ Stosownie do dobroci jego ziemi stawiają dobre słupy.+ 2 Ich serce stało się obłudne;+ okażą się winni.
„Jest ktoś, kto zburzy ich ołtarze, ogołoci ich słupy.+ 3 Teraz bowiem powiedzą: ‚Nie mamy króla,+ bośmy się nie bali Jehowy. I co dla nas uczyni król?’
4 „Wypowiadają słowa, składając fałszywe przysięgi,+ zawierając przymierze;+ a sąd wypuścił pędy niczym trująca roślina w bruzdach na otwartym polu.+ 5 Z powodu cielca z Bet-Awen+ przestraszą się mieszkańcy Samarii; jego lud bowiem będzie go opłakiwał, jak również jego kapłani cudzoziemskich bogów, którzy się nim radowali — z powodu jego chwały, jako że ona odejdzie od niego na wygnanie.+ 6 Ktoś go zaniesie do Asyrii jako dar dla wielkiego króla.+ Efraim ściągnie na siebie hańbę,+ a Izrael wstydzić się będzie swej rady.+ 7 Samaria i jej król zostaną zmuszeni do milczenia,+ jak odłamana gałązka na powierzchni wód. 8 A wyżyny Bet-Awen+ — grzech Izraela+ — zostaną unicestwione. Ciernie i osty+ wyrosną na ich ołtarzach.+ Ludzie zaś powiedzą do gór: ‚Zakryjcie nas!’, a do wzgórz: ‚Padnijcie na nas!’+
9 „Od dni Gibei+ grzeszyłeś,+ Izraelu. Tam się zatrzymali. Nie dosięgła ich w Gibei wojna przeciwko synom nieprawości.+ 10 Gdy gorąco tego zapragnę, skarcę ich.+ I przeciwko nim zbiorą się ludy, gdy zostaną wprzęgnięci w swe dwa przewinienia.+
11 „A Efraim był wyćwiczoną jałówką, która bardzo lubi młócić;+ ja zaś przeszedłem po jej pięknym karku. Sprawiam, że ktoś dosiada Efraima.+ Juda orze;+ Jakub za nim bronuje.+ 12 Siejcie dla siebie ziarno w prawości;+ zbierajcie stosownie do lojalnej życzliwości.+ Obrabiajcie ziemię uprawną,+ gdy jest czas, by szukać Jehowy, aż on przyjdzie+ i nauczy was prawości.+
13 „Oraliście niegodziwość.+ Zbieraliście nieprawość.+ Jedliście owoc podstępu,+ gdyż pokładałeś ufność w swej drodze,+ w mnóstwie swych mocarzy.+ 14 I powstał zgiełk wśród twego ludu,+ i wszystkie twoje warowne miasta zostaną złupione,+ tak jak Szalman złupił dom Arbela — w dniu bitwy, gdy matkę roztrzaskano wraz z jej synami.+ 15 Tak będzie uczynione wam, mieszkańcy Betel, za wasze wielkie zło.+ O świcie król Izraela niechybnie zostanie zmuszony do milczenia”.+