1 Królów

11 A król Salomon pokochał wiele cudzoziemskich żon+ oprócz córki faraona,+ mianowicie: Moabitki,+ Ammonitki,+ Edomitki,+ Sydonitki+ i Hetytki,+ 2 spośród narodów, o których Jehowa powiedział synom Izraela: „Wam nie wolno wejść między nie,+ a one nie powinny wejść między was; doprawdy, nakłonią wasze serce, by poszło za ich bogami”.+ Do nich to przylgnął+ Salomon, by je kochać. 3 I w końcu miał siedemset żon, księżniczek, a także trzysta nałożnic; i jego żony stopniowo+ nakłoniły jego serce. 4 A gdy Salomon się zestarzał,+ jego żony nakłoniły+ jego serce, by poszedł za innymi bogami;+ i jego serce nie było niepodzielne+ wobec Jehowy, jego Boga, jak serce Dawida, jego ojca. 5 I Salomon zaczął chodzić za Asztarte,+ boginią Sydończyków, i za Milkomem,+ obrzydliwością Ammonitów. 6 I Salomon zaczął czynić to, co złe+ w oczach Jehowy, i nie chodził całkowicie z Jehową jak Dawid, jego ojciec.+

7 Wtedy to Salomon zbudował wyżynę+ dla Kemosza,+ obrzydliwości+ Moabu, na górze+ leżącej naprzeciw+ Jerozolimy, oraz dla Molocha, obrzydliwości synów Ammona. 8 I tak czynił dla wszystkich swych cudzoziemskich żon,+ które sprawiały, iż wznosił się dym ofiarny, i składały ofiary swym bogom.+

9 I Jehowa rozsierdził się+ na Salomona, gdyż jego serce odstąpiło od Jehowy, Boga izraelskiego,+ który mu się dwa razy ukazał.+ 10 A co do tej sprawy, nakazał mu, aby nie chodził za innymi bogami;+ ale on nie zachowywał tego, co mu Jehowa nakazał. 11 Jehowa rzekł więc do Salomona: „Ponieważ doszło u ciebie do czegoś takiego i nie zachowałeś mojego przymierza oraz moich ustaw, które ci nakazałem, niechybnie oderwę od ciebie królestwo i dam je twemu słudze.+ 12 Jednakże nie uczynię tego za twych dni+ ze względu na Dawida, twojego ojca.+ Wyrwę je z ręki twego syna.+ 13 Tyle że nie oderwę całego królestwa.+ Jedno plemię dam twemu synowi ze względu na Dawida, mego sługę,+ i ze względu na Jerozolimę, którą wybrałem”.+

14 I Jehowa zaczął wzbudzać Salomonowi+ przeciwnika,+ mianowicie Hadada Edomitę, z potomstwa króla. Był on w Edomie.+ 15 I stało się, gdy Dawid pobił Edom+ i gdy Joab, dowódca wojska, poszedł, aby pogrzebać zabitych, że próbował on wybić wszystkich mężczyzn w Edomie.+ 16 (Bo Joab i cały Izrael mieszkali tam sześć miesięcy, dopóki nie wytracił w Edomie wszystkich mężczyzn). 17 Hadad zaś rzucił się do ucieczki, on i z nim niektórzy Edomici spośród sług jego ojca, by przybyć do Egiptu — gdy Hadad był małym chłopcem. 18 Powstali więc z Midianu+ i przyszli do Paranu, a z Paranu+ wzięli ze sobą mężczyzn i przybyli do Egiptu, do faraona, króla egipskiego, który potem dał mu dom. Przydzielił mu też chleb i dał mu ziemię. 19 A Hadad dalej znajdował łaskę+ w oczach faraona — tak wielką, że dał mu za żonę+ siostrę swojej żony, siostrę damy Tachpenes. 20 Po pewnym czasie siostra Tachpenes urodziła mu syna, Genubata, i Tachpenes urządziła uroczystość odstawienia go od piersi+ w domu faraona; i Genubat pozostawał w domu faraona wśród synów faraona.

21 I usłyszał Hadad w Egipcie, że Dawid spoczął ze swymi praojcami+ i że umarł Joab, dowódca wojska.+ Hadad powiedział więc do faraona: „Odpraw mnie,+ abym mógł iść do swej ziemi”. 22 Ale faraon mu rzekł: „Czego ci brakuje, gdy jesteś u mnie, że pragniesz iść do swej ziemi?” Na to on powiedział: „Niczego, ale naprawdę powinieneś mnie odprawić”.

23 Potem Bóg wzbudził przeciwko niemu innego przeciwnika,+ mianowicie Rezona, syna Eliada, który wcześniej uciekł od Hadadezera,+ króla Coby,+ swojego pana. 24 I zbierał on przy sobie mężczyzn, i został dowódcą oddziału grabieżczego, gdy Dawid ich zabijał.+ Toteż poszli do Damaszku+ i osiedlili się tam, i zaczęli panować w Damaszku. 25 I był on przeciwnikiem Izraela przez wszystkie dni Salomona,+ i to oprócz szkody, jaką wyrządził Hadad; i panując nad Syrią, odczuwał wstręt+ do Izraela.

26 Był też Jeroboam,+ syn Nebata, Efraimita z Ceredy, sługa Salomona;+ jego matka miała na imię Cerua i była kobietą owdowiałą. On też zaczął podnosić rękę przeciwko królowi.+ 27 A oto powód, dla którego podniósł rękę przeciwko królowi: Salomon zbudował Nasyp.+ Zapełnił lukę w murze Miasta Dawida, swego ojca.+ 28 A ów mąż, Jeroboam, był dzielnym mocarzem.+ Gdy Salomon zobaczył, że ten młody mężczyzna ciężko pracuje,+ powierzył mu nadzór+ nad całą służbą przymusową+ domu Józefa.+ 29 I stało się w tymże czasie, iż Jeroboam wyszedł z Jerozolimy i spotkał go na drodze prorok Achijasz+ Szilonita,+ a Achijasz był ubrany w nową szatę; i obaj byli sami na polu. 30 Wówczas Achijasz chwycił nową szatę, którą miał na sobie, i porozdzierał+ ją na dwanaście+ kawałków. 31 I odezwał się do Jeroboama:

„Weź sobie dziesięć kawałków; bo tak rzekł Jehowa, Bóg Izraela: ‚Oto wyrywam królestwo z ręki Salomona i dam ci dziesięć plemion.+ 32 A to jedno plemię+ pozostanie jego ze względu na mego sługę Dawida+ i ze względu na Jerozolimę,+ miasto, które wybrałem spośród wszystkich plemion Izraela. 33 Wszystko to dlatego, że mnie opuścili+ i zaczęli się kłaniać Asztarte,+ bogini Sydończyków, i Kemoszowi,+ bogu Moabu, i Milkomowi,+ bogu synów Ammona; i nie chodzili moimi drogami, by wprowadzać w czyn to, co słuszne w moich oczach, a także moje ustawy i moje sądownicze rozstrzygnięcia, jak to czynił Dawid, jego ojciec. 34 Ale nie zabiorę z jego ręki całego królestwa, gdyż ustanowię go naczelnikiem po wszystkie dni jego życia, ze względu na Dawida, mego sługę, którego wybrałem,+ ponieważ zachowywał moje przykazania i moje ustawy. 35 I zabiorę władzę królewską z ręki jego syna, a dam ją tobie — dziesięć plemion.+ 36 A jego synowi dam jedno plemię, żeby Dawid, mój sługa, zawsze miał przede mną lampę w Jerozolimie,+ mieście, które sobie wybrałem, by tam umieścić moje imię.+ 37 Ciebie zaś wezmę i będziesz panował nad wszystkim, czego usilnie pragnie twoja dusza,+ i zostaniesz królem nad Izraelem. 38 A jeżeli usłuchasz wszystkiego, co ci nakażę, i naprawdę będziesz chodził moimi drogami oraz wprowadzał w czyn to, co słuszne w moich oczach, zachowując moje ustawy i moje przykazania, tak jak czynił Dawid, mój sługa,+ to i ja okażę, że jestem z tobą,+ i zbuduję ci trwały dom, tak jak zbudowałem Dawidowi,+ i dam ci Izraela. 39 I z tego powodu upokorzę potomstwo Dawida,+ lecz nie na zawsze’”.+

40 I Salomon zaczął dążyć do uśmiercenia Jeroboama.+ Toteż Jeroboam wstał i uciekł+ do Egiptu, do Sziszaka,+ króla egipskiego, i pozostawał w Egipcie aż do śmierci Salomona.

41 A pozostałych spraw Salomona oraz wszystkiego, co uczynił, jak również jego mądrości, czyż nie opisano w księdze dziejów Salomona? 42 A dni, w których Salomon panował w Jerozolimie nad całym Izraelem, było czterdzieści lat.+ 43 Potem Salomon spoczął ze swymi praojcami+ i został pogrzebany w Mieście Dawida,+ swego ojca; a w jego miejsce zaczął panować Rechoboam,+ jego syn.