Liczb

35 I Jehowa odezwał się do Mojżesza na pustynnych równinach moabskich nad Jordanem,+ naprzeciw Jerycha, mówiąc: 2 „Wydaj synom Izraela nakaz, żeby ze swej dziedzicznej posiadłości dali Lewitom miasta+ na zamieszkanie, mają też dać Lewitom teren pastwiskowy okalający te miasta.+ 3 Miasta będą mieli na mieszkanie, a przyległe pastwiska będą dla ich zwierząt domowych oraz ich stad, jak również dla wszelkich ich dzikich zwierząt. 4 A pastwiska miast, które dacie Lewitom, będą ze wszystkich stron oddalone od muru miasta o tysiąc łokci. 5 I odmierzycie na zewnątrz miasta po stronie wschodniej dwa tysiące łokci i po stronie południowej dwa tysiące łokci, i po stronie zachodniej dwa tysiące łokci, i po stronie północnej dwa tysiące łokci, z miastem w środku. Będzie im to służyć za pastwiska miast.

6 „Oto miasta, które dacie Lewitom: sześć miast schronienia,+ które dacie, by mógł tam uciec zabójca,+ a prócz nich dacie czterdzieści dwa inne miasta. 7 Wszystkich miast, które dacie Lewitom, będzie czterdzieści osiem miast wraz z ich pastwiskami.+ 8 Miasta, które im dacie, będą z posiadłości synów Izraela.+ Od liczniejszych weźmiecie wiele, a od mniej licznych weźmiecie niewiele.+ Każdy proporcjonalnie do swego dziedzictwa, które weźmie w posiadanie, da pewną liczbę swych miast Lewitom”.

9 I Jehowa powiedział jeszcze do Mojżesza, mówiąc: 10 „Przemów do synów Izraela i powiedz im: ‚Przeprawiacie się przez Jordan do ziemi Kanaan.+ 11 I wybierzcie sobie dogodnie położone miasta. Będą wam służyć za miasta schronienia i ucieknie tam zabójca, który nieumyślnie zadał jakiejś duszy śmiertelny cios.+ 12 I miasta te będą wam służyć za schronienie przed mścicielem krwi,+ aby zabójca nie poniósł śmierci, dopóki nie stanie przed zgromadzeniem na sąd.+ 13 A miasta, które dacie, sześć miast schronienia, będą wam służyły. 14 Trzy miasta dacie po tej stronie Jordanu+ i trzy miasta dacie w ziemi Kanaan.+ Będą one służyć za miasta schronienia. 15 Te sześć miast będzie służyć za schronienie dla synów Izraela i dla osiadłego przybysza,+ i dla osiedleńca pośród was, by mógł tam uciec każdy, kto nieumyślnie zadał śmiertelny cios jakiejś duszy.+

16 „‚A jeśli uderzył go narzędziem żelaznym, tak iż ten umarł, to jest mordercą.+ Morderca ma bezwarunkowo zostać uśmiercony.+ 17 A jeśli uderzył go małym kamieniem, od którego ten mógł ponieść śmierć, tak iż umarł, to jest mordercą. Morderca ma bezwarunkowo zostać uśmiercony. 18 A jeśli uderzył go małym drewnianym narzędziem, od którego ten mógł ponieść śmierć, tak iż umarł, to jest mordercą. Morderca ma bezwarunkowo zostać uśmiercony.

19 „‚Mściciel+ krwi uśmierci mordercę. Gdy go napotka, sam go uśmierci. 20 A jeśli z nienawiści popchnął go+ lub jeśli czyhając,+ rzucił w niego czymś, żeby umarł, 21 albo z nieprzyjaźni uderzył go ręką, żeby umarł, to ten, kto uderzył, ma bezwarunkowo zostać uśmiercony. Jest on mordercą. Mściciel krwi uśmierci mordercę, gdy go napotka.+

22 „‚Lecz jeśli niespodziewanie bez nieprzyjaźni popchnął go lub jeśli nie czyhając,+ rzucił w niego jakimś przedmiotem 23 bądź jakimś kamieniem, od którego ten mógłby ponieść śmierć, a nie widział go, albo sprawił, że to upadło na niego — choć nie żywił do niego nieprzyjaźni i nie pragnął jego krzywdy — tak iż ten umarł, 24 zgromadzenie rozsądzi między tym, który uderzył, a mścicielem krwi, według tych sądów.+ 25 I zgromadzenie+ uwolni zabójcę z ręki mściciela krwi, i zgromadzenie odeśle go do miasta schronienia, do którego uciekł, i będzie w nim mieszkał aż do śmierci arcykapłana, który został namaszczony świętym olejkiem.+

26 „‚Lecz jeśli zabójca wyjdzie poza granicę swego miasta schronienia, do którego uciekł, 27 a poza granicą jego miasta schronienia spotka go mściciel krwi+ i mściciel krwi zabije zabójcę, to nie poniesie winy krwi. 28 Ten bowiem ma mieszkać w mieście schronienia aż do śmierci arcykapłana,+ a po śmierci arcykapłana zabójca może wrócić do ziemi będącej jego posiadłością. 29 I będzie to dla was ustawą sądową przez wszystkie wasze pokolenia we wszystkich waszych miejscach zamieszkania.

30 „‚Każdy, kto śmiertelnie ugodzi jakąś duszę, ma być zabity jako morderca+ na podstawie wypowiedzi świadków,+ ale jeden świadek nie może świadczyć przeciw jakiejś duszy, żeby poniosła śmierć. 31 I nie wolno wam wziąć żadnego okupu za duszę mordercy, który zasługuje na śmierć,+ gdyż ma on bezwarunkowo zostać uśmiercony.+ 32 Za kogoś, kto uciekł do swego miasta schronienia, nie wolno wam wziąć okupu, by mógł ponownie zamieszkać w ziemi, zanim umrze arcykapłan.

33 „‚I nie wolno wam plugawić ziemi, w której jesteście; krew bowiem plugawi ziemię,+ a za ziemię nie można dokonać przebłagania w związku z krwią, którą na niej przelano, jak tylko krwią tego, który ją przelał.+ 34 I nie wolno wam kalać ziemi, w której mieszkacie, pośród której ja przebywam; bo ja, Jehowa, przebywam pośród synów Izraela’”.+