Rodzaju
9 I Bóg błogosławił Noego i jego synów, mówiąc do nich: „Bądźcie płodni i stańcie się liczni oraz napełnijcie ziemię.+ 2 A bojaźń przed wami i trwoga przed wami będzie nad wszelkim żywym stworzeniem na ziemi i nad wszelkim latającym stworzeniem niebios, nad wszystkim, co się porusza po ziemi, i nad wszelkimi rybami morza. Oto dane są w wasze ręce.+ 3 Wszelkie poruszające się zwierzę, które żyje, może służyć wam za pokarm.+ Tak jak zieloną roślinność daję wam to wszystko.+ 4 Tylko mięsa z jego duszą+ — jego krwią+ — nie wolno wam jeść.+ 5 A ponadto będę żądał z powrotem krwi waszych dusz. Z ręki każdego żywego stworzenia będę jej żądał z powrotem; i z ręki człowieka, z ręki każdego, kto jest jego bratem, będę żądał z powrotem duszy człowieka.+ 6 Kto przelewa krew człowieka, przez człowieka zostanie przelana jego własna krew,+ bo na obraz Boży uczynił On człowieka. 7 Wy zaś bądźcie płodni i stańcie się liczni, sprawcie, by się od was zaroiła ziemia, i stańcie się na niej liczni”.+
8 I przemówił Bóg do Noego i do jego synów, którzy z nim byli: 9 „A oto ja ustanawiam moje przymierze+ z wami i z waszym potomstwem po was,+ 10 i z każdą żyjącą duszą, która jest z wami, spośród ptaków, spośród zwierząt czworonożnych i spośród wszelkich żywych stworzeń ziemskich, które są z wami — od wszystkich tych, którzy wyszli z arki, do każdego żywego stworzenia ziemskiego.+ 11 Tak, ustanawiam moje przymierze z wami: Już nigdy nie zostanie wytracone wszelkie ciało przez wody potopu i już nigdy nie nastąpi potop, by ziemię obrócić w ruinę”.+
12 I Bóg dodał: „To jest znak+ przymierza, jakie ustanawiam między mną a wami i każdą duszą żyjącą, która jest z wami, dla pokoleń po czas niezmierzony. 13 Tęczę+ moją daję na obłoku i ma ona służyć za znak przymierza między mną a ziemią. 14 I gdy sprowadzę obłok nad ziemię, wówczas na pewno pojawi się tęcza na obłoku. 15 I na pewno wspomnę na moje przymierze,+ które jest między mną a wami i każdą duszą żyjącą spośród wszelkiego ciała;+ i już nigdy wody nie staną się potopem, by wytracić wszelkie ciało.+ 16 I ukaże się tęcza na obłoku,+ i na pewno ją zobaczę, żeby po czas niezmierzony pamiętać o przymierzu+ między Bogiem a każdą duszą żyjącą spośród wszelkiego ciała, które jest na ziemi”.+
17 I Bóg powtórzył Noemu: „Oto znak przymierza, które ustanawiam między mną a wszelkim ciałem znajdującym się na ziemi”.+
18 A synami+ Noego, którzy wyszli z arki, byli: Sem i Cham, i Jafet. Później Cham został ojcem Kanaana.+ 19 Ci trzej byli synami Noego i od nich wywodzi się cała ludność ziemi.+
20 A Noe zajął się rolnictwem+ i zasadził winnicę.+ 21 I zaczął pić wino, i się upił,+ i wtedy odkrył się w swoim namiocie. 22 Później Cham,+ ojciec Kanaana, zobaczył nagość+ swego ojca i na zewnątrz zaczął o tym opowiadać dwom swoim braciom.+ 23 Wówczas Sem i Jafet wzięli płaszcz+ i włożywszy go sobie na ramiona, weszli tyłem. W ten sposób zakryli nagość swego ojca, mając twarze odwrócone, i nie widzieli nagości swego ojca.+
24 W końcu obudził się Noe po winie i się dowiedział, co mu uczynił jego najmłodszy syn. 25 Wtedy rzekł:
26 I dodał:
„Błogosławiony niech będzie Jehowa,+ Bóg Sema,
i niech Kanaan stanie się jego niewolnikiem.+
27 Niechaj Bóg da Jafetowi rozległą przestrzeń
i niech przebywa on w namiotach Sema.+
Niech Kanaan stanie się również jego niewolnikiem”.
28 A Noe żył po potopie jeszcze trzysta pięćdziesiąt lat.+ 29 Tak więc wszystkich dni Noego było ogółem dziewięćset pięćdziesiąt lat; i umarł.+