Ezechiela

14 I mężowie spośród starszych Izraela przyszli do mnie i usiedli przede mną.+ 2 Wtedy doszło do mnie słowo Jehowy, mówiące: 3 „Synu człowieczy, ci mężowie wprowadzili do swego serca swoje gnojowe bożki, a przed swymi obliczami położyli powód upadku, przyczynę swego przewinienia.+ Czyżbym miał być przez nich wypytywany?+ 4 Dlatego mów z nimi i powiedz im: ‚Oto, co rzekł Wszechwładny Pan, Jehowa: „Każdemu mężowi z domu izraelskiego, który wprowadza do swego serca swoje gnojowe bożki+ i który kładzie przed swym obliczem powód upadku, przyczynę swego przewinienia, i który przychodzi do proroka — ja, Jehowa, udzielę odpowiedzi w tej sprawie stosownie do mnóstwa jego gnojowych bożków,+ 5 aby chwycić dom Izraela za serce,+ gdyż odstąpili ode mnie przez swe gnojowe bożki — oni wszyscy”’.+

6 „Dlatego powiedz domowi Izraela: ‚Oto, co rzekł Wszechwładny Pan, Jehowa: „Wróćcie i odstąpcie od swych gnojowych bożków,+ i odwróćcie swe oblicza od wszystkich waszych obrzydliwości;+ 7 bo każdemu mężowi z domu izraelskiego lub z osiadłych przybyszów przebywających jako przybysze w Izraelu, który odstępuje od podążania za mną+ i który wprowadza do swego serca swoje gnojowe bożki oraz przed swym obliczem kładzie powód upadku, przyczynę swego przewinienia, a przychodzi do proroka, żeby mnie pytać w swojej sprawie+ — ja, Jehowa, sam udzielam odpowiedzi. 8 I zwrócę swe oblicze przeciwko temu mężowi,+ i uczynię z niego znak+ oraz przysłowia,+ i zgładzę go spośród mego ludu;+ i będziecie musieli poznać, że ja jestem Jehowa”’.+

9 „‚A jeśli prorok daje się zwieść i wypowiada słowo, to ja, Jehowa, zwiodłem tego proroka;+ i wyciągnę przeciw niemu rękę, i unicestwię go spośród mego ludu, Izraela.+ 10 I będą musieli nieść swe przewinienie.+ Przewinienie pytającego będzie takie samo, jak przewinienie proroka,+ 11 żeby ci z domu Izraela już nie odstępowali od podążania za mną+ i już się nie kalali wszystkimi swymi występkami. I będą moim ludem, a ja będę ich Bogiem’ — brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy”.+

12 I jeszcze doszło do mnie słowo Jehowy, mówiące: 13 „Synu człowieczy, jeśli jakiś kraj zgrzeszy przeciwko mnie, postępując wiarołomnie,+ ja też wyciągnę rękę przeciwko niemu i połamię mu drążki, na których wiszą okrągłe chleby,+ i ześlę na niego klęskę głodu,+ i zgładzę zeń ziemskiego człowieka oraz zwierzę domowe”.+ 14 „‚I gdyby w nim byli ci trzej mężowie: Noe,+ Daniel+ i Hiob,+ oni sami dzięki swej prawości+ uratowaliby swą duszę’ — brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy”.+

15 „‚Albo gdybym puścił przez kraj bestie wyrządzające szkodę,+ a one pozbawiłyby go dzieci+ i stałby się bezludnym pustkowiem, przez które nikt by nie przechodził z uwagi na dzikie zwierzęta,+ 16 oto gdyby ci trzej mężowie byli pośrodku niego — to jako żyję’, brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy, ‚ani synów, ani córek by nie uratowali; oni, tylko oni zostaliby uratowani, a kraj stałby się bezludnym pustkowiem’”.+

17 „‚Albo gdybym na ten kraj sprowadził miecz+ i powiedział: „Niech miecz przejdzie przez kraj” i gdybym zgładził z niego ziemskiego człowieka oraz zwierzę domowe,+ 18 oto nawet gdyby w nim byli ci trzej mężowie+ — to jako żyję’, brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy, ‚nie uratowaliby ani synów, ani córek, lecz oni, tylko oni, zostaliby uratowani’”.+

19 „‚Albo gdybym na ten kraj zesłał zarazę+ i we krwi wylał na niego swą złość,+ żeby zgładzić zeń ziemskiego człowieka i zwierzę domowe, 20 oto nawet gdyby w nim+ byli Noe,+ Daniel+ i Hiob+ — to jako żyję’, brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy, ‚ani syna, ani córki by nie uratowali; oni sami dzięki swej prawości uratowaliby swą duszę’”.+

21 „Oto bowiem, co rzekł Wszechwładny Pan, Jehowa: ‚Tak też będzie, gdy nadejdą cztery moje sądy wyrządzające szkodę+ — miecz i klęska głodu, i bestie wyrządzające szkodę, i zaraza+ — które ześlę na Jerozolimę, by zgładzić z niej ziemskiego człowieka i zwierzę domowe.+ 22 Lecz oto pozostanie w niej grono ocalałych — ci, którzy będą wyprowadzani.+ Oto synowie i córki! Wyruszają do was, a wy będziecie musieli ujrzeć ich drogę oraz ich postępki.+ I zostaniecie pocieszeni po nieszczęściu, które sprowadzę na Jerozolimę, po tym wszystkim, co na nią sprowadzę’”.

23 „‚I oni was pocieszą, gdy ujrzycie ich drogę oraz ich postępki; i będziecie musieli poznać, że nie bez powodu uczynię to wszystko, co muszę uczynić przeciwko niej’ — brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy”.+