Hioba

 2 „Czy mnóstwo słów pozostanie bez odpowiedzi

albo czy będzie miał rację zwykły samochwał?

 3 Czy twa czcza gadanina zmusi ludzi do milczenia

i czy dalej będziesz się naigrawał, a nikt cię nie zgani?+

 4 Mówisz też: ‚Czyste jest moje pouczenie+

i naprawdę czysty+ okazałem się w twoich oczach’.

 5 Ale gdybyż to sam Bóg przemówił

i otworzył do ciebie swe wargi!+

 6 Wtedy oznajmiłby ci tajniki mądrości,

bo sprawy praktycznej mądrości są rozliczne.

Wiedziałbyś też, że Bóg dopuszcza, by ci zapomniano część twojej winy.+

 7 Czy potrafisz zbadać głębokie sprawy Boże+

albo czy potrafisz dotrzeć aż do granicy Wszechmocnego?

 8 Jest wyższa niż niebo. Cóż zdziałasz?

Jest głębsza niż Szeol.+ Cóż możesz wiedzieć?

 9 Co do miary jest dłuższa niż ziemia

i szersza niż morze.

10 Jeśli on rusza naprzód i wydaje kogoś,

i zwołuje sąd, to któż może się mu przeciwstawić?

11 On bowiem dobrze zna ludzi fałszywych.+

Gdy widzi krzywdę, czyż się nie zainteresuje?

12 Nawet mąż pustogłowy zyska dobrą pobudkę,

gdy tylko zebra podobna do osła urodzi się człowiekiem.

13 Jeżeli naprawdę przygotujesz swe serce

i wyciągniesz ku niemu swe dłonie+ —

14 jeśli w twej ręce jest krzywda, odrzuć ją

i niech żadna nieprawość nie mieszka w twych namiotach.

15 Bo wtedy podniesiesz swą twarz wolną od skazy+

i umocnisz się, a nie będziesz się bał.

16 Ty bowiem zapomnisz o zgryzocie;

niczym wody, które przepłynęły, będziesz ją wspominać.

17 A trwanie twego życia+ wzejdzie jaśniejsze niż południe;

ciemność upodobni się do poranka.+

18 I na pewno będziesz ufał, gdyż istnieje nadzieja;

i uważnie się rozejrzysz — położysz się bezpiecznie.+

19 I wyciągniesz się, a nikt nie wzbudzi w tobie drżenia.

I wielu wprawi cię w pogodny nastrój;+

20 i zawiodą oczy niegodziwych,+

przepadnie też ich miejsce ucieczki,+

a ich nadzieją będzie wyzionięcie duszy”.+