1 Koryntian
1 Paweł, z woli+ Bożej powołany na apostoła+ Jezusa Chrystusa, i Sostenes,+ nasz brat, 2 do zboru Bożego, który jest w Koryncie,+ do was, uświęconych+ w jedności z Chrystusem Jezusem, powołanych na świętych,+ wraz ze wszystkimi, którzy wszędzie wzywają imienia+ naszego Pana, Jezusa Chrystusa, Pana ich i naszego:+
3 Życzliwość niezasłużona+ i pokój+ wam od Boga, naszego Ojca, i od Pana Jezusa Chrystusa.+
4 Zawsze dziękuję Bogu za was ze względu na niezasłużoną życzliwość+ Bożą, którą was obdarzono w Chrystusie Jezusie,+ 5 że we wszystko zostaliście w nim wzbogaceni,+ w pełną zdolność mówienia i w pełne poznanie,+ 6 jako że świadectwo o Chrystusie+ zostało wśród was utwierdzone, 7 tak iż niczego wam nie brakuje w żadnym darze,+ gdy skwapliwie oczekujecie objawienia+ naszego Pana, Jezusa Chrystusa. 8 On też utwierdzi+ was do końca, żebyście nie podlegali żadnemu oskarżeniu+ w dniu+ naszego Pana, Jezusa Chrystusa.+ 9 Wierny jest Bóg,+ przez którego zostaliście powołani do wspólnoty+ z jego Synem Jezusem Chrystusem, naszym Panem.
10 A usilnie zachęcam+ was, bracia, przez imię+ naszego Pana, Jezusa Chrystusa, żebyście wszyscy mówili zgodnie+ i żeby nie było wśród was rozdźwięków,+ ale żebyście byli stosownie zjednoczeni, mając ten sam umysł i ten sam tok myśli.+ 11 Gdyż wyjawiono+ mi o was, bracia moi, przez domowników Chloe, że są wśród was zatargi. 12 Mam na myśli to, że każdy z was mówi: „Ja należę do Pawła”, „A ja do Apollosa”,+ „A ja do Kefasa”, „A ja do Chrystusa”. 13 Chrystus jest podzielony.+ Czyż za was Paweł zawisł na palu? Albo czy zostaliście ochrzczeni+ w imię Pawła? 14 Wdzięczny jestem, że oprócz Kryspusa+ i Gajusa+ nie ochrzciłem nikogo z was, 15 aby nikt nie powiedział, iż zostaliście ochrzczeni w moje imię. 16 Owszem, ochrzciłem też dom Stefanasa.+ Jeśli chodzi o resztę, to nie wiem, czy jeszcze kogoś ochrzciłem. 17 Bo Chrystus nie wysłał mnie, abym chrzcił, lecz abym oznajmiał dobrą nowinę+ — nie w mądrości mowy,+ żeby pal męki Chrystusa nie stał się daremny.
18 Albowiem dla tych, którzy giną,+ mowa o palu męki jest głupstwem,+ ale dla nas, którzy dostępujemy wybawienia,+ jest mocą+ Bożą. 19 Napisano bowiem: „Sprawię, że zginie mądrość mędrców,+ i odtrącę inteligencję intelektualistów”.+ 20 Gdzież jest mędrzec? Gdzież uczony w piśmie?+ Gdzież uczestnik dysput+ tego systemu rzeczy?+ Czyż Bóg nie obrócił mądrości świata w głupstwo?+ 21 Skoro bowiem w mądrości Bożej świat nie poznał Boga+ przez swą mądrość,+ Bóg uznał za dobre, by przez głupstwo+ tego, co jest głoszone, wybawić wierzących.
22 Gdyż i Żydzi proszą o znaki,+ i Grecy szukają mądrości;+ 23 ale my głosimy Chrystusa zawieszonego na palu+ — dla Żydów powód do zgorszenia,+ a dla narodów głupstwo;+ 24 jednakże dla powołanych, zarówno Żydów, jak i Greków, głosimy Chrystusa — moc+ Bożą i mądrość+ Bożą. 25 Bo to, co głupie u Boga, jest mądrzejsze niż ludzie, a to, co słabe u Boga, jest silniejsze niż ludzie.+
26 Widzicie bowiem, bracia, jak was powołał, że powołano+ niewielu mądrych+ na sposób cielesny, niewielu mocnych,+ niewielu szlachetnie urodzonych; 27 lecz Bóg wybrał to, co głupie u świata,+ by zawstydzić mędrców, i Bóg wybrał to, co słabe u świata, by zawstydzić to, co silne,+ 28 i Bóg wybrał to, co nieszlachetne u świata, i to, na co się patrzy z góry, to, czego nie ma,+ by obrócić wniwecz+ to, co jest, 29 aby żadne ciało nie chlubiło się+ wobec Boga. 30 Ale właśnie dzięki Niemu jesteście w jedności z Chrystusem Jezusem, który stał się dla nas mądrością+ od Boga, a także prawością+ i uświęceniem,+ i uwolnieniem na podstawie okupu;+ 31 żeby było tak, jak jest napisane: „Kto się chlubi, niech się chlubi w Jehowie”.+