Objawienie
18 Potem ujrzałem innego anioła, zstępującego z nieba, mającego wielką władzę;+ i ziemia rozświetliła się od jego chwały.+ 2 I zawołał silnym głosem,+ mówiąc: „Upadła! Upadła+ metropolia Babilon Wielki i stała się miejscem mieszkania demonów i kryjówką wszelkiego nieczystego wyziewu,+ i kryjówką wszelkiego ptaka nieczystego i znienawidzonego!+ 3 Bo z powodu wina gniewu jej rozpusty wszystkie narody padły ofiarą+ i królowie ziemi dopuszczali się z nią rozpusty,+ a wędrowni kupcy+ ziemscy wzbogacili się przez moc jej bezwstydnego zbytku”.+
4 I usłyszałem inny głos z nieba, mówiący: „Wyjdźcie z niej, mój ludu,+ jeżeli nie chcecie mieć z nią udziału w jej grzechach+ i jeżeli nie chcecie otrzymać części jej plag. 5 Bo grzechy jej narosły aż do nieba+ i Bóg przywołał na pamięć jej niesprawiedliwe uczynki.+ 6 Oddajcie jej tak, jak i ona oddawała,+ i uczyńcie jej dwa razy tyle, owszem, w dwójnasób to, co ona czyniła;+ do kielicha,+ w który ona nalewała mieszaninę, nalejcie jej dwa razy+ tyle mieszaniny.+ 7 W jakim stopniu ona otaczała siebie chwałą i żyła w bezwstydnym zbytku, w takim stopniu zadajcie jej męczarni i żałości.+ Bo mawia w swym sercu: ‚Siedzę jako królowa+ i nie jestem wdową,+ i nigdy nie zaznam żałości’.+ 8 Dlatego też w jeden dzień jej plagi+ nadejdą, śmierć i żałość, i klęska głodu, i zostanie doszczętnie spalona ogniem,+ ponieważ silny+ jest Jehowa Bóg, który ją osądził.
9 „A królowie+ ziemi, którzy się z nią dopuszczali rozpusty i żyli w bezwstydnym zbytku, będą nad nią płakać i uderzać się ze smutku,+ patrząc na dym+ jej pożaru, 10 stojąc w oddali z bojaźni przed jej męczarnią i mówiąc:+ ‚Jaka szkoda, jaka szkoda, wielka metropolio,+ Babilonie, silna metropolio, ponieważ w jednej godzinie nadszedł twój sąd!’+
11 „Również wędrowni kupcy+ ziemscy nad nią płaczą i są pogrążeni w żałości,+ ponieważ nie ma już nikogo, kto by kupował całe ich zasoby: 12 całe zasoby+ złota i srebra, i drogocennego kamienia, i pereł, i delikatnego lnu, i purpury, i jedwabiu, i szkarłatu; i wszelką rzecz z drewna pachnącego, i wszelkie przedmioty z kości słoniowej, i wszelkie przedmioty z najcenniejszego drewna i z miedzi, i z żelaza, i z marmuru;+ 13 również cynamon i korzenie indyjskie, i kadzidło, i wonny olejek, i wonną żywicę, i wino, i oliwę, i wyborną mąkę, i pszenicę, i bydło, i owce, i konie, i powozy, i niewolników, i dusze ludzkie.+ 14 Tak, oddalił się od ciebie wyborny owoc, którego pragnęła+ twa dusza, i zginęły spośród ciebie wszystkie rzeczy wykwintne i świetne, i ludzie już nigdy ich nie znajdą.+
15 „Wędrowni kupcy+ handlujący tymi rzeczami, którzy się na niej wzbogacili, staną w oddali z bojaźni przed jej męczarnią i będą płakać, i będą pogrążeni w żałości,+ 16 mówiąc: ‚Jaka szkoda, jaka szkoda — wielka metropolio,+ odziana w delikatny len i purpurę, i szkarłat, i bogato ozdobiona złotem i drogocennym kamieniem, i perłą,+ 17 ponieważ w jednej godzinie zostało spustoszone tak wielkie bogactwo!’+
„I każdy kapitan statku, i każdy człowiek, który skądś przybywa,+ i żeglarze, i wszyscy utrzymujący się z morza stanęli z dala+ 18 i wołali, patrząc na dym jej pożaru, i mówili: ‚Któreż miasto jest jak ta wielka metropolia?’+ 19 I rzucali sobie proch na głowy,+ i wołali, płacząc i pogrążając się w żałości,+ i mówili: ‚Jaka szkoda, jaka szkoda — ponieważ wielka metropolia, w której wszyscy mający statki na morzu+ wzbogacili się+ na jej świetności, została w jednej godzinie spustoszona!’+
20 „Weselcie się nad nią, niebo+ oraz wy, święci+ i apostołowie,+ i prorocy, ponieważ Bóg dla was sądownie ją ukarał!”+
21 A pewien silny anioł podniósł kamień podobny do wielkiego kamienia młyńskiego+ i rzucił go w morze,+ mówiąc: „Tak Babilon, wielka metropolia, zostanie z rozmachem zrzucona i już nigdy nie będzie znaleziona.+ 22 I już nigdy nie będzie w tobie słyszany głos śpiewaków, którzy wtórują sobie na harfie, i muzyków, i flecistów, i trębaczy,+ i już nigdy nie będzie w tobie znaleziony rzemieślnik jakiegokolwiek zawodu, i już nigdy nie będzie w tobie słyszany odgłos kamienia młyńskiego, 23 i już nigdy nie będzie w tobie świecić światło lampy, i już nigdy nie będzie w tobie słyszany głos oblubieńca i oblubienicy;+ bo twoi wędrowni kupcy+ byli najznamienitszymi ludźmi+ na ziemi, bo przez twoje praktyki spirytystyczne+ zostały wprowadzone w błąd wszystkie narody. 24 Tak, znaleziono w niej krew+ proroków+ i świętych,+ i tych wszystkich, którzy zostali pozabijani na ziemi”.+