Estery
1 A za dni Aswerusa,+ to znaczy tego Aswerusa, który królował od Indii po Etiopię nad stu dwudziestu siedmiu prowincjami,+ 2 w owych dniach, gdy król Aswerus zasiadał na swym królewskim tronie+ na zamku+ w Suzie,+ 3 w trzecim roku swego panowania wyprawił on u siebie ucztę+ dla wszystkich swoich książąt i sług, dla wojska Persji+ i Medii,+ dla dostojników+ i książąt prowincji,+ 4 podczas której przez wiele dni, przez dni sto osiemdziesiąt, pokazywał bogactwo+ swego chwalebnego królestwa oraz to, co przysparza szacunku+ i piękna jego wielkości. 5 A kiedy się dopełniły te dni, król wyprawił siedmiodniową ucztę dla całego ludu, który się znajdował na zamku w Suzie, zarówno dla wielkich, jak i małych, na dziedzińcu ogrodu pałacu królewskiego. 6 Były tkaniny lniane, delikatne tkaniny bawełniane i błękitne,+ umocowane sznurami z delikatnego materiału, i barwiona czerwonawą purpurą wełna+ w srebrnych pierścieniach i na kolumnach z marmuru, łoża+ ze złota i srebra na posadzce z porfiru i marmuru, i masy perłowej, i czarnego marmuru.
7 I podawano do picia wino w złotych naczyniach;+ naczynia zaś różniły się jedne od drugich, a wino królewskie+ było w wielkiej ilości, stosownie do zasobów króla. 8 Co się tyczy wyznaczonego przez prawo czasu picia, nikt nie przymuszał, takie bowiem zarządzenie król wydał wszystkim wielkim swego domu, aby postępowano zgodnie z upodobaniem wszystkich i każdego z osobna.
9 Także królowa Waszti+ wyprawiła w domu królewskim, należącym do króla Aswerusa, ucztę dla niewiast.
10 Siódmego dnia, gdy pod wpływem wina serce króla było w wesołym nastroju,+ rzekł on do Mehumana, Bizzety, Charbony,+ Bigty i Abagty, Zetara i Karkasa, siedmiu dworzan usługujących+ osobie króla Aswerusa, 11 aby przed oblicze króla przyprowadzono królową Waszti w królewskim nakryciu głowy, żeby pokazać jej urodę ludom i książętom, odznaczała się ona bowiem pięknym wyglądem.+ 12 Jednakże królowa Waszti odmawiała+ przybycia na słowo króla przekazane przez dworzan. Wtedy król wielce się oburzył i rozpaliła się w nim złość.+
13 I rzekł król do mędrców+ obeznanych z czasami+ (w ten sposób bowiem sprawa króla docierała do wszystkich biegłych w prawie i sprawach sądowych, 14 a najbliższymi mu byli Karszena, Szetar, Admata, Tarszisz, Meres, Marsena i Memuchan, siedmiu+ książąt Persji i Medii, którzy mieli dostęp do króla+ i którzy zasiadali jako pierwsi w królestwie): 15 „Jak według prawa należy postąpić z królową Waszti, skoro nie zastosowała się do tego, co król Aswerus powiedział za pośrednictwem dworzan?”
16 Na to Memuchan+ rzekł wobec króla i książąt: „Królowa Waszti postąpiła źle nie przeciw samemu królowi,+ lecz przeciw wszystkim książętom i przeciw wszystkim ludom, które są we wszystkich prowincjach króla Aswerusa. 17 Sprawa królowej rozniesie się bowiem wśród wszystkich żon, tak iż we własnych oczach wzgardzą+ swymi właścicielami,+ mówiąc: ‚Król Aswerus polecił przyprowadzić przed swe oblicze królową Waszti, a ona nie przyszła’. 18 I tego dnia księżniczki Persji i Medii, które usłyszały o sprawie królowej, będą to mówić wszystkim książętom króla, i będzie mnóstwo pogardy i oburzenia.+ 19 Jeżeli królowi wydaje się to dobre,+ niech wyjdzie od jego osoby słowo królewskie i niechaj zostanie zapisane wśród praw+ Persji i Medii, aby nie wygasło,+ że Waszti nie wolno przyjść przed króla Aswerusa; jej królewską godność zaś niechaj król odda jej towarzyszce, niewieście lepszej niż ona. 20 I to postanowienie, które król podejmie, niech będzie słyszane w całym państwie (wszak jest ono ogromne), a wszystkie żony okazywać będą szacunek+ swym właścicielom,+ zarówno wielkim, jak i małym”.
21 I rzecz ta znalazła uznanie w oczach króla+ oraz książąt, i król postąpił według słowa Memuchana. 22 Posłał więc spisane dokumenty+ do wszystkich prowincji królewskich, do każdej prowincji+ w jej własnym sposobie pisania i do każdego ludu w jego własnym języku, aby każdy mąż był jak książę w swoim domu+ i mówił językiem swojego ludu.