Dzieje
1 Pierwsze sprawozdanie, Teofilu,+ ułożyłem o wszystkim, czego Jezus począł dokonywać i nauczać+ 2 aż do dnia, w którym został zabrany w górę,+ gdy już za pośrednictwem ducha świętego dał przykazanie wybranym przez siebie apostołom.+ 3 Im też po swych cierpieniach ukazywał za pomocą wielu bezspornych dowodów, że żyje,+ albowiem w ciągu czterdziestu dni był przez nich widywany i mówił o królestwie Bożym.+ 4 A spotykając się z nimi, nakazywał im: „Nie odchodźcie z Jerozolimy,+ ale czekajcie na to, co obiecał Ojciec+ i o czym usłyszeliście ode mnie; 5 gdyż Jan wprawdzie chrzcił wodą, lecz wy po niewielu dniach zostaniecie ochrzczeni w duchu świętym”.+
6 Kiedy się zatem zgromadzili, zaczęli go pytać: „Panie, czy w tym czasie przywracasz królestwo+ Izraelowi?” 7 Rzekł im: „Nie wasza to rzecz poznać czasy lub pory,+ które Ojciec objął swoją władzą orzekania;+ 8 lecz otrzymacie moc,+ gdy zstąpi na was duch święty, i będziecie moimi świadkami+ zarówno w Jerozolimie,+ jak i w całej Judei i Samarii,+ i aż do najodleglejszego miejsca na ziemi”.+ 9 A gdy to powiedział i gdy oni się przyglądali, został uniesiony w górę+ i obłok zabrał go im z oczu.+ 10 Kiedy się wpatrywali w niebo, gdy odchodził,+ oto też stanęli obok nich dwaj mężowie w białych+ szatach 11 i rzekli: „Mężowie galilejscy, dlaczego stoicie wpatrzeni w niebo? Ten Jezus, który został od was wzięty do nieba, przyjdzie w taki sam sposób,+ w jaki go widzieliście idącego do nieba”.
12 Potem wrócili+ do Jerozolimy z góry zwanej Górą Oliwną, leżącej w pobliżu Jerozolimy w odległości drogi sabatowej.+ 13 I przyszedłszy, weszli do górnej izby,+ gdzie się zatrzymali Piotr oraz Jan i Jakub, a także Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon, ów gorliwy, jak również Judas, syn Jakuba.+ 14 Wszyscy oni jednomyślnie trwali na modlitwie+ razem z niektórymi niewiastami+ oraz Marią, matką Jezusa, i z jego braćmi.+
15 A w tych dniach Piotr powstał pośród braci i rzekł (ogółem rzesza ta liczyła około stu dwudziestu osób): 16 „Mężowie, bracia, było konieczne, żeby się spełniły słowa Pisma,+ jakie ustami Dawida duch święty+ uprzednio wypowiedział o Judaszu,+ który stał się przewodnikiem tych, co pojmali Jezusa,+ 17 a był zaliczany do nas+ i otrzymał udział w tym usługiwaniu.+ 18 (Tenże człowiek nabył+ pole za zapłatę uzyskaną za nieprawość+ i runąwszy głową w dół,+ pękł pośrodku, a wszystkie jego jelita wypłynęły. 19 I stało się to znane wszystkim mieszkańcom Jerozolimy, tak iż owo pole nazwano w ich języku Akeldama, to jest Pole Krwi). 20 Albowiem jest napisane w Księdze Psalmów: ‚Niech jego siedziba opustoszeje i niech nie będzie w niej żadnego mieszkańca’+ oraz: ‚Niech jego urząd nadzorcy przejmie ktoś inny’.+ 21 Jest zatem konieczne, żeby spośród mężczyzn, którzy się z nami zgromadzali przez cały ten czas, gdy wśród nas przebywał Pan Jezus+ — 22 począwszy od chrztu udzielonego mu przez Jana+ aż do dnia, gdy został od nas wzięty w górę+ — jeden stał się wespół z nami świadkiem jego zmartwychwstania”.+
23 Wysunęli więc dwóch: Józefa zwanego Barsabbasem, który miał przydomek Justus, i Macieja. 24 A modląc się, rzekli: „Ty, Jehowo, znający serca wszystkich,+ wskaż, którego z tych dwóch mężczyzn wybrałeś, 25 żeby w tym usługiwaniu i apostolstwie zajął miejsce,+ z którego zszedł Judasz, aby pójść na swoje miejsce”. 26 Rzucili zatem losy,+ a los padł na Macieja; i doliczono go do jedenastu+ apostołów.