Wyjścia

12 Potem Jehowa rzekł do Mojżesza i Aarona w ziemi egipskiej: 2 „Ten miesiąc będzie dla was początkiem miesięcy. Będzie dla was pierwszym spośród miesięcy roku.+ 3 Powiedz całemu zgromadzeniu Izraela, mówiąc: ‚Dziesiątego dnia tego miesiąca każdy ma sobie wziąć owcę+ na dom rodowy, owcę na dom. 4 Ale jeśli domowników jest za mało na owcę, niech on i jego bliski sąsiad wezmą ją do swego domu, według liczby dusz; każdego policzcie stosownie do tego, ile może zjeść z tej owcy. 5 Owca przeznaczona dla was ma być zdrowa+ — ma to być samiec jednoroczny.+ Możecie wybrać z baranków lub z kóz. 6 I będzie pod waszą ochroną aż do czternastego dnia tego miesiąca,+ i cały zbór zgromadzenia Izraela zarżnie go między dwoma wieczorami.+ 7 I wezmą nieco krwi, i opryskają nią oba węgary i nadproże domów, w których będą go jedli.+

8 „‚I będą tej nocy jedli mięso.+ Mają je jeść upieczone na ogniu — z przaśnikami+ oraz z gorzkimi ziołami.+ 9 Nie jedzcie z niego nic surowego ani ugotowanego, gotowanego w wodzie, lecz niech będzie upieczone na ogniu — głowa razem z goleniami i trzewiami. 10 I nic z niego nie wolno wam pozostawić do rana, lecz co z tego pozostanie do rana, macie spalić ogniem.+ 11 A winniście go jeść w taki sposób: mając biodra przepasane,+ sandały+ na nogach i laskę w ręku; i jedzcie go w pośpiechu. Jest to Pascha Jehowy.+ 12 A ja przejdę tej nocy przez ziemię egipską+ i ugodzę każdego pierworodnego w ziemi egipskiej, od człowieka do zwierzęcia,+ i wykonam wyroki na wszystkich bogach Egiptu.+ Jam jest Jehowa.+ 13 I krew będzie wam służyć za znak na domach, gdzie jesteście; a ja zobaczę krew i ominę was,+ i plaga ta nie spadnie na was ku waszej zgubie, gdy uderzę ziemię egipską.

14 „‚A dzień ten będzie dla was stanowił pamiątkę i będziecie go obchodzić jako święto dla Jehowy przez wszystkie wasze pokolenia. Macie go obchodzić jako ustawę po czas niezmierzony. 15 Przez siedem dni będziecie jeść przaśniki. A pierwszego dnia macie usunąć zaczyn ze swych domów, gdyż każdy, kto by jadł coś, co jest na zakwasie, od pierwszego dnia aż do siódmego,+ ta dusza musi zostać zgładzona z Izraela.+ 16 Pierwszego dnia ma się odbyć dla was święte zgromadzenie i siódmego dnia święte zgromadzenie.+ Nie należy w nich wykonywać żadnej pracy.+ Tylko to, co każda dusza potrzebuje zjeść, jedynie to wolno wam zrobić.+

17 „‚I będziecie obchodzić Święto Przaśników,+ gdyż w tymże dniu wyprowadzę wasze zastępy z ziemi egipskiej. I macie zachowywać ten dzień przez wszystkie wasze pokolenia jako ustawę po czas niezmierzony. 18 W miesiącu pierwszym, czternastego dnia tego miesiąca, macie jeść wieczorem przaśniki aż do wieczora dwudziestego pierwszego dnia tego miesiąca.+ 19 Przez siedem dni nie może się znaleźć w waszych domach żaden zaczyn, gdyż każdy, kto skosztuje czegoś, co jest na zakwasie — czy to osiadły przybysz, czy rodowity mieszkaniec tej ziemi+ — dusza ta musi zostać zgładzona ze zgromadzenia Izraela.+ 20 Nie wolno wam jeść niczego, co jest na zakwasie. We wszystkich waszych mieszkaniach macie jeść przaśniki’”.

21 Mojżesz bezzwłocznie zwołał wszystkich starszych Izraela+ i powiedział im: „Odłączcie i weźcie sobie po zwierzęciu z trzody według waszych rodzin, i zarżnijcie na ofiarę paschalną.+ 22 Weźcie też wiązkę hizopu+ i zanurzcie ją we krwi w misie, i strząśnijcie na nadproże oraz na dwa węgary nieco krwi, która jest w misie; i nikt z was aż do rana nie powinien wychodzić poza obręb wejścia do swego domu. 23 A gdy Jehowa będzie przechodził, by dotknąć Egipcjan plagą, i zobaczy krew na nadprożu i na dwóch węgarach, Jehowa ominie to wejście i nie pozwoli, żeby zguba nawiedziła wasze domy i dotknęła was plagą.+

24 „I macie tego przestrzegać jako przepisu+ dla was i waszych synów po czas niezmierzony.+ 25 A gdy wejdziecie do ziemi, którą Jehowa wam da, tak jak oświadczył, wtedy macie przestrzegać tego wymagania świętej służby.+ 26 Gdy zaś synowie wasi powiedzą wam: ‚Co dla was oznacza to wymaganie świętej służby?’,+ 27 wtedy powiecie: ‚Jest to ofiara paschalna dla Jehowy,+ który przeszedł obok domów synów Izraela w Egipcie, gdy zesłał plagę na Egipcjan, lecz nasze domy ocalił’”.

Wówczas lud złożył głęboki pokłon i upadł na twarz.+ 28 Następnie synowie Izraela poszli i uczynili tak, jak Jehowa nakazał Mojżeszowi i Aaronowi.+ Tak właśnie uczynili.

29 A o północy Jehowa ugodził każdego pierworodnego w ziemi egipskiej,+ od pierworodnego potomka faraona, który zasiada na tronie, do pierworodnego potomka jeńca, który był w więziennym dole, i do każdego pierworodnego potomka zwierzęcia.+ 30 Wówczas faraon wstał w nocy, on i wszyscy jego słudzy oraz wszyscy inni Egipcjanie; i wśród Egipcjan zaczął się podnosić wielki krzyk,+ gdyż nie było domu, w którym nie byłoby umarłego. 31 Od razu wezwał+ w nocy Mojżesza i Aarona i rzekł: „Wstańcie, wyjdźcie spośród mojego ludu, zarówno wy, jak i inni synowie Izraela, i idźcie, służcie Jehowie, tak jak oświadczyliście.+ 32 Zabierzcie wasze trzody i wasze stada, tak jak oświadczyliście,+ i idźcie. A ponadto pobłogosławcie mnie”.

33 I Egipcjanie zaczęli nalegać na lud, żeby ich szybko+ odprawić z tej ziemi, „gdyż — jak mówili — wkrótce wszyscy pomrzemy!”+ 34 Toteż lud niósł ciasto, zanim się zakwasiło — mając na ramionach dzieże zawinięte w płaszcze. 35 I synowie Izraela postąpili zgodnie ze słowem Mojżesza, prosząc Egipcjan o przedmioty ze srebra i o przedmioty ze złota oraz o płaszcze.+ 36 A Jehowa sprawił, że lud znalazł łaskę w oczach Egipcjan,+ tak iż dali im to, o co prosili;+ i ogołocili Egipcjan.+

37 I synowie Izraela odeszli z Rameses+ do Sukkot+ w liczbie sześciuset tysięcy krzepkich mężczyzn pieszych, nie licząc maleństw.+ 38 I wyruszyła z nimi także ogromna mieszana społeczność,+ jak również trzody i stada, bardzo liczna gromada zwierząt. 39 A z ciasta, które zabrali z Egiptu, zaczęli piec okrągłe placki, przaśniki, gdyż się nie zakwasiło, zostali bowiem wypędzeni z Egiptu i nie mogli zwlekać ani też nie przygotowali sobie żadnej żywności.+

40 A pobyt synów Izraela, którzy mieszkali+ w Egipcie,+ trwał czterysta trzydzieści lat.+ 41 I stało się pod koniec czterystu trzydziestu lat, w tymże dniu stało się, że wszystkie zastępy Jehowy wyszły z ziemi egipskiej.+ 42 Jest to noc świętowania ze względu na Jehowę za to, że ich wyprowadził z ziemi egipskiej. Ze względu na Jehowę jest to noc świętowania wszystkich synów Izraela przez wszystkie ich pokolenia.+

43 I Jehowa rzekł jeszcze do Mojżesza i Aarona: „To jest ustawa dotycząca posiłku paschalnego:+ Żaden cudzoziemiec nie może go jeść.+ 44 Lecz gdzie jest jakiś niewolnik nabyty za pieniądze, masz go obrzezać.+ Dopiero wtedy może uczestniczyć w jedzeniu go. 45 Osiedleniec i najemnik nie może go jeść. 46 Należy go jeść w jednym domu. Nie wolno ci wynosić żadnego kawałka mięsa poza dom na jakieś miejsce na zewnątrz. I nie wolno wam złamać w nim kości.+ 47 Ma ją świętować całe zgromadzenie Izraela.+ 48 A jeśli jakiś osiadły przybysz przebywa z tobą jako przybysz i chce świętować Paschę dla Jehowy, niech zostanie obrzezany każdy mężczyzna, który jest u niego.+ Dopiero wtedy może się zbliżyć, by ją świętować; i będzie jak rodowity mieszkaniec tej ziemi. Lecz żaden nieobrzezany nie może jej jeść. 49 Jedno ma być prawo dla rodowitego mieszkańca i dla osiadłego przybysza, który przebywa pośród was jako przybysz”.+

50 Toteż wszyscy synowie Izraela uczynili tak, jak Jehowa nakazał Mojżeszowi i Aaronowi. Tak właśnie uczynili.+ 51 I w tymże dniu Jehowa wyprowadził synów Izraela wraz z ich zastępami+ z ziemi egipskiej.