2 Samuela
11 A na początku roku,+ w czasie gdy królowie dokonują wypadów,+ Dawid posłał Joaba i z nim swoich sług oraz całego Izraela, żeby wytracili synów Ammona+ i oblegli Rabbę,+ natomiast Dawid przebywał w Jerozolimie.
2 A w porze wieczornej Dawid wstał ze swego łóżka i przechadzał się po płaskim dachu+ domu królewskiego; i z dachu ujrzał+ kąpiącą się kobietę, a ta kobieta odznaczała się bardzo pięknym wyglądem.+ 3 Wtedy Dawid posłał i zapytał o tę kobietę,+ a ktoś powiedział: „Czyż to nie Batszeba,+ córka Eliama,+ żona Uriasza+ Hetyty?”+ 4 Potem Dawid wysłał posłańców, żeby ją zabrać.+ Przyszła więc do niego+ i on się z nią położył,+ chociaż właśnie uświęcała się z powodu swej nieczystości.+ Później wróciła do swego domu.
5 I ta kobieta stała się brzemienna. Toteż posłała i powiadomiła Dawida, i rzekła: „Jestem brzemienna”. 6 Wówczas Dawid posłał do Joaba, mówiąc: „Przyślij do mnie Uriasza Hetytę”. Joab posłał więc Uriasza do Dawida. 7 Gdy Uriasz przybył do niego, Dawid zaczął pytać, jak się wiedzie Joabowi i jak się wiedzie ludowi oraz jak przebiega wojna. 8 W końcu Dawid rzekł do Uriasza: „Zejdź do swego domu i obmyj swe stopy”.+ I Uriasz wyszedł z domu królewskiego, a za nim — honorowy dar króla. 9 Ale Uriasz położył się u wejścia do domu królewskiego razem ze wszystkimi innymi sługami swego pana i nie zszedł do swego domu. 10 Powiadomiono więc Dawida: „Uriasz nie zszedł do swego domu”. Wówczas Dawid rzekł do Uriasza: „Czyż nie przybyłeś z podróży? Dlaczego nie zszedłeś do swego domu?” 11 Uriasz odrzekł Dawidowi: „Arka+ oraz Izrael i Juda mieszkają w szałasach, a mój pan, Joab, i słudzy mego pana+ obozują w szczerym polu, ja zaś miałbym pójść do swego domu, by jeść i pić i by się położyć ze swą żoną?+ Jako żyjesz ty i jako żyje twoja dusza,+ nie uczynię tego!”
12 Wtedy Dawid rzekł do Uriasza: „Pozostań tu również dzisiaj, a jutro cię odeślę”. Uriasz zatem pozostał w Jerozolimie tego dnia i następnego dnia. 13 I wezwał go Dawid, by przed jego obliczem jadł i pił. W ten sposób go upił.+ On jednak wyszedł wieczorem, by się położyć na swym posłaniu wraz ze sługami swego pana, lecz nie zszedł do swego domu. 14 A rano Dawid napisał list+ do Joaba i wysłał go przez rękę Uriasza. 15 I tak napisał w tym liście:+ „Postawcie Uriasza na przedzie, gdzie się toczą najcięższe walki,+ i wycofajcie się zza niego, i niech zostanie ugodzony i umrze”.+
16 Gdy więc Joab pilnował miasta, postawił Uriasza w miejscu, o którym wiedział, że są tam dzielni mężowie.+ 17 Kiedy mieszkańcy miasta wyszli i zaczęli walczyć z Joabem, wtedy padli niektórzy z ludu, słudzy Dawida, i także Uriasz Hetyta poniósł śmierć.+ 18 Wówczas Joab posłał, by powiadomić Dawida o wszystkim, co zaszło na wojnie. 19 I wydał nakaz posłańcowi, mówiąc: „Gdy skończysz opowiadać królowi o wszystkim, co zaszło na wojnie, 20 a król wpadnie w złość i powie ci: ‚Dlaczego podeszliście tak blisko do miasta, by walczyć? Czyż nie wiedzieliście, że będą strzelać z muru? 21 Kto zabił Abimelecha,+ syna Jerubbeszeta?+ Czyż nie kobieta zrzuciła na niego z muru górny kamień młyński,+ tak iż poniósł śmierć pod Tebecem?+ Czemuż musieliście podchodzić tak blisko pod mur?’ — wtedy ty mu powiedz: ‚Śmierć poniósł także twój sługa Uriasz Hetyta’”.+
22 Toteż ów posłaniec poszedł i przybywszy, opowiedział Dawidowi wszystko, z czym Joab go posłał. 23 I posłaniec rzekł jeszcze do Dawida: „Tamci mężowie nas przemogli, tak iż wyszli przeciwko nam w pole; lecz my spychaliśmy ich aż do wejścia do bramy. 24 A strzelcy wciąż strzelali z muru do twoich sług,+ tak iż niektórzy ze sług króla ponieśli śmierć; również twój sługa Uriasz Hetyta poniósł śmierć”.+ 25 Wówczas Dawid rzekł do posłańca: „Oto, co powiesz Joabowi: ‚Niech ta sprawa nie wydaje się zła w twoich oczach, bo miecz pożera+ jak jednego, tak drugiego. Wzmóż walkę przeciw temu miastu i zburz je’.+ I dodaj mu otuchy”.
26 A żona Uriasza usłyszała, że Uriasz, jej mąż, poniósł śmierć, zaczęła więc opłakiwać+ swego właściciela.+ 27 Gdy przeminął okres żałoby,+ Dawid od razu posłał i zabrał ją do swego domu, i została jego żoną.+ Z czasem urodziła mu syna, lecz to, co uczynił Dawid, było złe+ w oczach+ Jehowy.