Psalmy

 2 Pogrążyłem się w głębokim błocie, w którym nie ma na czym stanąć.+

Dostałem się w niezgłębione wody

i porwał mnie płynący strumień.+

 3 Zmęczyłem się wołaniem;+

gardło mi zachrypło.

Oczy moje przygasły, czekając na mego Boga.+

 4 Liczniejsi niż włosy na mej głowie stali się ci, którzy mnie nienawidzą bez powodu.+

Namnożyło się tych, którzy będąc bez przyczyny mymi nieprzyjaciółmi, zmuszają mnie do milczenia.+

Zacząłem wtedy oddawać to, czego nie zrabowałem.

 5 Boże, ty poznałeś moją głupotę,

a wina moja nie jest przed tobą ukryta.+

 6 Niechaj z mego powodu nie będą zawstydzeni ci, którzy w tobie pokładają nadzieję,+

Wszechwładny Panie, Jehowo Zastępów.+

Niechaj z mego powodu nie będą upokorzeni ci, którzy cię szukają,+

Boże Izraela.+

 7 Dla ciebie bowiem zniosłem obelgę,+

upokorzenie okryło mą twarz.+

 8 Kimś obcym stałem się dla swych braci+

i cudzoziemcem dla synów mej matki.+

 9 Albowiem gorliwość o twój dom mnie pożarła,+

a obelgi tych, którzy lżą ciebie, spadły na mnie.+

10 I począłem płakać, a dusza moja pościła,+

lecz spotkały mnie za to obelgi.+

11 Gdy odzieniem swym uczyniłem wór,

wtedy stałem się dla nich przysłowiem.+

12 Zainteresowali się mną siedzący w bramie+

i byłem tematem piosenek ludzi, którzy piją odurzający napój.+

13 Lecz co się mnie tyczy, moja modlitwa skierowana była do ciebie, Jehowo,+

w czasie dobrej woli, Boże.+

W obfitej mierze swej lojalnej życzliwości odpowiedz mi prawdą twego wybawienia.+

14 Oswobódź mnie z błota, żebym nie utonął.+

Oby mnie oswobodzono od tych, którzy mnie nienawidzą,+ oraz z głębokich wód.+

15 Niech mnie nie porwie płynący strumień wód+

ani nie połknie mnie głębina,

ani swej paszczy nie zamknie nade mną studnia.+

16 Odpowiedz mi, Jehowo, bo twoja lojalna życzliwość jest dobra.+

Zwróć się ku mnie stosownie do mnogości swych zmiłowań+

17 i nie zakrywaj oblicza przed swoim sługą.+

Szybko mi odpowiedz, gdyż jestem w opałach.+

18 Zbliż się do mojej duszy, ratuj ją;+

wykup mnie ze względu na mych nieprzyjaciół.+

19 Tyś poznał moją hańbę i mój wstyd, i me upokorzenie.+

Przed tobą są wszyscy, którzy okazują mi wrogość.+

20 Hańba zdruzgotała me serce i rana jest nieuleczalna.+

I spodziewałem się kogoś, kto by okazał współczucie, lecz nie było nikogo,+

oraz pocieszycieli, ale nie znalazłem żadnego.+

21 I jako pokarm dali mi trującą roślinę,+

a gdy pragnąłem, próbowali napoić mnie octem.+

22 Niechaj ich stół przed nimi stanie się pułapką,+

a co jest ku ich pomyślności — sidłem.+

23 Niech się ich oczy pogrążą w ciemności, żeby nie widziały;+

spraw też, by ich biodra stale się chwiały.+

24 Wylej na nich swoje potępienie+

i niech ich dosięgnie twój płonący gniew.+

25 Niechaj opustoszeje ich obóz otoczony murem;+

w namiotach ich niech już nie będzie mieszkańca.+

26 Ścigali bowiem tego, któregoś ty sam uderzył,+

i opowiadają o boleściach tych, których ty przebiłeś.

27 Do przewinienia ich dodaj przewinienie+

i niech nie posiądą twej prawości.+

28 Niechaj będą wymazani z księgi żyjących+

i niech nie będą zapisani razem z prawymi.+

29 Lecz ja jestem uciśniony i zbolały.+

Niech mnie chroni, Boże, twe wybawienie.+

30 Chcę pieśnią wysławiać imię Boga+

i chcę go wywyższać dziękczynieniem.+

31 To zresztą bardziej się spodoba Jehowie niż byk,+

niż młody byk mający rogi i rozdzielone kopyto.+

32 Zobaczą to potulni; rozradują się.+

Wy, którzy szukacie Boga, niech też wasze serce dalej żyje.+

33 Bo Jehowa wysłuchuje biednych+

i więźniami swymi nie wzgardzi.+

34 Niech go wysławiają niebo i ziemia,+

morza i wszystko, co się w nich porusza.+

35 Albowiem sam Bóg wybawi Syjon+

i pobuduje miasta Judy;+

i będą tam mieszkać, i wezmą ją w posiadanie.+

36 I odziedziczy ją potomstwo jego sług,+

i będą w niej przebywać ci, którzy miłują jego imię.+